Bir Gezer Meselesi/Yarı Texting

Bölüm1/Madam Uyurgezer

"Kapıya dayanan kim lan!"

"Boran, kes sesini ben bakarım."

Odada yankılanan ses gözlerimin nefretle açılmasını sağlamıştı.

"Çocuklardan birisi oynuyor bizimle..."

Gözlerimi ovuşturduğumda aynı ses, odada bir kez daha yankılandı.

Ellerimi sertçe yumruk yaparak kapıyı açtım. Açmamla beraber ayaklarımın ucuna düşen saçlar gözlerimin şaşkınlıkla açılmasını sağlamıştı.

"Kız lan bu..."

Gözlerimi birkaç kez kırpıştırmama rağmen gördüğüm manzara asla değişmiyordu.

Bir kız ayaklarımın ucunda gözleri kapalı bir şekilde rahat bir uyku çekiyordu.

"Boran..."

"Erkek yurdunda kızın ne işi var?"

İlk önce inanmadığını belirten sözler söylese de yakınarak ayağa dikildi.

Gördüğü şey onunda gözlerinin fal taşı gibi açılmasını sağlamıştı.

"Meriç' in saçları ne ara uzamış?"

"Dalga mı geçiyorsun benimle?"

"Boyu da kısalmış, zalım adamın..."

"Boran..."

"Pembe de iyi yakışmış..."

"Uyan ulan uyan..."

*

"Müdür' e haber versek mi acaba?"

"Kış uykusuna yatan bir ayı gibi bu kız oğlum."

Gözlerimi bana yapılan mistik benzetmeyle açtığımda etrafımdaki 3 erkek pür dikkatle beni izliyorlardı.

"Allah bereket versin."

"Efendim?"

"Dedi, o adam..."

3'ü de kaşları çatık bir şekilde bana bakıyorlardı.

"Ben, Eliz..."

Sırtımı yatak başlığına yasladığımda elimi öne doğru uzattım.

"Bende, Boran."

"Meriç..."

Kıvırcık saçlarını öne uzatarak başıyla selam verdi.

"Eyvallah bro..."

"Sağ ol sarı kardo..."

"Mahalle abisi değil kız, farkındaysanız..."

Ela gözlü, gamzeli adam konuşarak birkaç adım geriye gitti.

"Kendi yurduna geri dönmelisin."

"Nasıl geldiğimi sormayacak mısın"?

Omzunu yavaşça silkelediğinde merak etmemesine anlam veremiyordum.

"Sahi la, sen nasıl geldin buraya?"

Boran'ın sorduğu soruya karşılık, omzumu silkeledim ve ayağa kalktım.

"Gidiyorum ben..."

Uyurgezerliğimden dolayı buraya gelmiş olmalıydım.

Okulun ilk gecesinde yaşanmayacak saçmalıklar kronolojime eklenen bir olay daha...

Kapıya doğru ilerlediğimde, aralamadan önce yavaşça fısıldadım.

"İyi geceler beylikler..."

Beyler demek istememiştim ve beylikler bu 3 insana oldukça uygun bir takma isimdi.

"Uykunuzu ortadan ikiye yardığım için özür dilerim, kusuruma bakmayın."

Kapıyı cevap vermelerini beklemeden sertçe kapattım.

Ne diye trip atmıştım onu bile bilmiyordum.

Koridorda birkaç adım ilerlediğimde önüme çıkan büyük beden duraklamamı sağladı.

"Ne işin var burada Eliz?"

"Müdire hanım kusura bakmayın."

Biliyordu, bu durumumu oldukça iyi biliyordu.

"Çabuk odana gidiyorsun."

Dudaklarımı büzerek merdivenlerden aşağıya yöneldim.

Bir çocuk değildim fakat gerçekten de bir çocuk gibiydim...

Ellerimi eşofmanımın cebine bıraktığımda dışarıdan gelen soğuk hava titrememe neden olmuştu.

Uyurgezerliğim yüzünden en son yemekhanede uyanmıştım fakat bu kadar da ileriye gidebileceğini zannetmezdim.

Kız Yurda tabelasına dikkatli bir şekilde bakarak kapıyı araladım.

İlk kat direk olarak bizim kaldığımız yerdi.

Yarın okulun ilk günüydü ve maalesef ki 11.Sınıf olarak başlayacaktık.

Düşüncelerimin arasından sessizce kapıyı araladım.

Yatağıma doğru ilerlediğimde telefonuma bildirim gelmesiyle içerideki karanlık bölünerek, derin bir ışık açıldı.

Nefesimi vererek yatağa uzandım ve gözlerimi kapattım.

Hemen uyuyan bir yapıya sahip değildim. Küçük çocuklara koyun saydırırlardı ve bende bu yöntemi kullanarak, genellikle uyuyamadığım zamanlarda aynısı yapardım.

1

2

3

...