အရူးလေးလက်ထပ်တော့မယ် 《 မြန်မာဘာသာပြန် 》

အခန်း(၁၀) နေ့စဉ်အပိုင်းအစများ( ချက်ပြုတ်ခြင်း)

အခန်း(၁၀) နေ့စဉ်အပိုင်းအစများ( ချက်ပြုတ်ခြင်း)

အယ်လ်ဖာ၏ ထိလွယ်ရှလွယ်ကာလသည် ဆက်လက်ဖြစ်နေခဲ့ပြီး နောက်ဆုံးတွင် ကုန်ဆုံးသွားသောအခါ တစ်ပတ်ခန့်ကြာနေပြီဖြစ်လေသည်။

ပြတင်းပေါက်အပြင်ဘက်တွင် မိုးစရွာလာချိန်၌ နံနက်အစောကြီးဖြစ်လေ၏။

အခန်းသည် ရှုပ်ပွနေပြီး မက်မွန်သီးမွှေးရနံ့များနှင့် ရောစပ်နေသည့် marshmallow ရနံ့သည် အခန်းထောင့်များတွင် တဝဲလည်လည်နှင့် လေထဲသို့ ပျံ့လွင့်နေလေ၏။

အရူးလေးသည် အိပ်တစ်ဝက် နိုးတစ်၀က်နှင့် စောင်ကိုကန်ထုတ်လိုက်ပြီး အယ်လ်ဖာသည် မသိစိတ်ကနေ စောင်ဖြင့် ပြန်ထုပ်ထားလိုက်လေ၏။

အရူးလေး၏ အမွှေးပွယောင်းယောင်းခေါင်းလေးသည် အယ်လ်ဖာ၏လက်နှစ်ဖက်တွင် ရှိနေပြီး ကြောင်ပေါက်လေးတစ်ကောင်ကဲ့သို့ အကြိမ်အနည်းငယ် ညည်းညူလိုက်လေ၏။

ရှန့်ကျစ်သည် အရူးလေးကို ပွေ့ဖက်ကာ နံနက်အရုဏ်တက်ချိန်အထိ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်မောကျနေခဲ့သည်။ သူ ပြန်နိုးလာသောအခါ မနက်ကိုးနာရီထိုးနေပြီဖြစ်၏။

ရှန့်ကျစ်သည် သူ့ရင်ခွင်ထဲတွင် ငြိမ်သက်စွာ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်မောကျနေသော အိုမီဂါလေးကို တစ်ချက် ငုံ့ကြည့်လိုက်၏။

ဟမ့်၊ အိုမီဂါလေးကတော့ တကယ်ကို ကပ်တွယ်နေတာပဲ။

တစ်စုံတစ်ယောက်သော အာဏာရှင် ရှန့်ကျစ်သည် သူ့၏ "ရိုင်းစိုင်းသောလက်များ" ကို မေ့သွားခဲ့လေသည်။ နောက်ဆုံးတော့ ကပ်တွယ်နေတာ သူမဟုတ်ဘူး၊ ဟုတ်တယ်မလား။ သူဌေးတွေက ဘယ်လိုတွယ်ကပ်ရမှန်း မသိပါဘူး။

သူဌေးက သူ့ဇနီးလေးကို သူ့လက်ထဲ ချုပ်နှောင်ထားမှာမဟုတ်ဘူးလေ။

အယ်လ်ဖာသည် တိတ်တဆိတ် ကုတင်ပေါ်ကနေ ဆင်းလိုက်ပြီး လှည့်ကြည့်ကာ အရူးလေးကို ဂရုတစိုက် အိပ်ယာထဲ ထုပ်ပိုးထားလိုက်လေ၏။

နာရီဝက်အကြာတွင် သူဌေးကြီးသည် ဘ၀တစ်ခုလုံးတွင် အကြီးမားဆုံး စိန်ခေါ်မှုကို ရင်ဆိုင်ခဲ့ရသည်ဟု ခံစားခဲ့ရလေကာ မီးဖိုချောင်ထဲတွင် မတ်တပ်ရပ်နေခဲ့လေ၏။