Savouring Cappuccino (Café Fleuri Series 1)

Chapter 6

☕

Bumukas ang pinto ng cafe at sabay na napalingon sa direksyon na iyon ang babaeng customer at si Izen. Literal na napanganga si Izen nang masilayan ang mukha ng lalaking kararating lamang. Ang kanyang runaway prince.

Nagpalingon-lingon pa ang lalaki sa paligid, hinahanap ang inaasahan niyang ka-blind date niya na sinet-up ng Dad niya. Rather than him wearing his formal attire like you'd often see in a movie setting for a blind date, he's dressed casually today.

Napatigil ang tingin niya sa dalawang taong nakatitig sa kanya, parang naghihintay sa susunod niyang gagawin. He hissed.

'Stupid faces' he murmured.

Lumapit siya sa table na iyon at walang pahintulot na umupo sa harap ng babaeng customer. So, ang runaway prince niya pala ang binabanggit ng babae na hinihintay niya. Hindi niya ineexpect na sa ganitong pagkakataon magkukrus ang landas nila.

At ang masaklap pa, parang hindi pa siya kilala nito. Like wtf?

Sumandal si Martin sa upuan, just like a boss waiting for his subordinate to entertain him. "I don't need to formally introduce myself since I'm sure you're already familiar with who I am." Nilingon niya naman ang nakatayong si Izen, “I'll have my cappuccini scurro, paki-bilisan.”

Nanatiling nakatulala si Izen sa kagwapuhan ng lalaking nasa harap niya, hindi siya makapaniwala na nandito na ito sa harap niya. Hindi na lasing at tulog.

Martin gave a sharp click of his finger, causing Izen to startle.

"Yes?" gulat na tanong ni Izen, parang hindi narinig ang sinabi niya.

Napahampas sa noo si Martin sa inis. “Dark Cappuccino.” mariing wika ni Martin.

Nataranta naman si Izen nang mapagtanto ang ibig sabihin ni Martin. Naks naman! Mapapahiya na naman ng wala sa oras.

“Ah! Right away, Sir!”

Nagmadali na siyang pumunta sa counter para gawin ang order ng bebeluvs niya.

Taas-babang hinarap ni Martin ang babaeng nasa harapan niya, si Summer. "Tell me about yourself.” He leaned forward, plastering a smirk on his lips. “Bigyan mo 'ko ng dahilan para magustuhan ka." seryosong sabi ni Martin.

Napalunok si Summer nang muling sumandal si Martin sa upuan nito, nag-aabang ng sasabihin niya.

Tumikhim muna siya bago magsalita. "Ah--- Hi! I'm Summer Kim, 24 years old. You can call me Sam---"

"Yeah, yeah, whatever. How much money do you need?" walang prenong pagtatanong ni Martin.

Natulala si Summer sa naging tanong niya. Hindi niya alam kung namali lang ba siya ng pandinig o ano.

"I’m sorry?" pag-uulit niya sa tanong nito. "Oh, ibig mo bang sabihin kung magkano kinikita ko? Well, it's---"

"3 million? 4 million? Name it. I can offer you a substantial sum of money just to back off and let my dad know you've opted to stop because of something you discovered. Just to let you know, I'm already with someone else.”

"Pero ang sabi ng Dad mo, wala ka pang---" desperadang pag-uulit niya.

Martin cut her off, gumuhit ang nakakalokong ngisi sa kanyang labi as he moved closer to her.

"Ayaw mong maniwala?” he scoffed.  “Paano kung sabihin ko sa 'yong nandito lang din siya sa loob ng cafe na ito? Will you believe it? We've been secretly dating and Dad doesn't know it yet. Ikaw pa lang. You ought to be thankful; it looks like you just stumbled upon the deep-seated secret I have been keeping tucked away for so long.”