ကျွန်မနာမည်ကမေမီမောင်မောင် အသက်က16သာမာန်ကျောင်းသူလေးပဲပေါ့
မေမေနဲ့ဖေဖေကတော့မရှိပါဘူး
ဖွားနဲ့ပဲနေတယ် ဖေ့ဖေ့ညီဦီးငယ်ကတော့မေ့ရဲ့ကျွေးဖေဖေပေါ့
အိမ်မာတော့ ဖွားနဲ့မေအပြင် မေမေတို့ရှိစဉ်ကတည်းက အလုပ်လုပ်တဲ့ အန်တီမြင့်ရယ် ဦးလေးဦးအောင်ကြီးရယ် အားလုံးကတော့မိသားစုတွေလိုနေကြတယ်
ဦးငယ်ကတော့ ကြာကြာမှတခါအိမ် ပြန်လာတတ်တယ် ဦးငယ်အလုပ်က ခရီးထွက်နေရတာလေ
ဒီနေ့ကတက္ကသိုလ်ပထမဆုံးစတက်တဲ့နေ့လေးပေါ့ တစ်နည်းအားဖြင့်အချစ်ကိုစတွေ့တဲ့နေ့လေးပေါ့
"မေမီ သမီးလေး ရေမြန်မြန်ချိုးကွယ်
ကျောင်းနောက်ကျနေဦးမယ်"
ဖွားဖွားမှမေမီ့ အားလှန်းအသိပေးလိုက်သည်။
"ဟုတ် ပီးပီဖွားရဲ့"
ဟုဆိုကာရေချိုးခန်းမှမြန်မြန်ထွက်လာပီး
ကျောင်းသွားရန်ပြင်ဆင်လိုက်တယ်။
အောက်ဆင်းလာပီးမနက်စာစားနေတုန်းမှာ
အချစ်တော်အာပြဲမလေး မြတ်နိုးမေရောက်လာပြီး
"ဟဲ့မေမီေမာင်ေမာင် နင်မပီးသေးဘူးလားခုထိ"
ဟုေအာ်ကာစားပွဲပေါ်ကပေါင်မုန့်မီးကင်တစ်ခုကိုယူစားလိုက်ပီး မေမီ့အားမျက်စောင်းလှလှလေးထိုးနေတော့တယ်။
"ပီးပါပီဟဲ့ နင်ကလဲ အော်မယ်ဆိုတာကြီးပဲ"
လို့ပြန်ပြောပီး မေမီလဲနှုတ်ခမ်းကြီးရှေ့သို့ပို့ထားလိုက်တယ်
စားသောက်ပီးနောက်
"သွားပီဖွားရေ ချစ်တယ်နော်"
(မေမီ)
"အေအေ ဂရုစိုက်သွားဦးနော်ကလေးတွေ"
(ဖွားဖွား)
"အာဘွား"
ဖွားပြောပီးသည်နှင့်မေမီဖွားကိုနမ်းကာ အမြန်ပြေးရတော့တယ်
မြတ်နိုးမကတော့ မေမီ့ရဲ့ဆိုးတူဆိုးဖက်ငယ်သူငယ်ချင်းလေးပေါ့ တစ်ယောက်ကျန်သေးတယ် စိုင်းခန့် သူကတော့လူဆိုးထိန်းလေးပေါ့
သုံးယောက်လံုးကတော့ မြန်မာမေဂျာပဲယူကြတယ်
လမ်းတွင်ေမမီမှ မြတ်နိုးမေအား
"မြတ် နင်စိုင်းကိုဖုန်းဆက်ပီးပီလား
တော်ကြာအဘလေးကကောက်နေမယ်"
"ဆက်ပီးပီ သူ့အဒေါ်လိုက်ပို့မာတဲ့
ပထမဆုံးရက်ဆိုတော့"
"ဟို သူ့အဖေညီမဆိုတာလား"
YOU ARE READING
မောင့်အိမ်သူသက်လျာ(Completed)
Romanceအမျိုးသမီးနှစ်ယောက်ရဲ့ချစ်ခြင်း (ပထမဆုံးရေးတဲ့ ficလေးမို့လိုအပ်ချက်လေးတွေ နားလည်ပေးပါဦးနော်)
