Concert's prince •Hyunlix

ara bölümü( hikayeye geçiş.)

Arkadaşlar biraz hızlı geçicem bölümleri. Ve güzel yorumlarınız için teşekkürler 💗

Yazarın anlatımıyla,

İkili yavaş bir şekilde öpüşüyordu. Hyunjin Felixi daha rahat olması için kucağına aldı. Felix ayaklarını Hyunjinin beline doladı. Hyunjine Felixi odadan çıkardı ve yatak odasına ilerledi. Felixin nasıl böyle bir tepki verdiği hakkında fikri yoktu. Ama kimin umrunda değil mi?

Hyunjin Felixi yatağa yatırdı narince, Felixin üstündekileri çıkarma istediği zaman Felix konuşmaya başladı.

"Henüz olmaz, hazır olsaydım seni içimde memnunlukla karşılardım Hyunjin." Dedi ve ayağa kalktı.

Hyunjin Felixe şaşkın bir şekilde baktı.

"nasıl yani?"

"LAN JİSUNG EVDE KALDI!"

"Kim!?"

"KONSERE GELDİĞİM ARKADAŞIM ATIŞTARMALIK ALMAK İÇİN ÇIKMIŞTIM! EVDE KALDI HABERDE VERMEMİŞTİM UYUMUŞTU!"

"Gidelim mi?"

"TABİKİDE!"

Felixin böyle arkadaşını merak etmesi Hyunjini güldürüyordu. Ama haberi yoktu daha olacak çok şeyler vardı...

~{üşendim yazmaya arabaya falan binip geldiler}~

Felixin anlatımıyla,

"OLM BENİ NASIL UNUTURSUN?! NASIL BENİ PİJAMALI ŞEKİLDE FAVORİ SANATÇIMIM ÖNÜNE ÇIKARIRSIN!"
Jisung deli olmuştu. Beni merak etmişten çok favori sanatçısının önünde pijamalı olmasını dert ediyor. 😐

"Jisung hadi ama çok şey olmuş sen hala pijama tutturmuşsun!"

"Ne ola bilir ya bundan önemli?!"

"Saldırıya uğradım."

Bir anlık sessizlik çöktü, Hyunjin eminim kendisini suçluyordur. Kendisini suçlamaması için ona doğru kafamı çevirip insanı ısıtacak bir gülümseme kondurdum yüzüme. Ona kendisini sevdirecektim.

Jisunga gelince, şok olmuş bir şekilde sadece bana bakıyor.

Sonra ise ayağa kalkıp yüzümü elleri arasına aldı ve gözleri dolu şekilde bana bakmaya başladı.

"Felix, sana ne yaptılar? Ne oldu? Bir yerin incindi mi?"

Off, Felix böyle söylenir mi?! Jisung benim zarar görmem bakımından hassas...

14 yıl önce

"Baba lütfen kapıyı aç! Dışarısı çok soyuk evin kapısını aç! Baba lütfen! Annemle çok üşüyoruz!"

"Felix."

"Anne babam dinlensin açar kapını korkma ya sen!"

"Hoşçakal, ben gidiyorum."

Felixin annesi o yağmurlu günde onu terk etmeye gidiyordu. Felix ayağa kalkıp gidip annesinin elini tuttu.

"Anne yapma gitme. Biliyorsun dansa gittim ben parada kazanı-"

Felixin annesi Felixi yere itti ve ona bağırdı.

"Baban gibi işe yaramazsın." (Yazarken benim gözüm doldu sizi düşünemiyorum ya, ne yapiyorum ben? 😭)

Felixi o çamurların içerisinde türk etti ne babası açtı kapıyı ne annesi onu kucakladı. Felix babasından aldığı fiziksel ve ruhsal yaralarla sadece o çamur yığının içinde o yağmurda ağlamaya başladı. Sonra ise
tanıdık bir ses duydu.

"Lix, gel eve ne olmuş ya sana!?"

Felixi çocukluğundan beri tanıyan zengin komşuları Jisung. Jisung çok iyi birisiydi. Felixi kardeşi olarak görüyordu. Felixi ordan kurtarmaya gelmişti. Felixi ellerinden tutup kaldırdı.

"Sen... yaralanmışsın."

Felix hiçbir şey diyemedi sadece dolu gözleriyle Jisunga baktı. Jisungunda bu durumda gözleri yaşardı.

"Felix, sana ne yaptılar? Ne oldu? Bir yerin incindi mi?"

"Jisung eve gidelim..."

"Eve gidelim Felix."

O günden beri Felix ve Jisung birlikte yaşamaya başladı. Jisungun anne ve babası mükemmel insanlardı, Felixi kendi çocukları gibi gördüler onu ayırmadılar.

Günümüz.

"Felix, neden bana söylemedin?"

"Söyleyemedim..."

"Bu kadar rahatsız olduğunu ve tehlikeli olduğunu neden söylemedin?"

"Bu kadar tehlikeli bilmemiştim bende..."

"Ya Felix, sen benim kardeşimsin ya. Beni düşünsene, sensiz nasıl yaşarım?"

Jisung ayağa kalktı ve Hyunjinin yanına gitti.

"Sizede teşekkürler, bay Hwang. Kardeşimi kurtarmışsınız. Size bir ömür minnetarım."

Hyunjin sadece gülümsedi. Felix ise birşey açıklamalıydı Jisunga. Daha doğrusu açıklamalıydılar Hyunjin ve Felix.

Arkadaşlar Felixinde hikayesini bilin istedim yavaş yavaş ana hikayeye geçiyoruzz 💓💓💓