Ejder'in Ateşi

11-Başlangıç

"Bütün umutlar bir gün biter ve o gün her şey yeniden başlar. Ask bir umuttur ve aşkın bittiği yerde nefret doğmaya başlar."

.....

"Kuzen eve gitmek istiyorum." dedim Barlas'a. Sesim normale dönmeye başlamıştı. İçimdeki hüzün duygusu gitmiş yerini öfkeye ve intikama bırakmıştı. Artık ipleri elime alma vakti gelmişti.

Ofisten çıktım, kimse umrumda deyildi. Merdivenlere ilerledim ve aşağı inmeye başladım. Barlas'lar asansöre binmişti.

Aşağı indidiğimizde Başkomiser bir kadına doğru ilerledi. Meşhur nişanlısı buymuş demek. Neyse umrumda deyil.

Onlar Başkomiser'in arabasına binerken ben motoruma biniyor dum.

🏠

Eve gelmiş ve içeri giriyordum. Kapıyı açtığımda ablam kıp kırmızı gözlerle karşımda duruyordu. "Pınar yapma!" diyordu ağlamaklı bir sesle.

Artık yüzümde ne gördüyse bana karşı çıkmaya çalışıyordu. "Daha bir şey yapmadım abla. Daha bir şey olmadı ama olacak da!" dedim gülümseyerek.

İçeri girdim ve çalışma odama ilerledim. İçeri girdim ve çekmeceleri karıştırdım. Bingo.

Belime sıkıştırdım ve üstüne deri ceketimi örttüm. Merdivenlerden hızla indim ve kapıya yöneldim. "Hakkını helal et ablam!" diye bağırdım.

"Nolur durdur onu! Bir şey yapacak! Barlas! Ayberk! Koşun, kendini hapse attıracak. Canına kıyacak. Koşun!" diye bağırdı ablam beni görünce. Ağlaması artmıştı.

Adımlarımı hızlandır dım ve motora ilerledim ama bu motor Ejder deyildi. Ve yüzüme kask yerine başka bir şey taktım. Bu Ejder di. Karşılarında Pınar yerine Ejder duracakdı. Ablam gözlerimde Ejder'i gördüğü için korkmuştu.

🐉

"Koray!" dedim ve havaya iki el ateş ettim. "Çık ortaya it oğlu it!" dedim ve etrafa bakmaya başladım. Annemleri hurdalıkta öldürmüştü.

"Bu kadar hızlı gelebileceğini düşünmemiştim Ejder!" dedi. Ses her yerden geliyordu. "Noldu? Kuklaların yok mu? Yazık!" dedi ve güldü.

"Oğlum hele bi çık, hele bi çık bak ne yapacağım sana!" dedim ve silahı doğrultarak etrafa baktım. "Ne yaptı o insanlar sana?! Söyle!" diye bağırdım.

"Haklısın o insanlar bir şey yapmadı..." dediği sırada bir arabanın arkasından karşıma çıktı. "...ama sen bir şey yaptın Ejder." silahı ona doğrulttum. "Sen benim BABAMI ÖLDÜRDÜN!" dedi.

"BEN YAPMADIM!" dedim. Güldü.

"Senin imzan vardı üstünde. Senin(!) Fotoğrafını görmek ister misin?" dedi ve bana yaklaştı. Silahın kabzasını daha sıkı sardı ellerim. "Al bak!" dedi ve önüme bir telefon fırlattı. Telefonda bir fotoğraf açıktı. Bu Kerem Boyraz'dı. Dediği gibi vicudunun bazı kısımları yanmış dı. Üzerinde ise bıçakla çizilmiş bir ejderha sembolü vardı. Haklıydı bu benim çizimimdi. Ama ben yapmadım. "Bazen kendime soruyorum da. Acaba senin düşmanların senin, erkek yerine kadın olduğunu öğrenseydiler ne olurdu?" dedi ve gülmeye başladı.