Çilek Kız

2🍓

*azcık düzenlenmiştir*

Arabanın arka koltuğuna bindiğimde korumalar bagaja valizlerimi yerleştiriyorlardı.

Miran Bey şoför koltuğuna, Nare Hanım'da yan koltuğa oturmuştu.

Eşyalarımı toplamış Mardin'e gidiyorduk.

"Zaten hastanede söylemiştim beş abin var Alança. En büyük abin Karan, 32 yaşında dedenin kurduğu mimarlık şirketimizde çalışıyor. Onun küçüğü Göktuğ 27 yaşında doktorluk yapıyor. Sonra da Alp var, o 25 yaşında polis" demesiyle polis lafına kadar ilgisizce dinlerken gözlerim parladı.

"Yaa polis mi?" polis aşkım yüzünden sicilim biraz kabarıktı. Birazcık çok az..

"Evet, polis canım. Seviyorsun galiba polisleri gözlerin parladı." Hızla başımı salladım. Polislerde beni severdi bence. Özellikle de yunus polisler.

"Dur bak nerede kalmıştık.. hah sonra ikizler var en küçük abilerin Efe ve Efken. 22 yaşındalar Efe büyük abisi gibi şirkette çalışıyor, Efken'se Alp gibi polis." deyip beklentiyle bana baktı.

Aile polis kaynıyordu! Bundan iyi ne olabilirdi ki?

"Bir de sana söylememiz gerek bir şey var" diyen Miran Bey'e 'ney?' dercesine kafa salladım.

"Biz aşiretiz, deden Mirbey Saruhan Mardin'in en önde gelen aşiret ağalarından." birkaç saniye yüzüne boş boş baktım ve heyecanla gülümsedim.

"Hani bildiğimiz aşiret? Dizilerdeki gibi olaylı, kaoslu?" Heyecanla konuşmamla ikisi de rahatlamış görünüyordu.

Hatta Miran Bey kahkaha attı "Yani, düşmanlarımız var ama çok olaylı olduğu söylenemez. Ama sen merak etme Saruhan'ların  kızına kimse zarar veremez." diyip gülümsedi.

🍓

Önünde durduğumuz siyah kapı açıldığında arkamızdaki iki arabayla beraber içeri girdik.

Davul zurnalar, zılgıt çeken kadınlar ve bir adamın tuttuğu deve vardı.

Bir saniye DEVE Mİ?

Miran Bey arabayı durdurdu ve arabadan inip kapımı açtı.

Artık dışardaki sesleri daha net duyabiliyordum.

"Miran ağanın kızı gelmiştir!"

"Saruhan'ların yeni kızıda mı yılan Dilan gibi acaba?i

Duyduğum birkaç sesti sadece.

Miran Bey'in uzattığı eli tutup arabadan indim ve onca kalabalığa rağmen omuzlarımı iyice dikleştirdim.

Konağın kapısında yaşlı bir kadın ve adam vardı. Kadının gözlerinde siyah bir göz kalemi vardı ve yeşil gözlerini iyice ortaya çıkartmıştı.

"Hele gelesin torunum!" diyen adamla önce Miran Bey'e ve Nare Hanım'a baktım ve adamın yanına ilerleyip büyük bir gülümsemeyle elini öpüp başına koydum.

Aynı şeyi yaşlı kadına da yaptığımda kadınlardan tekrar zılgıt sesleri yükseldi.

"Ben deden Mirbey Saruhan" ve yanındaki kadını işaret etti "Babaannen Zemheri Saruhan"