Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Hyunjin ayaklarına masaj yapan adama rahatsız olduğunu söylese de devam ediyordu. Kendini daha fazla yormamak adına vazgeçmeyeceğinden emin olarak boşverdi.
Her gün aksatmadan gereksiz bir ton bakım yapması Hyunjin'e hem kötü, hem de iyi hissettiriyordu.
Minho hastane dahil kimseden ihtiyaçları için yardım almasına izin vermemişti. Hyunjin kendini mahcup hissetmektense artık utanıyordu.
Omurilik kemiği henüz iyileşmediğinden yürümesi zordu. Fizik tedaviye çok hızlı yanıt verse de tuvalete dahi tek gidemiyordu. Minho onu her götürdüğünde yanakları alev alıyor, utançtan bir süre onunla konuşamıyordu.
Açık olan televizyonu izliyor gibi yaparken Minhoyu kolluyor, elleri hala yanan yanaklarında duruyordu. Minho'yu işten aradıklarını anlamıştı. Mutfaktan kendisine doğru gelen sevgilisini görünce asla seyretmediği televizyona döndü.
Minho bu hallerine alıştığından bıyık altından gülümseyerek yanına yaklaştı. Yüzü neredeyse iyileşmişti, artık daha rahat öpebiliyordu. Hızla alev almış yanaklara bir buse kondurdu.
Hyunjin geri kaçsa da Minho çoktan istediğini almıştı. "Ya öpmesene!" Minho diğer koltuğa geçerken, başını öne atarak gıcık bir edayla sordu; "niyeymiş o?"
Hyunjin kaşlarını kaldırıp, parmaklarını avucunun içine ve dışına doğru ileri geri yaparken söylendi; "gel bir sen gel." Minho saçlarını karıştırdı ve ona doğru dikkatle yaklaşırken söylendi; "Ne var ya?"
Hyunjin işaret parmağıla alnına vurup, Minho'nun ona sert bir harekette bulunmayacağını bile bile kendini yanındaki yastıkla korumaya aldı.
Yastığı elinden alan adama yaramaz bakışlarını sundu. Minho öfkelenmiş gibi yaparak sordu; "bunu hak edecek ne yaptım şimdi ben?"
Hyunjin kıstığı gözleriyle kafasını yana çevirdi. "hıııı güya bilmiyorsun öyle mi?" Minho tekrar sıcak yanağını öperken konuştu; "biliyorsam ne olmuş?"
"Utanıyorum inatla utandığıma emin olmak için öpüyorsun?" Elindeki yastığı sevdiği adama fırlatırken, cümlesine devam etti; "insanlar sevgilisini ilk sevişirken görüyor, biz tuvalet ihtiyacı için."
"1 ay olacak neredeyse hala benden utanıyorsun. hem sen beni seviyorsan, ben seni seviyorsam sevişmiş olmaz mıyız?"
Hyunjin başını iki yana sallayarak ekledi; "yok olmayız, ayrıca hala sakatım."
Bir an da ortamda olan şakalar kanatlanıp uçmuş Minho'nun yüzü düşmüştü. Hyunjin'in yanına oturup ellerini saçlarını çıkarmış, dudaklarını alnına yaslamıştı. "Güzelim benim, sana bakıyor olmak benim için ne kadar değerli biliyor musun? Çok mutluyum seninle öylece oturmaktan, sırtımda taşımaktan, yemekler pişirmekten, inatlaşmaktan, koca bebeğim benim."
