Bölüm7/Kaçak 3'lü

3 3 0
                                    

"Bu kız uyuduğu zaman uyanmıyor abi..."

Ve gözlerim yavaşça aralandı.

Gözlerimi bana yapılan mistik benzetmeyle açtığımda etrafımdaki 3 erkek pür dikkatle beni izliyorlardı.

"Allah bereket versin."

Bu sahneyi sanki bir yerden hatırlıyorum.

"Ulan, yine mi siz..."

"Bırakın yakamı yahu..." diye haykırdığımda üçü de geriye atıldı.

"İyi misin?"

"İlgilendiriyor mu?"

"Siz nasıl geldiniz ulan buraya?"

Gerçekten sıkılıyordum.

"Saat. 7 oldu. Ve herkes yemeğe indi. Bunu biliyorduk. Ve bizde kaçak geldik."

"Kaçak mı geldiniz?"

"Nereye?"

Şaka. Şaka.

"Hı?"

Boran adlı kişiden tam da bu tepki beklenirdi.

"Şaka. Şaka yaptım. Gülelim diye..."

Hi.

"İyisin değil mi?"

"Bak on kere sorup durma, Gamzeli."

"Gamzeli mi?"

"Lakap taktım ya, beğenmedin mi?"

Cevap vermedi.

"İlk haftadan ödev vardı, unuttun mu Adacığım."

"Lan geliyorlar, gidin."

"Kim geliyor."

"3.Mahmut."

"Yahu oda arkadaşlarım geliyor, gitsenize..."

"Nasıl gideceğiz."

Bunun ismi neydi.

Mercan.

"He, Mercan."

"Nereden geldiyseniz, oradan geri gidin be kardeşim."

"Yürüyün oğlum." dedi Boran. Kısık bir sesle...

"Atlayın camdan..."

"Yürüyün hadi..."

Gamzeli de fikrime uyduğunda başları pencereye doğru kaydı.

"İlk kattayız bir şey olmaz." dediğimde üçü de birden nefeslerini vermekle yetindiler.

İlk adımı Gamzeli attı.

"İstediğin bir şey var mı?"

"Kafama bir daha top yememek..."

"Ayağımızdan geleni yapacağız canım kardeşim."

Boran yavaşça fısıldadığında, odada küçük bir kahkaha savurdum.

"Salak mısın olum sen..."

"Gidin be..."

Son kez pencereyle bakıştıklarında üçü de birden sırasıyla aşağıya atladı.

Gerçekten yer ile çok kısa bir mesafe vardı.

Kapıdan girdilerse, bacadan çıksınlar...


Bir Gezer Meselesi/Yarı TextingWhere stories live. Discover now