Don't Look Back

Chapter 11

While waiting for Yvan to enter his room, Khel folded his blankets and organized his bed. He couldn't help but smile every time he remembers the sight he woke up to a while ago.

Now he's thinking why his boss would do such thing. So intimate and awkward but he couldn't seem to find any trace of hesitation embarrassment or unwillingness in Yvan's face.

He looked at his wall clock and saw that it was almost twelve. Yvan was right, he needs to rest more so that he could go to work by tomorrow. But how could he sleep knowing that his boss was in his house? And the worst part is them doing things an employee and boss aren't supposed to do.

Pero aminado si Khel na nagpapasalamat siya na dumating si Yvan. Nang makita niya ito sa harap niya kaninang hapon, tila nawala ang pangangamba niya at napanatag siya. Ngunit kasabay noon ang malakas na kalabog ng dibdib niya nang makita niya sa mga mata nito ang pag-aalala.

'Bakit nga ba mag-aalala sa akin ang isang katulad niya? Isa lang naman akong karaniwang empleyado sa napakalaki niyang kompanya. At bakit siya gagawa ng ganoong bagay na sobrang salungat sa pagkatao niya?' Iyon ang mga katanungan sa isip ni Khel na talagang di maalis simula kanina.

Khel is a very observant person but he is less vocal. So most of the times he would notice things but will refuse to tell anyone about it because he's not really used to talking to anyone else aside from his two best friends. Napapansin niya kung paano lumalambot ang mukha ni Yvan tuwing magkikita sila pero agad naman nitong binabawi ang ekspresyon niya. Tila may ayaw siyang ipahalata.

Ayaw ni Khel na mag-assume na baka interesado sa kanya ang boss niya dahil alam niya sa sarili niyang wala namang kakaiba sa kanya. Hindi bago ang konsepto ng same sex couples sa kanya dahil pinag-aralan naman nila ito noong nasa kolehiyo. Ngunit di niya lubos maintindihan kung yung ipinaparamdam sa kanya ni Yvan ay katulad sa mga nababsa niya. Bottomline, Khel was quite new to the feeling of romantic affection. He doesn't even know what it's like to have a person's full attention.

Khel decided to take a hot shower first because he knows he already reeks in sweat. Pero nanghihinayang siya sa suot niya dahil naamoy pa niya dito ang amoy ni Yvan. Halos walong oras silang magkayakap habang tulog. Imposibleng hindi kumapit ang amoy nito sa kanya.

And there it goes again, that strange feeling. It was the same warm feeling he felt when Yvan kissed him for the first time. Bago pa siya tuluyang maiyak dahil sa nararamdaman, kumuha siya ng towel at dumiretso sa banyo para magshower.

Halos nagbente minuto si Khel sa loob ng shower hindi dahil sa kakalinis niya ng katawan, kundi dahil sa kaiisip ng mga bagay na nangyayari sa kanya na tila di niya maintindihan. Nang makalabas ng banyo si Khel ay agad nitong napansin ang note sa ibabaw ng bedside table niya. Khel immediately took the note and read it.

"Something came up. I really need to go. Don't come to work tomorrow, just take a rest and take some meds. Btw, I took home the food you cooked.- Yvan."

Labis na ipinagtataka ni Khel kung bakit magkakaroon ng emergency si Yvan sa ganitong oras ng gabi. Siguro ay talagang ganoon siya kabusy na tao.

Nakaramdam siya nang kaunting inis at hindi nia maipaliwanag kung bakit. Marahil ay gusto pa niyang manatili sa bahay niya si Yvan? O di kaya'y gusto niyang pumasok sa trabaho pero sinabihan siya nito na huwag papasok?

-

Yvan was driving to his house and he was slowly feeling relaxed. Napagpasyahan niyang umalis agad sa bahay ni Khel habang may pagkakataon siya dahil nararamdaman niyang dahan-dahan siyang nawawalan ng kontrol sa sarili. Kung nagtagal pa siya doon ng kaunti ay baka ano na lang ang nagawa niya kay Khel.

Ayaw niyang ni Yvan na may gawin na naman siyang ikakabigla ni Khel dahil alam niyang kagagaling lang nito sa sakit. Pero hanggang sa natapos siya sa pagligpit ng pinagkainan ay hindi kumalma ang pagkalalaki niya. Kaya agad -agad niyang tinapos ang pagliligpit, gumawa ng note, at umalis.