Good Boy's Dilemma

Chapter 13: Normal

"Mine!"

Halos liparin ni Eugene ang daan at ibagsak ang lahat ng pinto sa unit niya kahahanap sa asawa niya.

Wala sa sala, wala sa kitchen, wala sa bathroom, wala sa kama. Lumabas pa siya sa balcony at sa hallway ulit sa labas ng unit niya, wala rin.

Kulang na lang ay maghiwalay ang katawan at kaluluwa niya sa takot sa paghahanap sa asawa niya. Pagbalik niya sa kuwarto para sana tawagan ang buong pamilya niya at pamilya ni Divine, saka lang siya nakarinig ng ingay sa walk-in closet. Pagdating doon, naabutan niya itong nagbubuklat ng notebook habang may suot na headset.

"Mine!"

"Eugene," inosente pang tawag nito sa kanya nang alisin nito ang kanang parte ng headset. "Hinihingal ka? Sira yung elevator?"

"Kanina pa kita tinatawag!" takot na takot na sabi ni Eugene at mabilis na nilapitan ang asawa niya at itinayo ito. Muntik pang mahulog ang tablet na nasa sahig nang sumama iyon nang maitayo niya ang asawa. Mabuti na lang at nasalo agad iyon ng babae bago malaglag.

"Bakit?" nag-aalala na ring tanong ni Divine at inalis nang buo ang headset na suot niya. "Ano'ng meron?"

"Bakit wala ka sa bathroom?" mangiyak-ngiyak na tanong ni Eugene at tiningnan ang lahat ng parte ng katawan ng asawa niya kung may sugat ba o ano.

"Wala ka pa kasi."

"Ha?" nalilitong tanong ni Eugene nang tingnan ang mukha ng asawa niya.

"Nilagyan ko ng tubig yung bathtub, pero ayoko munang maligo nang wala ka kaya hinintay muna kita."

"Oh, my god . . ." Takot na takot niyang nayakap ang asawa. Hawak-hawak niya ng kanang palad ang likuran ng ulo nito at ang kaliwa ay nakalapat sa likod nito.

Nakikiramdam lang si Divine dahil nalilito na rin siya sa ikinapa-panic ni Eugene. Dinig na dinig niya ang lakas ng kalabog sa dibdib ng asawa. Iniisip pa niyang baka tinakbo lang nito ang hagdanan mula sa lobby hanggang sa 20th floor ng building.

Balisa na si Eugene nang tumambay na naman silang dalawa sa bathroom. Bantay lang ang lalaki sa tapat ng bathtub habang nakababad si Divine sa milk bath nito.

"Gusto mong kuskusin ko likod mo, Mine?" alok ni Eugene.

Napangiti si Divine saka umiling. "I'm good, thanks."

Ipinatong na lang ni Eugene ang mga palad niya sa tuhod habang nakatanghod doon. Nakaupo siya sa maliit na monobloc chair na walang sandalan habang pinanonood ang asawa niyang magbabad sa puting tubig. May mga rubber duckie siyang binili para dito kapag gusto nitong maglaro sa bathtub pero hindi nito ginagamit ngayon. Nakasandal lang ito sa tub at marahang nagkukuskos ng braso na gusto sana niyang siya ang gumawa pero tinanggihan din nito kanina.

Pakiramdam tuloy niya, hindi na siya nito mahal dahil tanggi lang ito nang tanggi sa bawat alok niya. Nangalumbaba na lang tuloy siya habang naghihintay ng sunod na utos nito—kung meron man.

"Mine . . ."

"Hmm?"

"Love mo pa 'ko?"

Natawa nang mahina si Divine at nagtatakang tiningnan siya. "Siyempre. Why naman?"

Nanulis na naman ang nguso ni Eugene at may tampong tiningnan ang asawa niya. "Bakit ayaw mong ako yung magpaligo sa 'yo ngayon?"

"Because I can do it myself today," nakangiting sagot ni Divine. "I'm all good."

"Uminom ka ba ng gamot pagbaba ko?"

Napangiti na naman si Divine. "Magagalit ka ba kapag sinabi kong ayokong uminom ng gamot ngayong araw?"