Vaka

🖤24. Bölüm🖤

Selamlarrrr

Nasılsınız canlarım benim 💗

Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum iyi okumalar canlarımmm 💌

🩸

Pars omzuma sargıyı sararken hızla kapının açılması ile içeri koşar adımlarla Karan girdi.

"Lina. iyi misin" dedi yanımda sargının bandını yapıştıran Pars'a garip bakışlar atarken.

"serum bittikten sonra taburce olabilirsiniz. geçmiş olsun" Pars odadan çıktıktan sonra Karan gelip baş ucuma oturdu.

"bu adamda birşey var ama neyse" Karan kendi kendine sayıklayıp bana döndü.

"kim yaptı bunu"

"Ş-şey Karan bak sakin ol"

"kim yaptı"

"Yiğit" dedim kısık bir sesle.

Kaşları çatıldı.

"Yiğit" diye beni tekrar etti Karan ama daha yüksek ve korku dolu bir ses tonuyla.

Karan ayaklanıp kapıya doğru giderken arkasından bağırdım.

"Karan nereye"

"Lina, İlkin birazdan gelir o gelmeden bir yere ayrılma. sakın!" son sözlerinde söyledikten sonra beni dinlemeden gitti.

🩸

Yazarın anlatımı ile

Karan sinirle hastaneden çıktıktan sonra önce İlkin'i Lina'yı hastaneden almasını söyledi ardından da Yiğiti bulmak için yola çıktı.

🩸

Yiğit yolda yürürken bir anda önünde beliren Karan ile duraksadı.

Karan yavaş adımlarla Yiğit'e yaklaşırken Yiğit tırsmış olmasına rağmen kendinden ödün vermedi.

Karan. Yiğit'in korkusunu hissediyordu ve bu onu daha çok tatmin ediyordu. Karşısında ki kişinin korkusundan zevk alıyordu.

Gözü dönmüştü. Her an yanlış bir şey yapabilirdi. Yiğit'in korkusundan zevk alması bunu belli ediyordu.

"seni uyarmadım mı!?" dedi Karan sert sesi ile.

Ne kadar dayanabilirdi. Karşısında sevdiği kadına zarar vermiş birini öldürmemek için ne kadar dayanabilirdi.

"ne saçmalıyorsu-"

"SENİ UYARMADIM MI?!" sinirini sesine vermeye çalışıyordu. Aksi taktirde kendine engel olamayacağını iyi biliyordu. Eskiye dönmek istemiyordu.

"uyardın. uyarmışsan ne olmuş"

"ben sadece Lina il-"

"BENİM OLANIN ADINI AĞZINA ALMA! SORUMA CEVAP VER"

"senin uyarını kâle almadım" dedi Yiğit kendinden emin bir şekilde. Korkusunu belli etmek istemiyordu ama karşısında hissettiği duyguları her zerresine kadar bilen bir vampir olduğundan habersizdi.

Karan sırıttı.

🩸

"Okan ormanın ikinci çıkışına bir ambulans yolla" diyip telefonu kapattı.

Siniri hala geçmemişti ama eğer birini öldürürse zindana gideceğini biliyordu.

Eskisi gibi kaçak bir hayat yaşamak istemiyordu. Tabi siniri bunun önüne geçebilirdi. Hele ki tek zâfı olan Lina ile sınanırsa.

Karan bu sefer ilkin'i aradı.

"eve geçtiniz mi"

"evet"

"tamam geliyorum" diyip telefonu tekrar kapattı. Karan ellerini arabadaki beze silip yola çıktı.

🩸

Lina'dan

İlkin ile eve geçtikten sonra Karan'ı beklemeye başladık.

"ne yapmış olabilir. başını belaya sokacak"

"vampir o" ben telaşlı sorular sorarken İlkin kısa ve rahat cevaplar veriyordu.

"ya ne bu rahatlık"

"öldürmez merak etme"

Öldürmezmiş. bir de öldürseydi.

Tam İlkin'e bir soru daha soracağım sırada Karan kapıdan içeri girdi.

Oturduğum yerden ayaklanıp hızlı adımlarla yanına ilerledim.

"ne yaptın Karan"

"hiçbir şey"

"Karan"

"kolun iyimi. ağrıyor mu" sorumu geçiştirdi.

"ben iyiyim. ne yaptığını söyle"

"bir şey yapmadım sadece uygun bir dil ile uyardım. o da beni dinledi"

"uygun bir dil ile" dedim inanmayarak.

"hı hı" Karan yanımdan geçip koltuğa oturdu. bende gidip yanına oturduğumda İlkin ayaklandı.

"ben gideyim artık"

"biraz daha kalsaydın" diyip yeni oturduğum yerden kalktım.

"yok ben gideyim. daha yapacak çok işim var"

"peki madem" diyip onu kapıya kadar yolcu ettim ardından Karan'ın yanına geri döndüm.

"ararsan odamdayım" dedim. Bir şey demesini beklemeden odama gittim.

Çalışma masasına oturup dosyaları incelemeye başladım.

🩸

Bu bölümü nasıl buldunuz aşklar

Sizce bir sonraki bölümde ne olsun? Elçin mi gerçekleri öğrensin? Lina mı gerçekleri öğrensin? Yoksa karanın ailesini mi öğrenelim?

Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum kendinize iyi bakın yeni bölüm de görüşmek üzere