LAVİN

25-Korku Evi

Merhabalaar! Nasılsınız??

Multi:Lavin ve Ege *temsili*

Okul öncesi bir bölüm atayım dedim, inşallah beğenirsiniz.

Keyifli okumalar dilerim!

08.09.2023

"Sadece yaşamama izin verin, her şeyimi aldınız zaten elimden!"

...

"Bu bilekliği saklarsan, belki ileride seni bulurum."

Gözlerimin içine son kez baktığımda yanıma çöktüğü yerden yavaşça doğruldu. Bakışlarımdan eksik olmayan hayal kırıklığımla ve dolu gözlerimle onun büyük bedeninin doğruluşunu izledim.
"Beni," dediğimde ne dediğimin farkında bile değildim. "Beni yeniden mi bırakacaksın?"

Çaresizliğini gördüğüm gözlerine bakmaya devam ediyordum fakat ağzından gelen kanlar beni dehşete düşürmüştü. Yüzündeki çaresizlik aniden kaybolduğunda yerini ruhsuz, duygusuz birine bırakmıştı ve bu çok korkunç gözüküyordu. "Sana ne oluyor?" Diye sordum bu kez de. Cevap vermezken başını sağa yatırmıştı ve sanki kemikleri kırılıyormuş gibi bir ses gelmişti.

Sonunda ayağa kalkabildiğimde yine o yerde olduğumun farkına yeni yeni varıyordum.
Karşımdaki Yusuf'tu ve ben, yine oradaydım.
Birden cebinden çıkardığı çikolatayı bana uzatmasıyla hızla geriye bir adım atmıştım.
"Neden bunu yapıyorsun? Bana cevap ver, lütfen." Korkunçtu, nereden çıktığını bilmediğim birkaç çikolatayla üstüme gelmeye devam ettiğinde bembeyaz yüzüne bakakalmıştım.

Ve sonunda sırtımı çarptığım o duvarla kaçabileceğim yer kalmamıştı, korkuyu tüm vücudum da hissedebiliyordum. Yusuf'un ağzından dökülen kanlar gittikçe çoğalıyordu, yerde küçük bir sel oluşturacak kadar.

"Çikolata ister misin?" Diye soran Yusuf'un sesi beni daha da korkutmuştu çünkü bu onun sesine benzemiyordu. Elindekilerle üstüme gelmeye devam ederken bir anda öksürmeye başladığında ağzından akan kanlar çoğalmış, odayı doldurmaya başlamıştı. "Çok kan, her yer kan!" Bağırmamla başı hızla bana döndüğünde, daha fazla bakamayacağımı bildiğimden yere çöküp kapandım.

Hayır bu hiçbir işe yaramazdı. Ali hep derdi;
Elinle yüzünü kapatarak görünmez olmazsın, canavarlar seni görürler.

"Korkuyor musun?" Diye sordu sakin bir sesle, göz ucuyla ona baktığımda eski haline döndüğünü görmüştüm. Meraklı bakışlarını üzerimde gezdirirken ayağa kalkmam için elini yavaşça bana doğru uzattı. Ne yapacağımı bilemezcesine ona baktığımda avucumun içinde sıktığım şeyin ne olduğunu merak ettim, yeni fark ediyordum.

Bu, bu bir bıçaktı. Bacağıma saplanmıştı ve ben bıçağı tutuyordum. Gözlerim korkuyla açıldığında odada yankılanan kahkaha sesinin nereden geldiğini bilmiyordum.
Beklemediğim bir anda bıçağın bacağımdan ani bir haraketle çekilmesiyle kanlar bacağımdan fışkırmaya başlamıştı.
Bakışlarım şaşkınlıkla yukarı kaydığında ikinci bir şaşkınlık beni bekliyordu, bıçak Yusuf'un elindeydi ve o tekrar az önce ki haline dönmüştü.