Concert's prince •Hyunlix

3. bölüm

Arkadaşlar geri döndüm! Bu arada bütün güzel, muhteşem, harika ötesi, mucize yorumlarınız için teşekkürler 💗💗

Bölümü okurken 'cars outside' dinlemenezi tercih ederim!

Felixten...

Uyandım, yataktan kalkmam hiç istemiyordum. Yerde uyusamda yinede çok yumuşaktı. Kuş gibi hissettiriyordu. Neyse işte kalkmak zorundaydım. Sonuçta Jisung bizdeydi. Yemek yemese beni öldürür şaka yapmıyorum!

İşte onu uyandırmak istemedim napim çok tatlı uyuyor piç kurusu.
Sadece üstünü örttüm ve üstüme giymeye birşeyler seçmeye başladım. Jisung sabah yemeyini evde yiyen bir tip. Bende evde yemem işte, bu yüzden bir şeylet alman gerek. Üstüme hava soğuk olduğu için bir sweatshirt, altımada işte normal bir wide legs pantolon giydim. Gayet hoş görünüyordum. Tipe bak, beni sevmeyenler ölsün işte of.

Yanıma biraz para alıp evden çıktım. Biraz ötende bir süpermarket vardı. Ora yüremeye başladım. Tüh, şansa bak yağmur başladı. İnsanlar yağmuru sever diye duydum ama ben sevmiyorum. Beni yağmurlu havada dışarıya atan babamdan sonra yağmurdsn nefret ediyordum. Bu yüzden hemen koşarak süpermarkete yürümeye başladım. Aklıma o anlar gelince bile gözlerim dolmaya başlıyordu. Dışarıda pek insanlar yoktu. Ama eminin süpermarkette bir sürü insan olucaktır.

Süpermarkete şükürler olsun ki yetişdim. Hemen birkaç yiyecek alıp çıkmak istiyorum bu cehennemden. Çünkü herkes bana bakıyordu. Parmaklarla beni gösteriyordu. Sonra ise birisi üstüme atladı.

"NE YAPMAYA ÇALIŞIYORSUN!?"

"SENDİN BENİM HYUNJİNİMİ ÇALAN GEL BURAYA!"

Bu adamın üstüme atlamasıyla diger insanlarda bana saldırmaya başladı. Ben ise o adamı üstümden çekmeyi başarıp kalkarak koşmaya başladım. Bu insanlar delirmiş olmalılar!? Sırf o lanet şarkıcı konserde benimle flörtleşti diye bana böyle saldıramazlar. Arkamda zombi sürüsü varmış gibi hissediyorum.

Sonunda yenildim ayağım yağmurlu havada kaydı ve yere düştüm. Hemde yolun ortasında. İnsanlar bacaklarımdan tutup beni sürüklüyorlardı. Ama karşımda bir araba durdu ve içinden o lanet şarkıcı çıktı!

Onun arabadan düşmesiyle arkasından diger arabalarda geldi. Hyunjin gözüyle arabanın içindekilere bir işaret yaptı. İçinden çıkan vücudu yapılı insanlar beni o sürüden kurtardı. Bu yağmurlu havada birileri beni kurtardı.

Sonra bana bir elin uzatıldığını gördüm. Herhalde kalkmama yardım ediyordu. Ama benim canım acıyordu. Sadece marketten birkaç şey alçak istemiştim. Suçum yoktu! Birlerini öldürmemiştim ve ya yaralamamıştım bu ne kin ya bana!?

Bu düşüncelerle gözüm dolmaya başladı. Ve yakın zamanda gözümden gözyaşları süzülmeye başladı. O bunu gördüğü an bana doğru eğildi ve kolumdan tutup kaldırdı beni.

"Şemsiyem yok, ama seni kaldıra bilirim." Dedi ve bana gülümsedi. Tam içimde bir sıcaklık hissetmiştimki arkadaki aptal hayranlar köpek gibi bağırmaya başladı. Ben korktuğum için ani heyecanla lanet şarkıcını kucakladım. Ayrılmak isterken ondan bir anda beni kucağına aldı. Görevlilerden birine arka kapını açmasını emretti. Görevli hemen kapını açtı. Beni arka koltuğa bıraktı. Kendiside diğer kapıdan yanıma oturdu. Ve o lanet olası yerden uzaklaşmayı başardık.

"Daha iyi misin?"

"Hayır."

Bana soru dolu gözlerle baktı.