ნაყიდი სიყვარული

9🤍

~სამი დღის შემდეგ~

Felix pov:

ვდგავარ სარკის წინ და ჩემს თავს ვუყურებ, ცრემლები მომდის მეზიზღება ყველაფერი რაც ჩემ გარშემოა, საიდან სადამდე მოვედი, ვქორწინდები ადამიანზე რომელიც არმიყვარს, ჩემი მეწყვილეც კი არაა ალბათ, ყველაფერი კი მამაჩემის ბრალია, რატომ გაყიდა შვილი ნუთუ ოდნავაც არ ვუყვარვარ, ახ მძულს ვერვიტან, ამდენი ხალხის წინაშე კი მომიწევს თავი მოვაჩვენო რომ ბედნიერივარ, იმის გამო რომ ჰიონჯინმა ქონება მიიღოს მე კი უბრლოდ სათამაშოვარ, ვერვიტან ჩემთავს მეზიზღება.

Pov end.

-ლიქ...-ოთახში ჰანი შემოდის-ღმერთო ჩემო ლიქს რატომ ტირი გთხოვ არ იტირო მოდი ჩემთან-ჰანი ბიჭთან მიდის და იხუტებს

-ჰ...ჰან მ...მე არ...არ მინდა რომ დავქორწინდე... მე...მე უსიყვარულოდ ვქორწინდები მძულს ჩემი ცხოვრება

-ჩუუ პატარავ არ იტირო, იქნებ ერთმანეთი შეგიყვარდეთ შემდეგ, გთხოვ ხომ იცი რომ ვერ გაიქცევი, გთხოვ არ იტირო არ მინდა შენი ცრემლების დანახვა, არ ოტირო-ამშვიდებდა ჰანი ფილიქს, რა დროსაც კარებზე კაკუნის ხმა გაისმა

-ბიჭებო-ამბობს თაია-ყველა გელოდებათ გამოდით უკვე

-ხო მოვდივართ-თქვა ჯიმინმა და ორივენი გავიდნენ

-ის საკურთხევლამდე მამაჩემი მიგაცილებს-ამბობს თაია

-რომელი?-კითხვას სვავს ფილიქსი

-ეგ მეც არვიცი მაგაზე ჩხუბობენ სამი დღეა დავიღალე უკვე

-კარგი კარგი-ამბობს ფილიქსი

შესასვლელ კართან იოკჯე ელოდებათ, როგორც ჩანს ჩხუბი დაამთავრეს და იოკჯემ უნდა მიაცილოს ფილიქსი საკურთხელამდე. ჯიმინი და თაი დარბაზში შედიან, იოკჯე მას ხელს ხელში უყრის და ისიც ნელა შეჰყავს დარბაზში, ყველას თვალი ფილიქსისკენ იყო მიმართული. ნეტავ გენახათ ამ წამს ფილიქსი ანგელოზს გავდა რომელიც დედამიწაზე ცხოვრობდა ფრთების გარეშე, ჰიონჯინიც კი მუნჯივით იდგა. ფილიქსი ნერვიულობდა მაგრამ ღიმილს არ იშორებდა სახიდან, როცა ჰიონჯინს შეხედა კი გულმა ძალიან სწრაფად დაუწყო ცემა. როგორც იქნა მივიდნენ საკურთხევლამდე, ეხლა კი იოკჯეს ფილიქსის ხელი ჰიონჯინისთვის უნდა გადაეცა.