Vaka

🖤5. Bölüm🖤

Yeni bölümle selamlar

Satır arası yorumlarınızı ve Oylarınızı eksik etmeyin

İyi okumalar dilerim

⚰️

Hastanenin girişine geldiğimde etrafı bir koloçan ettim ve içeriye adımımı attım.

Asansöre doğru ilerledim ve Pars'ın odasının bulunduğu kata tıkladım.

Asansörde bir kadınla tektim. Kadın kırıklı yaşlarında gibiydi fazlasıyla sevimli gözüküyordu.

Aniden ışıkların kesilmesi ile asansör sert bir şekilde durdu. Anın korkusuyla ağzımdan ufak bir çığlık kaçmıştı.

"sakinim" diye tekrarlayıp derin derin nefesler aldım.

"iyi misiniz"

Yanımda ki kadının sorusu ile başımı kaldırıp ona baktım.

"iyiyim"

Asansör hala çalışmamaya devam ederken kadın tuşlara rastgele basmaya başladı.

"KİMSE YOK MU? İÇERİDE KALDIK. ASANSÖR BOZULDU. YARDIM EDİN" kadın bağırarak kendini dışarıya duyurmaya çalıştı.

Nefesim daralmaya başladığında sendeledim. Düşmemek için kadının koluna tutundum.

"YARDIM EDİN İÇERİDE DURUMU KÖTÜ OLAN BİRİ VAR" yere çöküp oturduğumda kadında benimle beraber eğildi.

"BİRAZDAN KAPILAR AÇILACAK AZ DAHA SABR EDİN" dışarıdan biri konuşmuştu.

"sakin ol. Derin derin nefes al ver. Birazdan buradan çıkacağız"

Arada böyle yoğun olduğum zamanlarda nefes darlığı yaşıyordum ama bu ap ayrı bir şeydi. Şuan nefes alamıyordum. Ve bu en son küçüklüğümde oluyordu. Atlatmıştım. Aniden neden tetiklenmişti.

"n-nef-es a-ala-mıyo-rum" kesik kesik kelimelerim ile kadın aniden bana sarıldı ve sırtımı okşamaya başladı.

Arada hafifi aıvazlıyor sonra okşamaya devam ediyordu. Bu nefes alışverişlerimi düzene sokmaya başlamıştı.

Bu taktiği eskiden hatırlıyordum. Küçüklüğümden. Her fenalaştığımda işe yarardı.

Bu koku da neydi. Bu kadar tanıdık bir koku. Hayır kendine gel Lina. Kendine gel iyice kafayı yedin bu aralar.

Kadın sakinleştiğimi anlayınca benden ayrıldı. Benden uzak tarafa oturdu ve kapının açılmasını bekledik.

Kapı zor bela açıldı ve karşımda ilk Karan'ın gördüm. Hızla içeriye dalıp beni kollarına aldı.

"iyi misin"

Kafamı olumlu anlamda salladığım benden ayrılmadan beni asansörden çıkardı.

Bahçeye çıkıp bankalardan birine oturduk.

"iyi olduğuna emin misin Lina"

"iyiyim, eskiden kalma fobiler işte"

İlerden bize doğru koşarak gelen Pars'ın gördüm.

Yanımıza geldi ve karşımızda ki banka oturdu.

"iyi misin Lina, asansörde kalanın sen olduğunu duydum."

"evet,iyiyim ama sorun yok"

Elinde ki Pet şişeyi bana uzattı.

"al biraz su iç iyi gelir"

"teşekkürler"

Eline uzanıp elinde ki Pet şişeyi aldım ve bir kaç yudum su içtim.

"sen ne ara geldin" dedim Karan'a bakarak.