Yeni tarihe geçen aşk | Yarı Texting

Yirmi: İşte sonumuz/FİNAL

Bölüm şarkısı: Aqtaii~Olacağı yok

Aykız'ın ağzından:

Aradan 5 yıl geçmişti. Ben ve Ahter evliydik ve hayallerimizi beraber gerçekleştiriyorduk. Ben film/dizi ve kitap sektöründe çok başarılı bir şekilde ilerliyordum. Ahter ise çocukluğundan beri hayali olan futbolculukta baya ilerlemişti. Çok mutluyduk ve herşey yolunda gidiyordu.
Turhan ve Safiye'de evlenmişlerdi, 5 yıl içerisinde 3 çocukları olmuştu. Onlarda çok mutluydu. Çocuklarının en büyükleri Tuğçe 3 buçuk yaşındaydı ve ikizleri Somer ile Soner vardılar, onlar 1 buçk yaşındaydılar.
Gül ise çocukluk aşkı olan Leonardo ile evlenmişti onlarında 1 çocukları vardı ismi Gökhan-Louis'di ve 2 yaşındaydı.

Bugün bizde buluşmaya karar vermiştik ve toplandık. Saat yaklaşık 19du. Hepsi çocuklarını annelerine veya kardeşlerine bırakmıştı, biraz eylenicektik.

AY: "Hoşgeldiniizzz!"

A: "Girin içeri, Turhan, Leonardo. Gelin abi size neler anlatcam varyaa."

Kızlar kikirdemişti.

S: "Ay söylede kocana bizimkileride yoldan çıkarmasın."

G: "Ne ayıp be! Benim eniştem yoldan çıkmış biri midir?"

Gülüp dirseğiyle hafifce Safiyeye vurdu.

AY: "Aa tamam kocama laf edeceğinize girin içeride hepsine toptan laf sokalım."

S: "Ooo ben varım!"

G: "Ben Leonardoma laf etmem affedersinizde."

S: "Kocişine lafta sokamazmış oydüdüdüdü! Yeyim kızım ben şeniii!"

G: "Salak ya yemin ediyorum bebe sevmekten benide bebek gibi sevmeye başladı. Turhan senin hatunun akıl fittiiuuu diye uçtu fırladı!"

S: "Leonardo, oh Leonardo. Eğer Gülü gerçekten seviyorsan inkar et adını, Romeo ol!"

G: "Turhan senin adın Turşu gibi!"

S: "Leonardo seni bu lokumla zehirliycek!"

G: "Ne alaka be?"

S: "Hürrem, zehirli lokumum Leo~ oh~"

Ahterin odaya girmesi ve arkamdan bana sarılması ile irkildim.

A: "Aşkım ne oldu dalgın dalgın bakıyorsun?"

AY: "Çok güzel, tertemiz saçmalıyorlar. İzlemek çok eylenceli."

A: "Bende izleyim mi biraz?"

AY: "Olmaz ben sana gece anlatcam, uyumadan bi güzel dedikodu işte!"

A: "Ohh yatakta yine dedikodu he? Olur vallah. Ama çekirdeklerin altına gazete serelim sonra üç yıl yatakta çarpılma korkusuyla uyuyorum."

AY: "Tamam olur, sen git şimdi gıcık aşkım."

A: "Ayy öf tamam be. Seviyorum seni, birtanem!"

Kafamdan öpüp odayı terk etti, kızlar bizi dinlemiolucakki baya güldüler. Kızardığımı hissettim.

G: "Sizin neden bir türlü çocuğunuzun olmadığı şimdi anlaşılıyo."

S: "Ayy dur kız deme öyle, belki düzgün bir nedenleri vardır."

AY: "Evet var."

S: "Nası, olmuyo mu?"

G: "Yada dur belki olucaktır??"

AY: "İkisinede hayır. İstemiyorum. Aaa ne diye çocuk yapim be, sizde sabır varda bende yok. Bir tane koca bebekle yaşıyorum başıma başka dert alamam!"

S: "Sen şuna evde ne yaptığıma dikkat etmek istemiyorum desenee!"

AY: "Ne alakası var bee, zaten yedi yirmi dört dışarıdayım işim gücüm var, uğraşamıyorum. Vaktim yok. Hem 5 yıl işlerime ara veremem!"

G: "Niye 5 yıl?"

AY: "Hamilelik 9 ay desen nerdeyse 1 yıl, 4 yıl onu büyütürüm sonra anneme bırakırım. Ama şuan olmazz."

S: "Diyosun... hmmm. Tabii anlayabiliyorum, ama bende teyze olmak istiyorum yaaa."

G: "Aynen bendeee."

AY: "İkinizinde ablası, kız kardeşi falan var onların baarını şişirseneze! Aaa!"

S: "Onlar başka, sen başkaa."

G: "Bak, ağzın bal yesin be Safiş! Ne kadarda doğru konuştu bak!"

AY: "Ayy, öff bi salın abi benii. Sizin bebeleri seviyom o bana yetiyo, 7/24 uğraşamam bir bebeklee! Ama demişken kız, Gül, senin geçende randevun yok muydu? Sonuç nee?!"

S: "Nee Gülll? Gerçekten mii?"

G: "Ya, şey. Evet, yani pozitif ama Leonardoya daha söylemedim, nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum!"

AY: "Niye ayol plansız mıydı? Yani yanlışıkla falan mı?"

S: "Kız o öyle mi sorulur?! Terbiyesiz yaa!"

G: "Yok onunla alakası yok, utanıyorum diyelim."

AY: "Tövbee hamilelik bunun kafaya vurmuş. Nezamandan beri sen utangaçsın kız?"

S: "Konu çocuk olunca farklı oluyo, çok iyi bilirim onu!"

AY: "Kız şimdi söylesene!! Ne güzel görürüz eniştenin tepkisini."

S: "Aa iyi fikirr, kızz Güll. Hadi kızz!"

G: "Bilemedimki.."

AY: "Ben bi Ahrere söyliyim, oda ortamı hazırlar."

S: "Evet bak güzel fikir."

G: "A-"

S: "Şşşt! Bak ne güzel 40 yılın başı Ay'ında aklına mantıklı birşey gelmiş! Aa susta bir işe yarasın dimi?"

AY: "Ayıptır bee."

G: "A- herneyse.. tamam."

Ahteri çağırıp herşeyi anlattım ve oda ortamı hazırladıktan sonra Gül, Leonardoya herşeyi anlattı. Leonardo mutluluktan ağlayarak sımsıkı Güle sarılmıştı. Maşallah dedik hep birlikte, çok tatlılar.

10 yıl sonra:

Ahter ile benimde artık bir çocuğumuz vardı, ismini Aşikârdı ve 9 yaşındaydı. Aşikâr osmanlıcada âşık demek ve buyüzden bende yavrumum adını böyle koymak istedim, ileride onunda çok güclü bir aşk yaşayabilmesi umudu ile.
Safiye ve Turhanın 5 çocuğu vardı artık, Tuğçe, Somer ve Soner'den sonra Tülin ve Zeynep dünyaya gelmişlerdi.
Gül ve Leonardo'nunda 3 çocukları vardı artık. Gökhan-Louis'den sonra Leyla-Gianna ve Güzellik-Laura dünyaya gelmişlerdi.

Herşey çok güzel gidiyordu... ve bu şekildede kitabın sonunu yazmak bana kalıyordu...