Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Annemden deli gibi nefret eden İsmetin sırf bana ulaşmak için onun yanında olması nasıl takıntılı bir adam olduğunu apaçık belli ediyordu. Ve bu son derece rahatsız edici bir durumdu.
Cevap vermek gelmiyordu içimden. Sesini duymamla yüzüne kapatmak istedim telefonu. Ama diğer yandan da lafı yapıştırmak istiyordum.
Kapatmadım.
+ Ne var ?
Selam bile vermeden aldığı bu tepkiye karşılık yüzündeki ifadeyi hissettim anında.
+ Dinliyorum İsmet ne istiyorsun?
- Sana da merhaba.
+ Konu ne ?
Ne diyeceğini tahmin ettiğimden uzatmak istemiyordum onunla olan konuşmamı. Tek bir cevap alıp ve tek bir cevapla kapatacaktım konuyu.
- Sadece seni merak ettim.
+ İyiyim ben
- Neredesin ?
+ Çalışıyorum İsmet. İşteyim o yüzden.
Yerimi söylemek gibi bir aptallık yapmayacaktım elbette. Aras bey beni bu konuda defalarca uyarmışken İsmete adresimi vermek saçmalık olurdu. Nede olsa peşimden geleceği sugeçirmez bir gerçekti. Annemi saymıyorum daha.
- nerede çalışıyorsun ?
+ Bu seni ne kadar ilgilendiriyor?
- Görmek istiyorum seni . Konuşmamız gerekenler var
+ Ne söyleyeceksen şimdi söyle.
-Telefonda konuşulacak şeyler değil.
Bu lafları ne kadar duymuştum sayını hatırlamıyordum ve her seferinde aynı şeyleri anlatmaktan sıkılmıştım. Bana duygularını sunacak,ben yine kabul etmeyeceğim ve yine duygusala bağlayarak uzatacaktı konuyu. Başta ondan uzak kalma nedenim onu düşünmemdi. Ama şimdi kendimi düşünüyorum sadece.
Ayrıca istesemde istemesemde eğer burada kalmak istiyorsam onunla görüşmem pek mümkün birşey değil.
+ Kapatmam lazım ne söyleyeceksen söyle.
- Görüşmeyecek misin benimle. Firuze sen beni anlamıyorsun galiba?
+ Sen beni anlamıyorsun asıl!
- neyi anlamam lazım?
+ Sürekli peşimdesin.
Bunu söylememle karşı taraftan ses gelmedi bir süre.
+ Rahatsız ediyorsun.
- Seni rahatsız mı ediyorum?
+ Fazlasıyla.
Söyleyeceklerim bu kadardı. Eğer arsız bir insan değilse beni anlayıp bırakacaktı peşimi. Bir süre sessiz kaldı, ardından yüzüme kapattı telefonu. Normalde kötü olmam gerekirken bu sefer doğru bir şey yaptığımı düşünerek derin bir nefes verdim bende. Cidden rahatlamıştım.
