Dokuz: İçimdeki sönmeyen umut

10 2 0
                                    

Bölüm şarkısı: Majeste~Aşk Dediğin

Seni bekliyordum. Herzamanki gibi. Değişen birşey yokki zaten.
Hâlâ yoksun, ben insanlardan soğuyorum ve hayatımı seni beklemekle geçirmede hazır olduğumu sanıyorum.
Ne kadarda aptalca birşey değil mi?
Ben sevmek için fedâkâr olduğum kadar, bencilimdirde. Herşeyi yediremem kendime. Buyüzdende kendimden nefret ederdim hep.
Fakat kim düşünebilirdi ki birinin gelip benim bu huyumu bile değiştirebileceğini? Sen benim "Asla." dediğim herşeyi bir ilk olarak başlamamdın sevgilim. Ne kadar şeyden tırnak içinde nefret ettiysem hepsini normal görmeye başladım sevgilim. Dünyaya bakış açımı değiştirdin sanki. Kötü huylarımı, kötü düşüncelerimi ve kötü düşüncelerimi alıp sildin sanki. Aldın götürdün ve çöpe attın.
Seviyorum seni ve buda en önemli şeylerden biri zaten şuanda. Yani en azından benim için... hiç bir zaman belki o büyük âşıklardan olamıycam, fakat olmayada çalışmıyorum zaten, ben seni kendi çapımda seviyorum.
Aynı Cemal Süreya'nın dediği gibi; Uzaktan seviyorum seni.
Kokunu almadan.
Boynuna sarılmadan.
Yüzüne dokunmadan.
Sadece seviyorum...
Ama ben seni zaten tanımadan sevdim sevgilim.
Bağzı insanlar şarkıları;
Söyleyeni için sever.
Bağzıları ise;
Yazarı için.
Bağzılarıda;
Melodisi veya sözleri için severken, ben o şarkıyı, şarkı olduğu için seviyorum.
O şarkının sadece şarkı olması yetiyor, var olması yetiyor...
Sevgilim ben seni sadece nefes aldığın için, var olduğun için, herşeyin için seviyorum.
Bundan öncede söylediğim gibi, seni herşeyinle ve herkezinle seviyorum ben.
Okudğum şiir kitapları, aşk romanları, hepsinde bizi buluyorum az çok. Biri hep deli gibi severken, diğeri hep aşkta daha çok küçük kalıyor. Aynı bizim gibi, ben seni çok severken, sen aşkta küçücük kalıyorsun.
Ama biliyor musun çoğu kitabın sonu çok güzel bitiyor. Kavuşuyorlar. Bedensel, yani yaşayarak olamasada, en azından öldükten sonra ruhsal bir şekilde kavuşuyorlar. Fakat kavuşuyorlar. Birazda önemli olan bu değil mi?
Mesela en sevdiğim aşk kitabında bir laf vardır; ""Veda" gözüyle sevenler içindir, çünki kalbiyle, gönlüyle seven bir insan asla veda etmez." ve bence haklılar, sana birşey olsa, bende ölene kadar seni bekliyerek yaşardım. Çünki sen benim cihanımda hâlâ yaşıyor olurdun. Ben seni bu kadar severken.. sen... sen şuan nerede kimlerlesin?
Başkası varsa o veya sen gelin ve söyleyin. Ancak beni aldatacak kadar küçük düşebileceğine inanamıyorum.

Seni bekliyorum, seni uzun uzun bekliyorum sevgilim.
Bana görüldü atıyorsun içim kanıyor.
Aktif oluyorsun içim kanıyor.
Resmen bile, göre beni yok sayıyorsun içim kanamaktan beter oluyor.
Bana kan kusturuyorsun. Beni ağlatıyorsun. Ben seni bukadar severken sen beni bi hiç yerine koyuyorsun, bu neyin bedeli be sevgilim?
Ben ne tür bir günah ve sevap işledimki önce senin gibi bir sevgilim oldu ve sonrasında kayıp oldun. Bu acıyı bana yaşatanın SEN olduğunun farkındasın değil mi?
Bana kan kusturanın SEN olduğunun farkındasın değil mi?
Benim gecem, gündüzüm birbirine karışmışken sen kiminle gülüp eyleniyorsundur acaba..
Sahi sana bir soru.. sen "özlemek" nedir bilir misin...?

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Eveet bugünde fazla texting yapmadımm affedersinizzz.
Fakat birdahaki bölümlerde yine biraz texting katmayı planlıyorum.
Umarım hoşunuza gitmiştir:]
Eğer bu bölümde hoşunuza gittiyse oylamayı, yani votelemeyi, yorum yazmayı ve takip etmeyi unutmayın!
Birde sanırım bölüm atlayanlar var, eğer siz atladıysanız bi kontrol edin her bölümü okuyun olur mu?:]

Birdahaki bölümde görüşmek dileğiyle!
Çok seviliyorsunuz bunu unutmayın!

-venus

Yeni tarihe geçen aşk | Yarı TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin