1- Galiba Kovuldum

6.4K 88 31
                                    

MAVİ'den...

Bir rüya gördüm dün gece. Masalsı bir rüyaydı. Çokça da mavimsi... Gecenin mavisi kadar asil, karanlığı kadar gizemli... Gördüğüm rüyanın etkisinden kurtulmam epey zamanımı aldı. Hatta laf aramızda hala da kurtulabildiğim söylenemez. Tabi siz rüyayı da merak ettiniz. Söyleyim hemen... Herkesin beyaz atlı prensi varken benim prensesim vardı. Beyaz at kısmı da doğruydu bu arada. Hoşuma gitmedi desem yalan söylemiş olurum. Bilinç altım yine çok karışık anlaşılan :) Dün geceki filmden mi etkilendim ne? Hep o Yasemin'in işi.

Yasemin demişken en yakın arkadaşım olur kendisi. Tam bir baş belasıdır aslında ama yine de bu hayattaki tek sırdaşım. Güvendiğim tek kişi. Koskoca şehirde beni tek anlayan. Kendisi bu övgülerimi duysa zevkten dört köşe olur ama benden kolay kolay iltifat duyamaz (Doğumgünü hariç).

Yıllar önce terk etmiştim ben şehri. Babam bizi terk edince gittim, babamın ölüm haberini alınca döndüm. Bu şehir benim kederim aslında. Her zaman yaptığımı yapmak istiyorum yine. Kaçıp gitmek, uzaklaşmak. Ama bu defa yapamam. Ailemi tekrar bırakıp gidemem bu yasla. Bu şehri sevicem her şeye rağmen. Sevmek zorundayım. Tek sorun sevmem için bir neden yok.

Kotumun üzerine ip askılı toz pembe bir üst giyip her zamanki kadar bir makyaj yaptım bu sabah. Modum yerine geliyor makyaj yaptıkça. Seviyorum bunu. İyi hissettiriyor. Tabii bugün biraz yarım kaldı aşağıdan gelen sesle beraber.

"Mavii! Kızım arkadaşın gelmiş!!!"

Hehh iştee iyi insan diyorum lafının üzerine gelirmiş. Yasemin'den başkası değil bu biliyorum. Babannemi daha fazla bağırtmamak adına çantamı da alıp merdivenleri ikişer ikişer indim. Tahminim doğruydu. Yasemin gelmiş.

M: Erkencisin bugünn!

Y: Kızım ben erkenci değilim. Sen geç bile kalmışsın. Hadi daha hazır değil misin?

M: Hazırım ama daha çok erken.

Y: Ohoo sen alışmışsın kızım tembelliğe.

Konuşulanlardan hiçbir şey anlamayan babannem bana bakarken sorma ihtiyacı duydu sonunda. Hoş geç bile kaldı bu soru. Ben daha önce bekliyordum. Meraklıdır kendisi.

K: Kızım ne işiniz var da erkenden çıkıyorsunuz? Bir kahvaltı etseydiniz.

Hadi bakalım durumu toparla şimdi. Ben kendi şirketimiz varken başka bir yerde çalışıcam dersem evde kıyamet kopar. Hele ki amcam duyarsa yer yerinden oynar.

M: Yasemin'i işe ben bırakıcam bugün babanne.

K: Bırak tabi arkadaşını da neden?

Y: Kadriye ninem bugün geç kaldım da ben Mavi ondan bırakacak.

K: Kızım bi karar verin demin erken bile diyordunuz.

Harika! Yine pot kırdık. Şu yalan işini bir türlü beceremiyorum ben ya.

M: Benim için erken ona geç babannem. Boşver sen.

Elinde kızarmış ekmeklerle sofraya yürüyen annemle göz göze geldik. Hiç de alışkın değildi erken uyanmama. Bıraksalar uyuyan güzelle bile kapışırım gerçi ama uyandık mecbur.

Ö: Mavi? Sen bu saatte uyanır mıydın annecim?

M: Sana da günaydın anne. Biraz işimiz var Yasemin'le ondan uyandım.

Ö: Hadi geçin bakalım sofraya. Sonra yaparsınız neyse işiniz. Yasemin hadi kızım sen de.

Çaktırmadan kolumdaki saate baktım. Kahvaltı yapacak vaktim kalmamıştı. Bizimkileri yalanlarıma inandırma çabasıyla geçmişti bile zaman. Allahtan benden önce babannem cevapladı.

MAVİ'msi AŞK (GxG)Where stories live. Discover now