6.BÖLÜM

326 15 9
                                    

İyi okumalar canlarım...

Abisinin prenseslerine...

Nefes alamıyordum, normalde içimdekileri söylediğim için rahatlamam gerekiyordu ama hayır rahatlamamıştım aksine şimdi içimde daha da büyük bir yangın vardı, koşuyordum, nereye olduğunu bilmeden, sadece koşuyordum en sonunda tenha bir köşeye girdim ve yere çömeldim dizlerimi kendime çektim ve kafamı dizime yasladım

" Sen güçlüsün, bunu aşabilirsin" diye konuştum kendi kendime

Aslında hep böyle yapmıyor muyduk hep güçlü kalmaya çalışıyorduk, kimse görmesin, duymasın diye gülüşlerimizin arkasına saklanıyorduk.

Kafamı kaldırıp nefes alamaya çalıştım, elim titreye titreye telefonu alıp abimi aradım

" Gökçe nereye kayboldun ?" dedi telaşla

" Abi sana ihtiyacım var lütfen gelir misin?" dedim

" Gökçe sen iyi misin neredesin söyle geliyorum" dedi hızla, olduğum yeri söyledikten sonra telefonu kapattım ve beklemeye başladım

" Gökçe" abimin sesini duymamla kafamı kaldırdım ve ağlamam daha da şiddetlendi

"Abi" dedim göz yaşlarımın arasında, hızla yanıma geldi ve beni kollarına aldı

"Çok canım acıyor abi, çok canım acıyor" dedim

"Şşş tamam her şey yoluna abin burada" dedi teselli etmek istercesine ve beni kucağına alıp kaldırdı, başımı göğsüne yasladım.

                                😪

" Gökçe hiç iyi görünmüyorsun, hadi gel inat etmede hastaneye gidelim" diye beni ikna etmeye çalıştı Çisen

" Dedim ya dün olanları düşünüyorum yoksa gerçekten iyiyim" dedim

" Emin misin ?" dedi

"Evet merak etme sen hadi şimdi iş görüşmene git ve bana güzel haberlerle geri dön tamam mı ?" dedim

" Ayy o kadar heyecanlıyım ki, tamam o zaman gidiyorum şimdi ben" deyip bana kocaman sarıldı

" Çok dikkatli ol" dedim ve Çişen'i yolcu ettikten sonra kapıyı kapatıp yemek için mutfağa girdim soğanları alıp doğramaya başladım, o sırada kapının çalmasıyla kapıya ilerledim, kapıyı açmamla geçen Demir'i dövenlerden biri olduğunu gördüm

"Buyrun kime bakmıştınız" dedim

" Sana baktık" dedi karşımdaki çocuk, evet çocuk çünkü büyük ihtimalle benden küçüktü

" Buyrun" dedim

" Cahit abi gönderdi beni, en kısa zamanda buradan gideceksin yoksa" sözünü kestim

" Yoksa ne beni de mi döveceksiniz?" dedim bir yandan da elimdeki bıçağı sıkı sıkı tutuyordum

" Gereği neyse onu yapacağız yerinde olsak buradan bir an önce giderdim, üç günün var sonrasından biz sorumlu değiliz" dedi

" Bir sorun mu var kardeşim" diyerek araya girdi Safa ve çocuğun önüne geçti

" Hayır yok hanfendiye bir şey demeye geldim sadece" dedi

" Gel birde bana söyle bakalım" dedi Safa

" Seni ilgilendiren bir şey yok kardeşim, sen karışama bu işe" dedi ve gitti

Safa bana döndü " Gökçe iyi misin ?" diye sordu

" Evet "

" Bu adamlarla ne işin var ki?"

Muhteriz ( Mahalle Hikayesi ) ( TAMAMLANDI ) ( DÜZENLENECEK )Where stories live. Discover now