Vaka

🖤2. Sezon 1. Bölüm🖤

Uzun bir aradan sonra selamlar

İyi okumalar dilerim

Satır arası yorum yapmayı unutmayın

⚰️

Yazarın anlatımı ile

Genç kadın sevdiği adam olmadan geçen ilk ayda yorgun düşmüştü. Canı acıyordu. Tarifsiz bir acı vardı bedeninde. Kimse onu anlamıyordu. Yada anlamak istemiyorlardı.

Teselliler fayda etmiyordu. Hiçbir teselli gideni geri getiremezdi.

Bir ay içerisinde çok şey değişmişti.

En çokta Lina

O artık eskisi gibi neşe saçmıyordu. Bu durumu ilk defa yaşamıyordu. Ailesi öldüğünde de aynı şeyleri yaşamıştı.

Farklı olan bir şey vardı ama. Ailesinin geri gelmeyeceğini biliyordu. Sevdiği adam ise gelmemek üzere gitmişti. Kadının kalbinde küçücük bir umut vardı. Buna sığınarak yaşamaya çalışıyordu.

Ona ulaşabilmek için büyücüyle bile konuşmuştu. Okan'ı ikna edip büyücünün yanına gitmişti ama çabasızdı. Elinden bir şey gelmiyordu.

"iyi misiniz" Lina duyduğu ses ile başını kaldırıp ona seslenen kişiye baktı.

Gözleri fazla acıyordu. Önünü zor görüyordu. Bu bitkin haline rağmen cevabı fazla karşıtlık içeriyordu.

"iyiyim"

İyimiydi gerçekten. Kendini inandıramadığı yalanlarla insanları kandırmaya çalışıyordu.

Kalbi sıkışıyordu. Adamın gidişinden sonra her gün kalbi sıkışıyordu nefes alamıyordu.

Şuanda da aynı şeyi yaşıyordu.

Kesik kesik nefes almaya çalışırken yanında ona seslenen adamı umursamıyordu.

Ve gözleri kapandı. Yorgun düşmüş gözleri ona ihanet etti.

⚰️

Lina gözlerini zorlukla araladı. Nerede olduğunu anlamak istercesine etrafına bakındı.

Burası hastane odasıydı. Beyazlar içinde bir hastane odası.

Kadının aklına yine sevdiği adam gelmişti. Her fırsatta onu kurtaran sevdiği adam.

Gözleri etrafı taramaya devam ederken içeri tanıdık bir sima girdi.

"iyi misin"

Bu sorudan bıkmıştı. Yalan söylemekten bıkmıştı. Değildi işte görmüyorlar mıydı?

Lina karşısında ona soru yönelten Pars'a baktı.

"sence"

Pars onun yanına ilerledi. Baş ucuna oturup gözlerine baktı.

"anlat Lina. İçini dökmeye ihtiyacın var. Görebiliyorum"

Anlatamazdı. Gizlemek zorundaydı.