İHANETİN KEFARETİ (ARA VERİLDİ)

MASUMİYETİN ÇIĞLIĞI

İyi okumalar canlarım:》
💞💞💞

Biraz zaman gerekti belki yaralarımı sarmaya. Yoksa nasıl kabuk bağlayıp iyileşebilirdi. Yaralar sadece deride açılan kalıcı bir izde mi saklıdır,yoksa içimizdeki yaralar iyileşmek için başka şeylere muhtaçmıdır.

Benim yaramın adı masumiyet.
Sevgi işe yaramıyor onun için, acı artık onun kaderi. Yanlızlıga alışmış birine acıları agır gelmiyor,bunu biliyorum en azından.

Ben artık alışılmış degil gerçek olmak istiyorum. Bir kalemi bir köşede bıraktıgınızda degil düşüncelerinizi kagıda döktügünde amacını gerçekleştirmiş demektir.
Alevlenen kalbimi artık saklayamıyorum. Yanması sozsuz degil biliyorum ama belki son nefesimde onun sesini duyacagım. Bana seslenecek sonkez,
"Kazandık ama çok geç.."

Ruhumu koruyamıyacagım zamanlar gelecek, karşılıgı olan sesler var olacak, karşılıksız duygular ise onun en acı hali. Çıglıklarım ne zaman duyulacak bilmiyorum.

Umutlarım karşılıksız kalıp tekrardan beni terkedecek belki ama artık her şey için çok geç olacak, var oluş sebebimi kalbimi kaybedecegim....

Kendimi toparladım ve bana hala arkası dönük olan anneme bir adım daha yaklaştım.

"Masum insanları kirletmek, onların ruhlarını karartmak sizin işiniz kraliçem. Bu saray sizin lanetli nefesinizden kurtulmadan, burayı evim gibi görmeyecegim."

Sesimde hiç bir korku kırıntısı yoktu çünkü artık karşısında o masum Katarina degil acılarıyla ruhu birleşmiş bir Katarina vardı.

"Güçlüsün ama dikkat et hırsın seni yanıltmasın. Babanın katili mahzendeyken Edward yanına seni sevdiği için mi yaklaşıyor sanıyorsun?"

O zaman onu isteğinin yakınlarında tutalım ki attığı adımlar eğer ihanet içinse kendi tuzağı olsun.

"Belkide, eger sizde benim gibi şüpheliyseniz bir planım var, eğer sizde kabul ederseniz."hafifçe başını arkaya çevirdi.

"Anlat bakalım." işte şimdi kozlar elimdeydi. Hem Edward'ın planını öğrenecek, hemde kararlarımda değişiklik yapabilecegimle ilgili kurgular yaratıp anneme istediğimi yaptırabilecektim.

"Edward'a karşı hislerim var ama onu daha yakından tanımak istiyorum, belki kararlarımıda tekrar gözden geçirebilirim. Sizden ise sadece onu saraya şövalye olarak atamanızı istiyorum, gerisini ben halledeceğim."bir kaç saniye sessiz kaldı .

"İsteklerin iyi güzel ama eğitim almamış birini nasıl sarayıma alayım?"buda önemliydi tabiki, sarayımızda asla eğitimsiz şövalye olamazdı çünkü annem tahtını koruyan birinde tabikide yetenek arardı.

"Sizden sadece bir ay istiyorum, onuda halledeceğim."

Kılıç kullanmasını ona ben ögretecektim, bir gün gelir o kılıç bana ihanet için çekilirse yaptığı her hamle sonunu getirecekti.

"Peki kızım,sana ilk defa şans veriyorum ve eminimki son defa,çünkü kendi kendini öldürtecek kadar aptal olmanı izlemek büyük zevk olacak doğrusu."

"Sizi yanıltmamamı çok istiyorsunuz, ama ne yazikki yanılacaksınız, benim kanunum bu."dedim ve gülümsedim. Derin bir sessizlikten sonra gitme vaktim artık gelmişti. Yavaşça odanın içine doğru ilerledim.

Son kez arkamı döndüğümde başını bana çevirmiş saygı bekliyordu ama asla boyun egmeyecegimi artık öğrenmesi gerekiyordu.

Önüme döndüm ve kapıya doğru adımladım. Kapıyı şertce çektim ve koridordaki sessizliğin içinde kapının çarpma sesi kulağımı doldurdu.