AT MY LOWEST ( Ongoing )

CHAPTER 14

I'm here in the conference room because Lucas is having a meeting with the board. I am just busy taking notes on the important things they are talking about. I looked down when Lucas touched my thigh again under the long table. These days, I've noticed he likes doing that thing to me, caressing my thigh.

I gave him a slight glance to signal him to stop what he was doing. I'm afraid the board might see us, but he was just serious about listening to the board members suggestions. Hinayaan ko nalang siya dahil busy din naman ang board sa pinag-uusapan nila.

Pagkatapos ng meeting niya ay inumpisahan ko na rin ang iba ko pang gagawin. Nakatutok lang ako sa harap ng screen ng computer at busy sa pagtitipa nang makuha ni Louise ang atensyon ko.

“Hoyy, hindi niyo pa rin ako ina-add sa gc ah..”, wika nito, nakasimangot.

“Saka na kapag may filter na 'yang bibig mo”, ani ko, nakatutok pa rin sa ginagawa.

“Ginagawa mo ba rito?”, pag-iiba ko at tinignan siya.

“Wala naman”, ipinatong nito ang kaliwang siko sa table at hinawakan ang pisngi niya’t malawak na ngumiti.

Napakunot ako habang tinititigan ito.

“Ano ka r'yan?”, tanong ko.

“Guess what?”, lalong umabot ang ngiti nito mula sa tainga.

“What?”, tamad na tanong ko.

“He's courting me..”, napatakip pa ito sa bibig na parang kinikilig.

“Wait.. what?!", I asked again.

“Nililigawan niya na ako, siz..”, hinawakan pa ako nito sa balikat at inalog-alog sa sobrang kilig.

“Sandali nga.. ang likot mo”, pagpigil ko sa ginagawa niya. Agad naman ako nitong binitawan at natatawang umayos sa pagkakaupo.

“Shit! Ang ganda ko talaga.”, humampas pa ito sa hangin at hinawi ang buhok sa gilid ng tainga.

“Sandali.. sino ba kasi sa kanila?”, naguguluhang tanong ko.

Napahinto ito at walang ganang tumungin sa akin.

“Sino pa ba?”, tanong nito pabalik.

“Aba, malay ko kung sino sa kanila. Ang dami mo kayang kinu-kwento.”, wika ko.

“Hoyy, wala kaya. Siya nalang kaya kinukwento ko 'no.”, pagtanggi nito.

“Oh! sino nga?”, muling tanong ko.

“Si ano..”, bumalik muli ang ngiti sa labi nito bago nagsalita ulit. "Si Czek..", napakurap-kurap ako noong mabanggit niya ang pangalan nito.

“Seryoso? Oh, anong sabi mo?”, agad na tanong ko.

“Syempre hindi ako pumayag... kaso wala e, mapilit kaya ano'ng magagawa ko?”, wika nito at tinikwas pa ang kamay.

“Oh, e'di sana dineretso mo nang hindi mo siya gusto.”, napahalukipkip ito at nagpa-dekwatro.

“Sinabi ko na, noon pa... Ip-pursue pa rin daw niya ako.”, sagot nito.

“Shit.. Ganito pala feeling ng pinu-pursue.”, kinikilig na saad nito.

“Malay ko”, walang alam na sagot ko. Hindi ko naman talaga alam.

“Oh, ano'ng balak mo?”, pag-iiba ko.

Napakibit-balikat lang ito sa tanong ko.

“Hoy, Louise! Umayos ka. Sinasabi ko sa’yo, mamaya umuwing luhaan na naman 'yan.”, pagsasabi ko.