8🤍

169 15 5
                                    

ფილიქსმა მზადება დაიწყო, ჯერ იბანავა შემდეგ კი ტანსაცმლის შერჩევას შეუდგა, ამჯერად კი ცოტა უფრო კლასიკურად ჩაიცვა რადგან უკვე ყველა იცნობდა მას. მზადების შემდეგ პირველ სართულზე ჩავიდა სადა უკვე მოსული ჰანი დახვდა.

-ჰააააან-ბიჭი გაიქცა და მეგობარს მაგრად ჩაეხუტა

-ლიიქს-მანაც მაგრამ მოხვია ბიჭს ხელები

-მომენატრე ჰან

-მეც მომენატრე ლიქს, როგორხარ

-თუ იმ რობოტს არ გავითვალისწინებთ მშვენივრად, შენ როგორ ხარ

-რავი არამიშავს

-ბატონო ფილიქს წავიდეთ?-თქვა ამდენხნიანი სიჩუმის შემდეგ ბანჩანმა

-უი ხო ბანჩაან შეგიძლია ფილიქსი დამიძახო ოფიციალურობა არაა საჭირო ან საერთოდაც ლიქსი როგორც ჰანი მეძახის, უი ხო გაიცანი ჰან ეს ბანჩანია ერთადერთი ნორმალური ადამიანი აქ, ნუ ჩანბინიც ნორმალური მაგრამ ეს ყველაზე კეთილია და ბანჩან ეს ჰანია ჩემი მეგობარი

-სასიამოვნოა-თქვა ჰანმა

-ჩემთვისაც-თქვა ბანჩანმა

-წავედით-სამივენი გამოვიდნენ სახლიდან და მანქანაჩი ჩასხდნენ, ჰანი და ფილიწსი უკანა სავარძელზე მოკალათდნენ, ბანჩანი კი მძღოლის ადგილას მოკალათდა.

ნახევარ საათში სამივე დიდ სავაჭრო მოლში მივიდნენ. ბიჭებმა მაღაზიებში დაიწყეს სიარული, ფილიქსმა ცოტა ახალი ტანსაცმელი იყიდა და რაც მთავარია საქორწინო ტანსაცმელიც იყიდა. ცოტა სახლის პროდუქტებიც იყიდა, რადგან სახლში აღარაფერი იყო.

-ახხ დავიღალე ფილიქს-წუწუნებდა ჰანი, რომელიც უეცრად ვიღაცას შეეჯახა, რამაც მისი წაქცევა გამოიწვია-მაპატიეთ-თქვა ჰანმა ნერვიულად

-მინჰოო-თქვა ფილიქსმა

-ოჰ ფილიქს, მაპატიეთ ჩემი ბრალია-უთხრა მინჰომ ჰანს და ხელი გაუწოდა, ბიჭმაც ხელი ჩასჭიდა და წამოდგა

ნაყიდი სიყვარული Donde viven las historias. Descúbrelo ahora