{Unicode}
ရေချိုးပြီးအဆောင်ပေါ် ပြန်တက်လာချိန် ညတောင်မှောင်နေပြီ။ဇိုင်းဇန်တို့အခန်းကိုဖြတ်ပြီး ကိုယ်နေတဲ့အခန်းထဲဝင်မဲ့ချိန် ဂီတာသံသဲ့သဲ့အားကြားလိုက်ရသည်။သေချာနားမထောင်ဖြစ်တော့ဘဲ အခန်းထဲသာဝင်ပြီး အကျီအဝတ်အစားလဲလိုက်သည်။ပြန်ထွက်လာတော့ ဟိုဘက်အခန်းမှ ဇိုင်းဇန်အထွက်နဲ့ဆုံလေသည်။
သီချင်းလေးညဉ်းပြီး ထွက်လာတဲ့ဇိုင်းဇန်ဟာသူ့မြင်လိုက်ပုံမပေါ်။
"ဇိုင်းဇန်.!"
"ဟင်"
ဇတ်ကနဲလှည့်ပြီး မေးငေါ့ပြတဲ့ကောင်ဟာ သူ့ထက်တစ်နှစ်သာကြီးသော်ညားအရပ်အတော်ရှည်လှတယ်။
"ဟင်းဝယ်ဖို့ဘယ်မှာဝယ်ရမလဲ"
"အော် ငါတောင်ခုလေးတင်သွားဝယ်ဖို့ လိုက်ခဲ့လေ"
"အာ ခန"
ခြေလှမ်းကျဲကျဲနဲ့အခန်းထဲပြန်ဝင်သွားတဲ့ ချင်းကောင်လေး ဘာသွားယူလဲမသိ။ဆပ်ပြာနံကတော့ သင်းပျံလို့ပင်။
"လာ ငါပိုက်ဆံသွားယူတာ"
"အော် မပါလဲငါစိုက်ပေးမှာပေါ့ကွာ"
"ရပါတယ်...အဲ့လိုငါမချေးတတ်ပါဘူး"
"ဟ...အေးပါကွာ"
ခြံပြင်ရောက်တော့အေးစိမ့်စိမ့်နှင့်ပင်။မကြာသေးခင်ကမှ ရေချိုးထားသည်မို့ထင်သည်။
"အာ..စောနကဂီတာသံကြားတာမင်းမလား"
"အွန်းးပျင်းလို့ရယ် မမကြည်ကလဲမလာသေးတော့ ဟင်းသွားဝယ်ဖို့လဲ ပျင်းနေတာ"
"အမြဲဝယ်စားကြတာလား"
"ချက်လဲစားပါတယ် မမကြည်၊ငါ၊ဦးမေတ္တာ တစ်ယောက်တစ်လှည့်ချက်ကြတယ် ဝယ်စားတာကချက်မစားဖြစ်တဲ့ရက်တွေမှ"
"မင်းကဟင်းလဲချက်တတ်တယ်ပေါ့"
"ဒီလိုပါဘဲ ဟိုစပ်စပ်ဒီစပ်စပ်...မင်းရော"
"အင်း...အနည်းပါးတော့ရပါတယ်"
အဆောင်ကနေလမ်းအတွင်းဘက်ကိုသွားရင်း လမ်းဆုံးလေးရဲ့ ညာဘက်မှာလက်ဖက်ရည်ဆိုင်၊အအေးဆိုင်၊စတိုးဆိုင်လေးအပြင် စတိုးဆိုင်ရဲ့ကပ်ရပ်လေးမှာထမင်းဆိုင်အသေးလေးရှိသည်။လူနေအိမ်စိပ်သဖြင့် သူ့ဟာနဲ့သူတော့ လူစည်လှသည်။
YOU ARE READING
မေတ္တာဖြင့် အေးမြသော်
Fanfiction{ U + Z } ပူလောင်စေတဲ့ အချစ်တွေအစား မေတ္တာဖြင့်ဘဲ အေးမြစေလိုပါတယ်။ ပူေလာင္ေစတဲ့ အခ်စ္ေတြအစား ေမတၱာျဖင့္ဘဲ ေအးျမေစလိုပါတယ္။
