Çilek Kız

16🍓

Saat ya Fenerbahçe'nin alt yapısında yüzmeyi bırakmasaydımı 5 geçiyor...

İyi okumalarr

Sınır koymak istemiyorum ve sevmiyorum ama yorumlar azaldı o yüzden birkaç bölüm koyacağım sanırım..

Yorum sınırı: 40

Yeni gün, yeni huzur diyemeyeceğim çünkü bugünde yeni bir kaosa uyandım...

Kurtuluş amcamla Narin Hanım kavga ediyorlardı.

Bu evde kargaşanın olmadığı tek gün yoktu ama bunların kavgası sarıyordu.

"Sen, elin herifinin katili olayım diye bana fazladan mevzu mu çıkartıyorsun!?" diye bağırdı Kurtuluş amca.

Bense sanki gündüz kuşağı izliyormuş gibi bir sakinlikle kafamı Karan abime, bacaklarımı da Alp'e uzatmış onlara bakıyordum.

"Ya abartılacak bir şey yok! Ben halletim! Dövdüm adamı, kırdım kolunu sürahiye çevirip kargoladım!" diyen Narin Hanım'la gülesim geldi ama kendimi sıktım.

"Allah'ım sen büyüksün! Adamı kargoladım diyorsun! Sen psikopat mısın kızım? Sen manyak mısın? Senin elin herifinin yanında ne işin var?" Olaylara fransız kalmıştım.

Narin Hanım, Kurtuluş amcamın konuşurken (anırırken) havada salladığı parmağına sertçe vurdu.

"İndir lan elini! Kırıp vermiyim eline." go girl!

Kurtuluş amcam sabır çekti. "Tamam Narin. Ne istiyorsan onu yap. Sen haklısın." Bıkkınlıkla konuştu.

"Tabiki ben haklıyım. Bir de sen mi haklı olacaktın?" diye söylene söylene koltuğa oturdu.

"2-3 ay sonra nişan yapalım diyoruz." diye konuyu 180 derece çevirdi Kurtuluş amcam.

"Evde aile arasında." Aile arasında denen nişan en az 40/50 kişilik olucaktı..

🍓
Miran Bey bugün bana yeni okulumu söylemiş, formalarımı getirmişti.

Mardin'in zenginlerinin gittiği Fransız Koleji'ydi.

İçimde hiç heyecan yoktu, gergindim. Hatta belkide korkuyordum.

Neden ben? Diye sormak istiyordum. Neden yaptın?

Derin bir nefes aldım. Daha çok iç çeker gibi..

Telefonuma gelen aramaya baktığımda gördüğüm isimle meraklandım.

Alparslan arıyor...

Açıp kulağıma koydum.

"Alo?" diye konuştum.

"Çilek.." sesi çok kötü geliyordu.

"Alp? İyi misin?" diye sordum. Neden paniklemiştim ki?

"Yanıma gelebilir misin? İyi oldunu görmem lazım. Sizin konağa gelirsem muhtemelen dayak yerim." ayaklandım.

"Nerdesin? İyi misin? Ne oldu? Neden sorularıma cevap vermiyorsun?" Ben daha sorularımı sıralıyordum ki konuştu.

"Dur be kızım!" Burnunu çekti.

"Ne yaptı o çocuk sana?" Sessiz kaldım.

"Karakolun oradaki parktayım. Gelecek misin?" Küçük bir çocuk gibi sormuştu.

"Geliyorum, tamam." Neden gidiyordum ki? Alparslan, benim neyimdi?

Telefonu kapattım ve üzerimi değiştirdim.