"Hem dünyaları verecek kadar güzel hem ölümü çağrıştıracak kadar karanlık."
İkizler yıllardır birbirinden habersizce hayatlarını sürdürmüştüler. Bir gün iki kardeşin yolları tesadüf denmeyecek bir şekilde restauranttın lavabosunda kesişmişti. Artık...
ओह! यह छवि हमारे सामग्री दिशानिर्देशों का पालन नहीं करती है। प्रकाशन जारी रखने के लिए, कृपया इसे हटा दें या कोई भिन्न छवि अपलोड करें।
Haziran'ın anlatımından...
Saatler vakitleri doldururken yaralı adamı normal odaya almış müşahede altında tutmuştular. Geçen vaktin ardından görmemize müsaade etmiştiler. Ben çok gerekli bulmasamda Eylül'ün ısrarıyla adamı 'ZİYARETE' gitmiştik.
Biz hayatını kurtardık sonuçta gerisi bizi ilgilendirmezdi.
Ama Eylül adama yapışmıştı. Gözünü açıp sağlığından emin olana kadar ne kendi bir yere gitmişti ne de benim bir yere gitmeme izin vermişti.
Artık gözlerini açsada kurtulsak kafasındaydım.
Vicdansız, merhametsiz, kötü kalpli... İstediğinizi diyebilirsiniz. Karakterimden vazgeçmem. Tanımadığım adam adına üzülecek değilim. Gereksiz vicdan ahkamlarıyla göz boyamak yerine, asıl benliğimi ortaya seriyordum.
Sırf şu ziyereti biraz daha katlanılır hale getirmek için armut buketi yaptırmıştım. Sepetin içinde taze taze armutlar vardı ve üstü çiçekli kurdaleyle süslenmişti. Armut alacağımı söylerken ciddiydim. Hasta ziyaretine eli boş gitmek ayıptı sonuçta.
Elime sepetten armut almış içi sulu sulu armutu küt küt ısırarak yemiştim. Bu sırada ayakta olan Eylül de bana ters ters bakmayı ihmal etmemişti.
İlk başta ki soğuk nevale kız değildi o. Onunda kendine örselediği maskeler vardı. Vicdanlı biriydi. Adamdan ilk görüşte, benim için çok saçmada olsa, etkilendiği barizdi. Ama onu kurtarmasında ki en büyük etken içindeki vicdandı. Hulusi'nin yanındayken kaybetmediği en büyük duygusu merhametiydi.
Hulusi'nin sağ koluydu. Onu korumak için eline mutlaka silah almıştır ama adım kadar eminim ki şu vakte kadar kimseyi öldürmemiştir. Sadece yaralamak için sıkmıştır.
Eğer Hulusi'yle büyümeseydi, gözümde canlanıyordu nasıl genç kız olacağı. Muhtemelen şu rahat kıyafetlerinden vazgeçmezdi, seviyordu rahatlığı. Hafif erkek tarafı olsada, merhamet abidesi olurdu. Kimseye kendini ezdirmeyen dik başlılığı da vardı. Dövüşmeyi bilmeseydi bile kendini korumayı öğrenirdi.
Masum olsada saf değildi.
"Adama hediye niyetine armut aldın, yeme bari." Şu adamı savunması var ya... Sinir ediyordu insanı. Daha yeni tanıştığı insana karşı ne bu korumacı tavır? Benimle de yeni tanışmıştı ama ben onun ikiziydim. Beni bile bu kadar korumamıştı!
"Sulu suluydu, canım çekti yedim." Bir şey demek yerine sabır çekmişti.
Hayır, adam da tip desen o da yok. Boy desen var ama sırık gibi, kilo desen ayı gibi. Kesinlikle adamı kötülemeye çalışmıyorum.
Kimi kandırıyorsam?
Normalde kimseye lakap takmayan ben, adama her iki kelimemden biri ayı demek olmuştu. Adını bile bilmiyorum, ayıyla ithaf etmem normaldi.
