Bu bölümde bazı rahatsız edici sahneler olacak o yüzden şimdiden uyarı yapmak istedim 🍂🥀
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Saat dördü on geçiyordu ve ben hala yatağın içinde öylece uzanmış tavanı seyrediyordum.
Misafirler gece çok geç gittikleri için uyumak yerine ortalığı topladım ,o iş bu iş derken artık kaçmıştı uykum.
Saatlerdir dört dönüyordum olduğum yerde. Ahu Arasın göğsünde birbirlerine sarılmış vaziyette uyuduklarından bozmak istememiştim aralarındaki sihirli anı.
Gözlerim kah saate kah pencereye kayıyordu. Daha fazla dayanamadım bu rahatsızlığa.
Sessizce yataktan kalkıp yastığın altından telefonumu aldım. Çıkmadan önce Aras ve Ahuya birkez daha baktım. O kadar huzurlu görnüyorlardı ki ,özellikle Aras.
Ahu onun çıplak göğsüne başını koymuş , Aras kolları ile küçük bedeni sararak başını yeni uzayan saçlarına gömmüştü. Her nefes alıp verdiğinde kokusunu içine çektiği anlaşılıyordu.
" Sizi seviyorum" diye fısıldadım kendimden aslı olmadan ve sessizce çıktım odadan.
Bu evde ben dahil olmakla herkes karanlığı sevdiği için tek bir ışık bile açık değildi. O yüzden merdivenleri elimde tuttuğum telefonun ışığıyla indim.
Bahçenin ışıkları açıktı aydınlatıyordu salonu. Telefonumu pijamamın cebine koyup elimi göğsümde birleştirerek yavaş adımlarla bahçeye doğru gittim.
Ahu büyüyordü, büyüdükçe her geçen gün yaramazlaşıyordu , yaramazlaştıkca daha fazla kanım kaynıyordu ona.
Uzun zamandır dışarıdaki dünya ile irtibatım yoktu,bir geçmişim yokmuş gibi hissediyordum. Yaşamaya Ahu ve Arası tanıdıktan sonra başlamış gibiydim. Bundan şikayetçi olduğum da söylenemezdi.
Evin önünde temiz havayı içime çekip bahçede kendi düşüncelerimle yürüyordum. Kim ne derse desin şans yıllar sonra benim yüzüme gülmüştü.
İlk iş ilanını okuduğumda tek hedefim paraydı. Lakin onları özellikle Ahuyu tanıdıktan sonra herşey değerini yitirmişti gözümde .
Bu büyük evde yaşamak,bu kıyafetleri giymek bunların hiç biri Ahu ve Arasın varlığı kadar mutlu etmiyordu beni. Onlar olamadığı sürece artık hiçbir önemi yoktu bu nimetlerin.
Yavaş adımlarımı durduran ve düşüncelerime son veren cebimdeki telefonun ansızın çalması oldu. Arasın arayacağını bildiğimden telefonu hızla çıkarıp ekranı açtım ,lakin gördüğüm numarayla son anda durdurdum elimi.
Ekranda daha önce hiç görmediğim bir numara vardı. Merakla çatıldı kaşlarım. Benim rehberimde Aras dışında kimse yokken gecenin dördünde neyin nesiydi bu arama.
