19

366 39 28
                                    

Bugün o gündü.

Saat sabahın dokuzuydu. Gözüne uyku girmemişti elbette.
Sanki her zaman giriyormuş gibi..

Kafasındaki ses ilk defa doğru söylemişti.
Aynaya baktığında sadece enkaz gördü Jungkook.
O enkazdan kurtulmamayı yeğlerdi.
Ona sorulsaydı tabi.

Yatağa oturup, ellerini ensesinde birleştirdi. Haftanın 7 günü ona zehir olmuştu.

Dünyanın ağırlığı Jiminin omuzlarında olabilirdi. İçini rahatlatmak için belinden öpebilirdim.

Bunu yapabilirdi ama..
Artık çok geçti.
Herşey için.

Telefonunu alıp mingyu'ya mesaj attı.

****

Jungkook

Uyanık mısın


Mingyu(gerçek)

Uyudun mu diye sorsan

Daha iyi olurdu

Jungkook

Senin adına üzgünüm min

Elimden bir şey gelmiyor

Bunun için kusura bakma

Mingyu (gerçek)

Niye üzgünsün ki?

Sen mi aldattın beni

Amaann

Neyse ne işte

Jungkook

Sen bana yardımcı oldun ama ben

Sadece üzgünüm diyebiliyorum

Canımı sıkıyor bu


Mingyu(gerçek)

Boşversene

Ama Jungkook

İnan aldatılmak insanda

Acayip bir şekilde intikam hissi

Yaratıyor

Jungkook

Bilmez miyim

2 yıldır yapmadıkları şey kalmadı



Mingyu (gerçek)

Her neyse

Bugün herşey bitecek

Rahat ol

  Jungkook

Geçecek mi gerçekten

Peki ya onların yaptıkları

Onların çektirdiklerinin acısı

O da geçecek mi?

Mingyu(gerçek)

Acı geçmez

Alışırsın Jungkook

Şimdi sen bunları düşünme

Jungkook

Peki

Görüşmek üzere

Ve

Herşey için teşekkürler mingyu

Sen olmasan

Hâlâ boş bir mezarın başında ağlıyor

olurdum

Mingyu (gerçek)

Teşekküre gerek yok Jungkook

Sen benim arkadaşımsın

Ve sana yardım ettim o kadar

Jungkook

Görüşürüz

Mingyu(gerçek)

Kendine dikkat et

(Görüldü)

****

Herşeyin son bulacağı o yerdeydi.

O evin tam karşısındaydı Jungkook.
İşte şimdi, herşey açıklığa kavuşacaktı.

Boy meets evil 2/ {JiKook}जहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें