Yeni tarihe geçen aşk | Yarı Texting

Onsekiz: İlk şansımı düzeltmeme izin vericek misin?

Bölüm şarkısı: Harun Kolçak~Gitme Seviyorum

Safiye'nin ağzından:

Hava alanına varmıştık. Ahter okadar hızlı içeri koştuki, ne ara gittiğini bile fark edemedim. Turhan ile arkasında içeri girdik ve içeriye girdiğimizde ilk duyduğumuz şey; "Almanya yolcusu kalmasın, uçağımız kalkmak üzeredir." di. Ardından yandaki camdan uçağın kalktığını gördük.
Ahter derin bir nefes aldı ve dışarı çıktı. Turhan ve bende arkasından gittik, Turhan onun sırtına elini koydu.

T: "Tamam, bir yol-"

A: "SUS! KAPAT ÇENENİ! SENİN YÜZÜNDEN BENİM SEVGİLİM GİTTİ SEVGİLİM! BENİM BİRTANECİK AŞKIM GİTTİ!"

T: "Seni anlıyabiliyorum a-"

A: "ANLAMA YA! NE OLUR ANLAMA! SANA NE HEM BENİM SEVGİLİMDEN?!"

T: "Biraz sakinleşebilirs-"

A: "NİYE BEN SAKİN DEĞİL MİYİM?! HEM BEN SENDEN GELECEK ÇÖZÜM FALAN İSTEMİYORUM! SENİN SUÇUN BENİM SEVGİLİMİN GİTMİŞ OLMASI!"

T: "Ben sade-"

A: "BİLİYOR MUSUN ZERRE UMRUMDA DEĞİL! BANA NE?! HEPSİ SE-"

S: "YETER YA! Bİ KONUŞTURMADIN ŞU ÇOCUĞU AA! ONADA YAZIK AA!"

A: "İyi git evlen ozaman onunla."

S: "Ahter bak tamam acın var falan aam haddini aşma! Herşey kendi suçun! Aykız senin yüzünden kendini öldürmeye çalıştı! Senin yüzünden terk etti hepimizi! Sen o gidene kadar Yaren midir ne kahpeyse onunla gönül eylendiriyordun! Aykız terk edene kadar umrunda bile değildi! Sen hep herşeyin değerini onları kayıp edince! İş işten geçince anlıyorsun! Sorunlusun sen! Aykız senin neyini seviyor anlayamıyorum ki!"

Nefes nefese kalmıştım, çok hızlı konuştuğum için, fakat deymoşti. İçimdekileri sonunda haykırmıştım. Belki biraz ağır konuşmuş olabilirim, ama içimin yağları erimişti.

S: "Oh be... içimdekileri döktüm sonunda."

T: "Burda bir suçlu yokki... yaşanması gerekiyordu, yaşandı. Şimdi sakin kalıp, doğru hamleyi yapmamız gerekiyor. Zaten şimdiden sonra elimizden birşeyde gelmez, nede olsa Aykı-"

A: "SUS BENİM SEVGİLİMİN ADINI AĞZINA ALMA! BEN NE YAPICAM YA?! BEN ONSUZ NASIL YAPARIMKİ?!"

Ahter tekrardan saçlarını yolmaya başlamıştı. Ağlıyordu ve olduğu yerde duramıyordu, sanki nefes bile alamıyor gibiydi. Dayanamadım ve Gül'ü aramaya karar verdim, Aykız onu arayıp haber vermiştir. Yani en azından emindim. Gül bir şekilde Aykıza ulaşırdı ve Aykızda Gülü hiç kıramazdı.

Aradan epeyce bir zaman geçmişti Ahter günlerdir düzgün yemek yiyip su içmiyordu. İyice zayıf düşmüşdü.
Aykıza ulaşmıştık, fakat geri dönmeyeceğini dönsede Ahterin yanına ne demeye gideceğini sordu. Haklıydı. Ben olsam bende yapamazdım.
Ahter ile konuşmaya gidecektim, Turhan ile bir plan yapmıştık, evet artık daha yakındık. Yani şey... arkadaş olarak tabiiki... herneyse, dediğim gibi ben Ahterin yanına Turhanda Aykızın yanına gitmişti.
Aykız geri gelmişti, bunu bende bilmiyordum o ara, Turhan dışında kimse bilmiyordu.

S: "Ahter... konuşalımmı biraz?"

Ahterin omzuna dokunduğumda irkildi, bana baktığında ağlamaktan kızarmış olan gözlerindeki umuduhiç unutamıyorum. Aykız'ın hasteri vardı resmen gözlerinde... o umudun getirmiş olan hafif gülümsemesi, içim gitmişti resmen. Ahter gerçekten sevebiliyormuş... Aykız gerçekten ahk ettiği sevgiyi bulmuş.

A: "Geri mi geldi?!"

S: "Ahter günlerdir yemek yemiyor, su içmiyorsun. İyi değilsin."

A: "Aykız'dan haber mi var? Soruma cevap verir misin lütfen?"

S: "Aykızı nasıl tekrardan kazanabileceğini biliyorum."

Ahter olduğu yerden zıplamıştı resmen. Yüzündeki hüzünü hâlâ görebiliyordum, ama günlerdir izini bile göremediğimiz o gülümsemesi geri gelmişti.

A: "Çabuk söyle!"

S: "Önce birdaha onu üzmeyeceğine dahi söz vermen gerekiyor."

Ahter birden dizlerinin üzerine çökmüştü, yalvarır gibi duruyordu ve gerçekten tanıdığım Ahter ile bu Ahterin arasında çok büyük bir fark vardı...

A: "SANA YEMİN EDERİM BİRDAHA ÖLÜRÜMDE HAYATIMIN TEK ANLAMINI ÜZMEM! BEN AYKIZI ÇOK SEVİYORUM! YALVARIYORUM SANA BANA YARDIM ET!"

S: "Tamam. Peki.. önce ayağa kalk ve koltuğa otur."

Ahter koltuğa oturduktan sonra uzun uzun konuşup bir plan yaptık, mantıklıydı ve Aykız'ın onu affetmesi içinde yeteri kadar duygusaldı.
Neredeyse Ahterden daha heyecanlıydım. Çok mutluydum. Sonunda iki seveni kavuşturacaktım! Hem bir sevap işliyecektim, hemde iki insanın mutlu olmalarını sağlayacaktım!

Turhan ile konuştuk ve ikisinede süpriz olması için onları deniz kenarına götürdük. İkisininde bundan haberleri yoktu, yani Aykızın, Ahterin geleceğinden, Ahterinde, Aykızın geleceğinden haberi yoktu.
İkisininde birbirini gördüğü an sanki tüm cihan susmuştu....

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Umarım bu bölüm hoşunuza gitmiştir:]
Beyenmeyi, yani votelemeyi, yorumlamayı ve takip etmeyi unutmazsanız çok mütteşekkir olurum!

Birdahaki bölümde görüşmek dileğiyle!
Hepiniz çok seviliyorsunuz!

-venus