//6 maanden later//
POV: Milo
6 maanden geleden, fucking 6 maanden geleden. 6 maanden geleden sinds die ene dag, die ene dag dat alles veranderde. Ik ben er inmiddels al helemaal overheen, tuurlijk vind ik het jammer hoe het is gegaan, maar we kunnen er niks aan veranderen. De afgelopen maanden waren wel heel erg lastig voor mij, ik was bijna elke dag dronken omdat ik dan even niet aan haar zou denken. Ik ben ontzettend blij dat de jongens mij op tijd hebben geholpen, anders was het echt zwaar fout gegaan. Ik heb zelf ook een nieuwe hobby gevonden, schilderen. Ik ben ooit een keer, in die zware periode, mijn gevoelens gaan schilderen. En dat doe ik nu nogsteeds. Ik doe het nu vooral voor de leuk, maar misschien wil ik het later gaan uitbrengen, maar dat zie ik dan wel. Met bankzitters gaat het ook erg goed, we hebben inmiddels 800k en we treden binnenkort op in Afas live! Je zou dus kunnen zeggen dat ik mijn leven weer goed op orde heb, en dat is ook zo. En zonder Mea was dit mij nooit gelukt, zoals ze altijd zeggen; 'Na regen komt zonneschijn.' Bedankt Mea, voor alles.
POV: Mea
Het is ongeveer 6 maanden geleden sinds dat het uit is met Milo, het doet nogsteeds soms een beetje pijn, maar het gaat beter dan 6 maanden terug. Ik heb toen een echt verschrikkelijke terugval gehad, iets wat echt heel erg lastig voor mij was omdat ik deze keer geen Milo aan mijn zijde had. Maar gelukkig had ik wel mijn liefste vriendinnetjes die er altijd voor mij waren. Ook ben ik inmiddels gestart met mijn nieuwe studie! Ik wil iets met video materiaal gaan doen, editten bijvoorbeeld. Ik heb het daar echt naar mijn zin en gelukkig zit ik nu in een betere klas dan op de middelbare. Ondanks dat ik Milo niet meer spreek leer ik nog elke dag van hem, door hem heb ik vertrouwen gekregen in nieuwe mensen, door hem heb ik geleerd om positiever in het leven te staan en om niet op te geven wanneer het even lastig word. Ik zal hem voor altijd dankbaar zijn, hoe hij mij toen die tijd heeft geholpen en hoe hij mij nu nog steeds helpt zonder dat hij het zelf doorheeft. En misschien, heel misschien, proberen we het ooit nog een keer...
-
Oke, wat moet ik zeggen? Dit was het einde ofzo? Help-😭 Nee maar ik hoop dat jullie mijn verhaal een beetje interessant vonden, ik vond het op een gegeven moment een beetje saai worden dus daarom werd ik minder actief. Ook vind ik dat ik het best wel beter had kunnen schrijven, maar ja. En uh, geen zorgen, ik kom binnenkort terug met een nieuw boek🤗🤭
Xx Mirte❤️
YOU ARE READING
'Nobody said it was easy'
FanfictionIk ben Mea, 17 jaar en zit in mijn laatste jaar van de middelbare school. Ik woon in Utrecht en mijn ouders zijn gescheiden, maar ik ben eigenlijk altijd bij mijn moeder en bij haar nieuwe vriend. Verder heb ik niet echt hobby's en heb ik geen flauw...
