Vaka

🖤3. Bölüm🖤

Satır arası yorum yapmayı unutmayın düşünceleriniz benim için çok değerlidir.

Yıldızı tuşlamauı da unutmayın

İyi okumalar dilerim

⚰️

"sıra sende"

Ne diyeceğini dinlemeden ellerimi yanaklarına koydum. Ani hareketimle şaşırdı.

"Karan beni unutmuş olamazsın. Lütfen hatırla. Lütfen bana bunu yapma. Karşındayım işte buradayım lütfen Pamir gibi birine dönüşme bu sen değilsin buna dayanamam Karan"

Gözlerinde o ufak şeyi gördüm. Çok derinlerde bir yerde hala bir umut vardı.

Ellerimi ittirdi.

"saçmalamayı kes. Ölümünün daha acı olmasını istemiyorsan zihnini sustur"

Bana doğru hamle yapacağı sırada üstüne kocaman bir kurt atladı.

Ağzımdan kaçan çığlığa engel olamadım. Kurt Pars mıydı? Evet oydu.

Pars Karan'ın yere sermiş ona saldırıyordu. Hayır buna kayıtsız kalamazdım.

"PARS KENDİNE GEL BIRAK ONU. ONA ZARAR VERME" yanlarına gidemiyordum. Korkuyordum.

Karan Pars'ın kollarından kurtuldu. Bu sefer Karan Pars'ı yumrukluyordu. Pars kanlar içerisinde yerdeyken Karan durmak bilmiyordu.

Daha fazla böyle durursam Pars'ı öldürebilirdi.

Hızla yanlarına ilerledim. Karan'ın gözlerinden alev fışkırıyor adeta.

"Karan lütfen yapma. Bırak onu. Öldüreceksin. Sen böyle biri değilsin. Yapma lütfen" kolunu tuttuğumda yumruğu havada kalmıştı. Bana yandan bir bakış attı.

"işime karışma" diye tıslamasıyla iliklerime kadar ürperdim. Pars fırsattan istifade Karan'a pençesini geçirdi. Karan ileriye doğru savrulurken Pars yerden kalkmaya çalışıyordu.

Karan'a doğru ilerledim.

"bana istediğini yapabilirsin Karan. Öleceksem de bu senin elinden olsun ama onu öldürme. Onun sayesinde seni tekrar görebildim. Ona çok şey borçluyum."

Gözlerinde ki öfke daha da arttı.

"ne yani onun için kendini feda mı ediyorsun! Bana uyar" diyip savrulduğu yerden ayaklandı ve bana hamle yapmak için elini kaldırdı.

Gözlerimi yumdum. Karan bana zarar verecekti. Beni hatırlamıyordum ve bana zarar verecekti bunca zaman beni koruyan adam bana zarar verecekti. Sevdiğim adam tarafından öldürülecektim.

"evimden çıkmak için bir dakikan var eğer hala görüş açımdan isen bu sefer kurtuluşun olmaz!"

Ne? O bana zarar vermemişti.

"59"

Tamam bu zarar vermeyeceği anlamına gelmiyordu.

Hemen yerden kalkmaya çalışan her yeri kanlar içinde kalmış Pars'ı yanına koştum. Kurt hali ile ondan korksam da bana zarar vermeyeceğini biliyordum.

Eğilip onu kaldıracağım sırada Karan'ın sesi kulaklarımda yankılandı.

"ONA DOKUNMA! SADECE SEN GİDEBİLİRSİN"

"hayır bunu yapamam. Lütfen onunda gitmesine izin ver"

"40 saniyen kaldı"

Pars bir Karan'a bir de bana baktı.