39

10 0 0
                                    

renjun's pov

1 month later...

it's been one month since jaehyun is courting me. sa ngayon, mas lalo kaming nakilala, nacloclose ang isa't isa at nagiging comfortable sa isa't isa. i'm also observing him, 'di talaga siya nagbabago sa'kin. i mean, mas lalo niya lang pinapakita kung gaano ako kaimportante sa kaniya na para bang ayaw niya akong mawala sa kaniya.

magkasama kami ngayong dalawa. nandito kami sa dagat. nagpapahangin kami at ipinagmamasdan ang malawak na dagat.

"ang ganda ng view." nakangiting sambit ko habang nakatingin sa dagat.

"oo nga." sambit ni jaehyun at inakbayan niya ako at tinignan niya ako, "pero mas maganda ka."

natawa naman ako at isinandig ko naman yung ulo ko sa balikat niya. 'tong manliligaw ko talaga, napakabolero. pero totoo naman.

:>

"dapat lang." biro ko sa kaniya. at natawa lang naman siya.

napatingin lang ako kay jaehyun. nakangiti siyang ipinagmamasdan ang dagat. ang swerte ko naman sa kaniya, dahil may lalaking nagmamahal sa'kin na tulad niya.

"jae." tawag ko sa kaniya at napatingin naman siya sa'kin.

"hmm?"

"hindi ka ba nagsasawa sa'kin?" tanong ko sa kaniya at mukha naman siyang nabigla.

"no. never." sagot niya.

"hihintayin mo pa rin ba ako?" tanong ko sa kaniya.

he smiled, "yes, renjun. kahit gaano pa katagal, i will wait for you. i understand that because you're worth to wait."

i'm so lucky to have you, jaehyun.

"you really love me that much?" tanong ko sa kaniya.

"yes. it's crazy that i love you more than i love myself." he responded at napangiti nalang ako. he kissed me at my forehead and i just hugged him. he hugged me back.

our two hearts beating together, in sync.

you don't know jaehyun.

i love you too, jaehyun.

---

tulay | jaerenyangTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang