14.BÖLÜM

241 9 17
                                    

İyi okumalar şekerparelerim...

" Tabikide benim evimde kalacaksın Gökçe"

" Kabul edene kadar susmayacaksın değil mi ?" dedim bıkkınlıkla

" Hayır susmayacağım" dedi Çisen

Yenilgiyle kafamı geriye attım " Ne zaman çıkacağım" diye sordum hastanede olmaktan çok sıkılmıştım.

Demir dakikalar sonra odaya girdi
" Artık çıkabiliriz" dedi ve yanıma geldi " Yardım edeyim mi ?" diye sordu Çisen

" Yok zaten kucağıma alacağım" dedi Demir

Tip tip ona baktım " Ne Gökçe seni yürüteceğimi düşünmedin herhalde" dedi

Aslında düşünmüştüm ama onun bunu bilmesine gerek yoktu

" Kendim yürüyebilirim artık o kadar canım yanmıyor" dedim

Dediğimi duymazlıktan gelerek sağ kolunu bacaklarımın altına sol kolunu ise sırtıma yerleştirdi ve beni kucağına aldı " Gerek yok demiştim sana" diye mızlandım ama kollarımı boynuna doladım

" Hadi ama bu kadar mız mız olma sarı civ civ onun yerine tadını çıkarmaya bak" dedi çapkın bir gülümsemeyle

" Mızmızlanmıyorum bir kere" diye itiraz ettim

" Aynen sarı civ civ "

" Mızmızlanmıyorum işte"

" He he"

Resmen beni geçiştiriyordu

" Beni geçiştiriyorsun" dedim sinirle

" Tövbe haşa asla öyle bir şey yapmıyorum"

Cevap vermedim ve kafamı omuzuna yasladım.

Beni geçiştirmemelisin demedim belki ona göre şımarıklık gelecekti belki şakaydı ama benim için değildi hayatı boyunca geçiştirilen bir kız böyle şakaları sevmezdi ciddiye alırdı tıpkı benim gibi.

" Sarı civ civ " dedi

Cevap vermedim gözlerimi kapattım " Küstün mü ?" diye sordu yine cevap vermedim uyumadığımı biliyordu. Daha fazla konuşmadı,soğuk havayı hissedince iyice yasladım bedenimi Demir'e

" Daha fazla üşümemen için seni arabaya koymam lazım " dedi ne yaptığını haber vermek için

Kollarımı boynundan çektim oda beni dikkatli bir şekilde koltuğa yerleştirip " Çisen'de birazdan gelir" dedi

Kafamı salladım sadece ardından hemen Çisen geldi ve yanıma oturdu
" Balım iyi misin ?" diye sordu Çisen

Bir şey demeden sadece omuzuna yattım oda bir anne gibi kollarını bedenime sardı ve saçlarımı okşamaya başladı. Huzurlu hissettim, aynı zamanda bir yerlerde ki boşluğu hissettim.

Aslında hepimizin içinde bir boşluk vardı ama asıl önemli o boşluğu ne ile doldurduğumuzdu...

😔

" O şeyi asla içmeyeceğim" diye itiraz ettim önümdeki sebze çorbasına bakarak

Allah'm affet ama çok kötü görünüyordu ya

" Gökçe beni çıldırtma iç şunu" dedi en sonunda Çisen

Omuz silktim " Banane içmeyeceğim" dedim

" Kızım kaç yaşındasın sen yaa aaa yeter, ya güzelce iç yada ben zorla içireyim" dedi bir anne edasıyla

Ondan çok güzel bir anne olur

Muhteriz ( Mahalle Hikayesi ) ( TAMAMLANDI ) ( DÜZENLENECEK )Where stories live. Discover now