🖤1. Bölüm 🖤

4.8K 318 540
                                    

Hepinize tekrardan selamlar bu kurgu aklımda uzun zamandır vardı bugüne nasipmiş oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum 💓

Buraya başlama tarihinizi koymayı unutmayın >>>>>>>>

~~~"gizemli varlıklar" ~~~

🩸

"Lina bu vakaya bir göz atmanı istiyorum"

"tabi komiserim" diyerek verdiği dosyada göz gezdirdim.

Evet yeni bir cinayet vakasıydı bir göz atalım bakalım; cesedin üzerinde pençe izleri bulunuyor, kurban boynundan ısırılarak olay yerinde öldürülmüş, kurbanın ölüm sebebinin kan kaybı olduğu söyleniyor.

"komiserim bunu yapan vahşi bir hayvan olmasın" ne zaman dibime girip dosyayı incelemeye başladığını bilmediğim anda Bartu konuştu.

"ne zamandır arkamdasın" dedim ondan uzaklaşarak.

"sen dosyayı açıp okumaya başladığından beri" ona göz devirirken baş komiser konuşmaya başladı.

"hadi lak lak etmeyin bu dosyada sana güveniyorum Lina" dedikten sonra arkasını dönüp odasına ilerlemeye başladı.

"ama komiserim" desemde duymadı.

Off ne biçim vaka bu vahşi bir hayvan yapmış işte bariz ortada.

"yardım lazım mı" düşüncelerimi bir kenara bırakıp Bartu'ya döndüm.

"lazım vallaha ama senin işin yok mu" soruma karşılık cevap verdi.

"yok bugün boşum hadi olay yerini inceleyelim" dedi kapıya doğru ilerlerken.

"olur" diyip arkasından ilerledim.

🩸

Ormana geldiğimizde biraz derinlere indik ve olay yerini bulduk. Bizim dışımızda birkaç polis daha vardı. Olay yerinin tam bölgesine geldiğimde yere eğilip incelemeye başladım.

Kan etrafa fazla bulaşmamış bu işini hemen halledip çırpınmasını engellediği anlamına geliyor, yerde pençe izleri var.

Bir dakika pençe izleri...

Eğildiğim yerden kalkıp pençe izlerini takip etmeye başladım bu nasıl olur? pençe izlerinin yavaş yavaş insan ayak izine dönüşümünü izledim.

"bir şey mi buldun" Bartu'nun sesi ile ona döndüm.

"izlere bak bu bir canavar ama insana dönüşmüş" yüzüne bakarken elim ile mayışmış toprağı gösterdim.

"ne izi" gösterdiğim yere bakarken bunu demesiyle tekrar gözlerim toprağı buldu.

bu nasıl olur izler gitmiş.

"az önce burada ayak izleri vardı" dediğimde bana inanmayarak baktı.

"ne saçmalıyorsun Lina yerde hiçbir ayak izi yok. Bu aralar fazla yoruyorsun kendini"

"ya gördüm diyorum anlamıyor musun"

"bende 'nerede ben niye göremiyorum' diyorum"

"bilmiyorum az önc-"

"Lina en iyisi sen biraz dinlen bu vaka ile ben ilgilenirim" gördüğümden emin olsamda itiraz etmedim.

"peki bir şey bulursan bana haber ver"

"tamam"

Ormandan çıkmak için ilerlemeye başladım. Ormanın derininde olmanın ve gördüğüm şeyin bir anda yok olmasının verdiği ufak tedirginlikle adımlıyordum.

VakaWhere stories live. Discover now