" မေမေက ကျွန်တော့ကို ဘယ်တော့မှလာရှာမှာမှမဟုတ်ပဲ ဦးရယ် "
ဒူးခေါင်းက အနာကို ဆေးနီနီများထည့်ရင်း အံကိုကြိတ်ကာ ခပ်တိုးတိုးရေရွတ်သော အသံပင်
ထိုစဉ် အရိပ်မဲမဲတစ်ခုက သူ့ရှေ့သို့ စုံနှစ်ဖတ်ကျရောက်လာခဲ့သည်။
" Jaden မင်းဘာလုပ်နေတာလဲ "
" ဟို... ဆေး ဆေးထည့်နေတာပါ "
" ပေး ငါလုပ်ပေးမယ်... "
လက်ထဲက ဂွမ်းအတံလေးအားဆွဲယူပီး ကလေးငယ်ဟဲ့ ဒူးခေါင်းအား သူ့ရဲ့ပေါင်ပေါ်သို့ဆွဲတင်လိုက်ရင်း သူကိုယ်တိုင်လုက်ခဲ့တဲ့ဒူးခေါင်းကအနာကိုဖွဖွလေး ဆေးတို့ပေးနေလေသည်။
" အ.. "
" ခဏတော့ ငြိမ်ခံလေကွာ... မင်း ယောက်ျားမဟုတ်ဘူးလား , မကျနဲ့အဲ့မျက်ရည် "
" အဟင့် ... Daddy ကလည်း "
ထိုခေါ်သံကြောင့် သခင်ကြီးရဲ့နှလုံးသားတစ်ခုလုံးအရည်ပျော်မတတ် ကလေးငယ်အား ရွန်းလဲ့လှတဲ့မျက်ဝန်းနဲ့ စူးစိူက်ကြည့်နေမိသည်။
" Daddy ဆိုတာကို မင်းဘက်က နှုတ်ကျိုးအောင်ခေါ်ဖို့လိုတယ် ကလေးး "
ထို့နောက်မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ ပြန်မော့ကြည့်ကာ
" ခေါ်ခိုင်းရသည့် အကြောင်းပြချက်သိလို့ရမလား "
" မင်းအရွယ်က စာလုပ်ရမဲ့ အရွယ်မို့ ကျန်တာမသိချင်နဲ့ ၊ ပီးတော့ ငါက အခွင့်အရေးပေးပါတယ်ဆိုပီးတော့ ငါ့အပေါ်ရောင့်မတက်နဲ့ ငါ့သားလဲမရဘူး ၊ မင်းလဲ ငါ့ကို Daddy လို့ခေါ်လိုက်တဲ့ ဒီနေ့ကစပီး မင်းကျောပေါ် ၊ မင်းတင်ပါးပေါ် ငါ့ရဲ့ ကြာပွတ်နဲ့ ခါးပတ်ဟာ အချိန်မရွေး တံဆိပ်နှ်ပ်ပီးသားဖြစ်သွားနိုင်တယ် "
" ဟုတ် "
" အင်း... မနက်ဖန် မင်းအတွက် အခန်းစီစဉ်ပေးဖို့ အိမ်တော်ထိန်းကိုမှာထားတယ် ၊ ဒါကြောင့် ဒီနေ့တော့ ဒီအခန်းထဲမှာပဲ သည်းခံပီးနေလိုက် "
ဦးခေါင်းလေးရဲ့ ညာဘက် နားရွက်ရဲ့ထောင့်နားက ဆံစ အမျှင်တန်းလေးအား နားနောက်သို့သပ်တင်ပေးရင်းပြောလာသည်။
