Yeni tarihe geçen aşk | Yarı Texting

Ondokuz: Çok özledim

Bölüm şarkısı: Zakkum~Hatıran Yeter

Aykız'ın ağzından:

Turhan ile deniz kenarında yürüyerek komuşuyorduk, derin mevzulara girmiştik ve Ahterin meselesini açmıştı...
Konuşmaktan zamanı fark etmemişim ki baya bir yürümüşüz... birden karşımda Safiye ile... Safiye ile onu gördüm... A-ahter...

O an etraf sustu, hafif bir rüzgar tekrardan saçlarımı okşadı. Ağlamak istiyordum... okadar özlemiştimki onu.
Ona sarılmayı, öpüp koklamayı... gözyaşlarıma hakim olamıyordum. Helede onu bu halde görmek... içimi yakıyordu, nedenini bilmiyordum, ama okadar yorgun ve bitkin görünüyorduki...

Ahter'in ağzından:

Seni görmüştüm! Seni! Sevgilim seni! Güzel kokulum seni! Güzel gözlüm! Aşkım! Seni nasıl özlemiştim... sen resmen... oradaydın. Upuzun bakışmıştık, içimdeki özlem sana bakmakla susmuyordu. Koşup sarılmak istiyordum, saçlarını koklamak istiyordum.
Zaten bir süre sonra dayanamayıp sana doğru koştum. Kendimi tutamadım ve sana sımsıkı sarıldım. Saçlarının kokusu... alnından öptüm, saçlarından öptüm, seninde kolların beni sardığında içimde bir patlama yaşadım resmen...
Kulağına fısıldadım;

A: "Aykız..."

AY: "A-a-a-ahter...."

Aynız'ın ağzından:

Dayanamadım... sanki uzun bir tatilden sonra evime geri dönmüş gibiydim, seni okadar özlemiştimki... sesin... özlediğim o sesin... onu duymak öyle rahatlatıcı geldiki bana. Dayanamadım. Ağlamaya başlamıştım sende bunu fark ettin, saçlarımı okşadın. Deminden beri o bitkin duran Ahter kayıp olmuş gibiydi, okadar mutlu ve huzurlu görünüyordunki... beni gerçekten sevdiğine dahi ikna olmuştum sanırım sevgilim.
Biraz zaman geçtikten sonra yine konuşmaya başladın;

A: "Aşkım..."

Sadece başımı kaldırıp gözlerinin içine baktım.

A: "Seni çok seviyorum. Sana yemin olsun! Bir daha ruhumu bırakırımda seni bırakmam! Sensiz yapamıyormuşum, sana gerçekten âşık mışım. Bunu fark ettim. Bu tür bir duyguyu bugüne kadar hiçkimse için, veya hiçbirşey için hissetmemiştim güzel sevgilim. Bana yaşamak için yemek, su lazım değilmiş. Senmişsin bana lazım olan şey. Yaptığım bütün kötülükler için, şerefsizlikler için senden af diliyorum! Yalvarıyorum güzel sevgilim!"

Dizlerinin üstüne çöktü ve ellerimi tutarak bana baktı.

A: "Vuslat hasrei ile yaşamanın ne olduğunu anladım ben sensiz geçen bu sürecimde, fakat daha önemli birşeyide anladım... ben sensiz yaşamanın mümkün olmadığını fark ettim ben güzel sevgilim. Şimdi sana yalvarıyorum dizlerimin üzerinde; tekrardan bi ömür boyu benim olup, benimde senin olmama izin verir misin?"

O an bende dizlerimin üstüne çöktüm ve onunla beraber kalktık, gözlerimin içine baktı. Yanaklarımın kızarmaya başladıklarını ve yanmaya başladıklarını hissediyordum.

A: "Sevgilim...?"

AY: "B-b-ben... A-ahter ben yapamam."

Ağlamaya başladığımı fark etmedim başta.. tek hissettiğim şey Ahterin kollarının beni sarmasıydı. Bana sımsıkı sarılmıştı. Sırtımı okşamaya başlamıştı. Tekrardan sessiz bir şekilde konuştu;

A: "Aykız. Ben seni çok seviyorum. Sana yalvarıyorum güzelim. Senin için ölmeye razıyım. Beni öldür ve ruhumu bedensiz bırak, ama gidipte beni sensiz bırakma."