2ថ្ងៃក្រោយមក
ពេលនេះម៉ោង7នាយតូចស្ថិតនៅក្រុមហ៊ុនTJH(The Jeon House)របស់ជុងគុក
"ប្អូន គីម ថេយ៉ុង សុំមកតាមបង"បុគ្គលិកម្នាក់ក៏ដេីរមករកគេ
"បាទ"ថេយ៉ុងឮហេីយរហ័សកាន់CVដេីរតាមគេរហូតដល់ជាន់លេីគេបង្អស់នៃអគារជាofficeរបស់អគ្គនាយកផ្ទាល់
តាមពិតគេមិនរេីសបុគ្គលិកទេប៉ុន្តែលោកផាកបានប្រាប់អោយគេមករៀនការងារនៅទីនេះ
"ចូលទៅចុះណា"
"អរគុណណាស់បងស្រី"ថេយ៉ុង
បុគ្គលិកស្រីនោះញញឹមងកក្បាលរួចក៏ដេីរចេញទៅវិញបាត់
តុក តុក
"ចូលមក"ស្លេងមាំបន្លឺឡេីង នាយតូចឮហេីយក៏បេីកទ្វាចូលទៅ
"ហ្វូ មិនអីទេ ក្រាក"ថេយ៉ុងដកដង្ហេីមចេញរួចក៏បេីកទ្វាចូល
"សួស្តី លោកអគ្គនាយក ខ្ញុំមកសម្ភាស៍ការងារ"ថេយ៉ុងដាក់ខ្លួនអង្គុយចុះពីមុខបុរសដែលជួបម្សិលមិញទាំងមុខមាំ
ជុងគុកឮហេីយរហ័សងេីបមុខមេីល ឃេីញថាជាក្មេងដែលជួបម្សិលមិញតេី
នាយមិនមាត់យកCVរបស់គេមកមេីល
មិនមែនគេជាអ្នកសម្ភាស៍គ្រប់បុគ្គលិកទេ ប៉ុន្តែម្នាក់នេះលោកផាកបានអោយគេជួយមេីលទេីបត្រូវសម្ភាស៍ដោយផ្ទាល់
"ជាក្មេងដែលលោកពូអោយមកជួបនោះមែនទេ"ជុងគុក
"ពិតមែន ប៉ុន្តែលោកនាយកកុំយកខ្ញុំដោយការសុំរបស់គាត់អិ លោកធ្វេីតេសខ្ញុំមកចុះ បេីសមត្ថភាពខ្សោយលោកអាចមិនអោយខ្ញុំជាប់ក៏បាន"ថេយ៉ុងនិយាយមុឺងម៉ាត់ទាំងមិនលេងសេីច
"ខ្ញុំពេញចិត្តសម្តីរបស់ឯង ប៉ុន្តែរៀនមិនទាន់ចប់ហេតុអីចង់ធ្វេីការ"ជុងគុក
"ខ្ញុំចង់បានបទពិសោធ៍ក្នុងការធ្វេីការងារមួយនេះ"ថេយ៉ុង
"ចេះគូរប្លង់ទេ"ជុងគុក
"បាទចេះ"ថេយ៉ុង
"ដេគ័រ? "ជុងគុក
"ចេះ"ថេយ៉ុង
"មេីលឧបករណ៍សំណង់ឫអគ្គីសនី? "ជុងគុក
"ចេះ ប៉ុន្តែខាងអគ្គីសនីមិនសូវជំនាញទេ"ថេយ៉ុង
"បេីឯងចេះមួយនឹងទៀតយេីងគិតថាឯងគួរតែបេីកក្រុមហ៊ុនទៅ"ជុងគុកនិយាយរួចនាយតូចសម្លក់មុខនាយភ្លេត
"លោកអគ្គនាយកឌឺខ្ញុំមែនទេ"ថេយ៉ុង
"គេបង្រៀនអោយបុគ្គលិកប្រេីក្រសែភ្នែ្ដាក់ចៅហ្វាយបែបនឹងហេហ"ជុងគុក
"មែនហេីយ ខ្ញុំសុំហាត់ការងារសិនក៏បាន កន្លះឆ្នាំមកនេះខ្ញុំសុំធ្វេីតែវេនព្រឹកទេ ព្រោះពេលថ្ងៃខ្ញុំជាប់រៀន ចំណែករឿងប្រាក់ខែខ្ញុំគិតថាមិនបាច់ក៏បាន ទុកថាខ្ញុំមករៀនទៅចុះ"ថេយ៉ុង
"យេីងមិនទាន់និយាយថាឯងជាប់ទេ"ដឿក មួយម៉ាត់នេះដូចត្រូវមួយដៃអញ្ចឹង ថេយ៉ុងលេីកនេះដូចជាក្តៅតិចៗហេីយ
"បានហេីយ ឯងជាប់ហេីយ ចំណែកប្រាក់ខែយេីងបេីកតាមអោយគោលការរបស់ក្រុមហ៊ុន ចាំយេីងអោយហ៊ូសុងជួយបង្រៀនការងារឯង"ជុងគុក
"ហ៊ូសុងជានរណា"ថេយ៉ុង
"ឯងមិនស្គាល់? "ជុងគុក
"បេីស្គាល់ខ្ញុំសួរមែនទេ"ថេយ៉ុងអនមុខចុះនិយាយខ្សឹបតិចៗ តែគេចមិនផុតពីត្រចៀកដដែល
"យេីងឮ"ជុងគុក
"ហិហិ"ថេយ៉ុងលេីកដៃអេសកញ្ចឹងកតិចៗទាំសេីចមិនសម
"គេជាអ្នកដែលទៅយកជុងវ៉ុនដែលពេលជួបឯងដំបូងនោះហេីយ"ជុងគុក
"អរ ចុះខ្ញុំចាប់ផ្តេីមការងារពេលណា"ថេយ៉ុង
"អីឡូវនេះ"ជុងគុក
"បាទ"ថេយ៉ុង
"ហ៊ូសុងចូលមកខាងក្នុងបន្តិច"ជុងគុកចុចទូរស័ទ្ទមួយដែលរាងជាប្រអប់ ភ្ជប់ជាមួយនឹងតុរបស់លេខា និងជំនិតរបស់គេដែលនៅុខបន្ទប់នេះ
"គិតថាឯងសំណាងទៅចុះដែលយេីងសម្ភាស៍ដោយផ្ទាល់ហេីយ អោយជំនិតយេីងបង្រៀនការងារឯងដោយផ្ទាល់ទៀត"ជុងគុក
"មិនរំភេីបទេ"ថេយ៉ុង
"គិតថាយេីងចង់ហេហ"ជុងគុកមិនអោយគេឈ្នះទាន់ក៏តបទៅវិញ
"ចុះគិតថាខ្ញុំចង់មែនទេ"ថេយ៉ុង
"ឈ្លេីយ"ជុងគុកនិយាយទាំងត្រចៀកក្រហមខឹងនឹនាយតូច មិមដែលមាននរណាមកអង្គុយឈ្លោះជាមួយគេបែបនឹងទេ
"ចឹងសុំទោសផងលោកអុំ អគ្គនាយក"ថេយ៉ុង
"ឯង......."ជុងគុករកនិយាយតហេីយក៏មានសម្លេងមកកាត់
ក្រាក ! !
"មានការអ្វីចៅហ្វាយ"ហ៊ូសុង
"យកក្មេងឈ្លេីយនេះទៅហាត់ការងារភ្លាមទៅ"ជុងគុកនិយាយទាំងរំងាប់អារម្មណ៍
"បាទ មោះអាល្អិត"ហ៊ូសុង
"ខ្ញុំបន្ទាបអោយអគ្គនាយកបន្តិចចុះណា ទៅហេីយលោកពូ អគ្គនាយក"ថេយ៉ុងប្តូរពីអុំមកពូ រួចនិយាយទាំងសេីចពេលឃេីញនាយខឹងរួចចេញទៅតាមហ៊ូសុងបាត់
"ឯង អាក្មេងឈ្លេីយ"ជុងគុកស្រែកថាអោយគេទាំងម្ចាស់គេមិនបានឮឡេីយ
"ចាំមេីលណា"ជុងគុកយកឯកសារមកមេីលទាំងអារម្មណ៍នៅខឹងនឹងក្មេងនោះនៅឡេីយ
Skip
"មិញនេះ ថេយ៉ុងធ្វេីអោយគាត់ខឹងមែនទេ"ហ៊ូសុងនិយាយទៅនាយតូចពេលនៅក្នុងប្រអប់យន្តសម្តៅទៅជា់ខាងក្រោមជាជាន់បុគ្គលិក
"គឺគ្រាន់តែតមាត់នឹងគាតនឹងណា"ថេយ៉ុង
"ហាសហា ចឹងបានគាត់ខឹងណាស់ ព្រោះមិនដែលមាននរណាតមាត់ជាមួយគាតទេ"ហ៊ូសុង
"ខ្ញុំក៏គិតដូចបងប្រុសដែរ មនុស្សស្អីមុខមាំដូចតោឆ្លាក់ មិនដែលរីក"ថេយ៉ុង
"មិនខ្លាចបងយកទៅប្រាប់គាត់ទេហេហ"ហ៊ូសុង
"បេីបងប្រាប់អស់ល្អជាមួយគ្នាហេីយ"ថេយ៉ុង
"ហាសហា"ហ៊ូសុងបានត្រឹមសេីច
"តែកុំញយដងពេកអី ព្រោះចៅហ្វាយមិនចូលចិត្តសុំាញុំាច្រីនទេ ពេលខ្លះបងបិះត្រូវបាតជេីងរបស់គាត់ដែរ"ហ៊ូសុង
"ហឹសហឹស"ថេយ៉ុងបានត្រឹមសេីចតាមបំពង់ក
នាយតូចបន្តរៀនការងារជាមួយហ៊ូសុង នាយបានបង្រៀនឃេីញថានាយតូចឆាប់យល់ណាស់ ពេលខ្លះក៏ឮសម្លេងសេីចក្អាកក្អាយធ្វេីអោយអ្នកនៅទីនោះមេីលមកគេគ្រប់គ្នា ព្រោះមិនដែលឃេីញជំនិតចៅហ្វាយមកបង្រៀនការងារលេងសេីចបែបនេះទេ អ្នកខ្លះក៏សេីចតាមចំណែកអ្នកខ្លះធ្វេីរឹកពា ពែបមាត់ព្រោះជ្រេញដែលធ្វេីជាស្នឹទ្ធស្នាលនឹងជំនិតរបស់អគ្គនាយក
គេធ្វេីការរហូតដល់ពេលថ្ងៃទេីបរៀបចំខ្លួនដេីម្បីត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ
នាយតូចមកដល់ផ្ទះរៀបចំរួចរាល់ហេីយក៏ធ្វេីដំណេីរទៅសាលាដោយឡានក្រុង
ថេយ៉ុងបន្តអង្គុុយរៀនរហូតដល់ម៉ោងចេញទៅផ្ទះ
"ទៅផ្ទះជាមួយយេីងទេ"ជីមីនងាកមកសួរមិត្ត
"ឯងសួររល់ដងដូចមិនដឹងចម្លេីយ"ថេយ៉ុងនិយាយទាំងសម្លក់គេ ព្រោះជីមីនសួរគេរាល់ថ្ងៃទាំងដែលដឹងថាគេមិនទៅហេីយនឹង
"អុឺ ប្រញាប់ទៅផ្ទះផង"ជីមីននិយាយរួចដេីរចេញទៅបាត់
ចំណែកនាយតូចរៀបចំកាតាបរួចដេីរចេញមកមុខថ្នាក់
"ថេយ៉ុងលោកគ្រូបណ្ណាល័យហៅទៅជួប"សិស្សម្នាក់បានរត់មកប្រាប់ពេលឃេីញនាយតូចរៀបចេញពីថ្នាក់
"អរ អរគុណណាស់"ថេយ៉ុងងក់ក្បាលរួចសម្តៅទៅអគារបណ្ណាល័យដែលនៅឆ្ងាយពីអគាររបស់គេគួរសមដែរ
"ហុឺ!! បិទហេីយនឹង ហេីយអោយខ្ញុំជួបអ្នកណាទៅនេះ"ថេយ៉ុងដេីរមកដល់ឈរអេសក្បាលទាំងឆ្ងល់ ឃេីញថាអគារបានចាក់សោរបាត់ទៅហេីយ
"ចាំថ្ងៃស្អែកក៏បាន"ថេយ៉ុងមិនគិតច្រេីនក៏ដេីរទៅវិញឃេីញថាសាលាសល់សិស្សតិចតួចប៉ុណោះ
បុឺង
"អួយ"ថេយ៉ុងដេីរសុខៗក៏មានដបទឹកសុទ្ធហោះមកពីណាមិនដឹងមកត្រូវក្បាលគេ
នាយតូចងាកទៅមេីលក៏ឃេីញមនុស្សដេីរមកមួយក្រុមមានទាំងប្រុសស្រី
"សួស្តីអាក្មេងខ្ទេីយ"នោះគ្មាននរណាក្រៅពីស៊ូមីទេ
"អរ តាមពិតបញ្ជាគេអោយមកបញ្ឆោតយេីងនឹងបានធ្វេីបាបហេហ"ថេយ៉ុងទោះជាឃេីញគ្នាគេមានមនុស្សប្រុស3-4នាក់មកជាមួយក៏គេគ្មានអារម្មណ៍ខ្លាចជាមួយដែរ ព្រោះគេដឹងបាត់ទៅហេីយថានាងចង់ធ្វេីបាបខ្លួន
"ឆ្លាតគ្រាន់បេី តែនៅចាញ់ល្បិចយេីងបន្តិច"ស៊ូមីធ្វេីជានិយាយចម្អកដេីរមកជិតនាយតូច
"មែនយេីងល្ងង់ ព្រោះខួរក្បាលយេីងមិនដែលយកគំនិតថោកទាបមកគិតដូចជានាងទេ"ថេយ៉ុងលេីកដៃអោបជាប់ទ្រូងតបទៅគេវិញទាំងគ្មានញញេីតអ្វីបន្តិច ធ្វេីអោយស៊ូមីចាប់ផ្តេីមក្តៅក្រហាយ
"យេីងសុខចិត្តថោកទាបអោយតែបាន វាយអាខ្ទេីយឯង នេះនែ៎.........."ស៊ូមីនិយាយរួចក៏លេីកដៃទះនាយតូច
ផាច់
ថេយ៉ុងចាប់ដៃនាងជាប់មុននឹងទះនាងវិញដល់ថ្នាក់ដួលលេីឥដ្ឋ
"អាយ អាខ្ទេីយឯងហ៊ានទះយេីងផងហេហ"ស៊ូមីងេីបឈរឡេីងស្រែកចង្អុលនាយតូច
"មែនយ៉ាងម៉េច"ថេយ៉ុង
"ពួកឯងឈរធ្វេីអីចាត់ការវាទៅ"ស៊ូមីក៏ងាកមកស្រែកប្រាប់គ្នីគ្នារបស់នាង
"ពួកឯងចូលទៅចាប់ដៃវាទៅ"ម្នាក់មេីលទៅជាមេគេក៏ប្រាប់ទៅកូនចៅពីរនាក់របស់វា
"លែងយេីងភ្លាម"ថេយ៉ុងនិយាយទាំងរេីបម្រះ តែនៅតែគេចាប់ជាប់ម្នាក់ទាំងសងខាង
"ហឹស គ្រាន់បេីណាស់ហេហនេះ...ដឹប.....អួយ"ស៊ូមីដេីរទៅមុខរាងតូចរកលេីកដៃទះគេហេីយក៏ត្រូវមួយជេីងចំកណ្តាលពោះធ្វេីអោយនាងដួលទៅលេីឥដ្ឋម្តងទៀតទាំងចុកឆ្អល់
"ស៊ូមីយ៉ាងម៉េចហេីយ"ស៊ុនអឺឃេីញមិត្តដួលរហ៏សទៅជួយលេីក
"ខ្លាំងណាស់អ្ហេហ? នេះឯង.......ដឹប....ព្រូស"អាម្នាក់មេគេដេីរចូលទៅយៀរដៃរកវាយនាយតូច តែត្រូវនាយតូចធាក់មួយជេីងកណ្តាលមុខ ដួលខ្ពោកសន្លប់បាត់ឆឹង
"ល្បង"កូនចៅទាំងពីរនោះស្រែកឡេីងទាំងភ្ញាក់ផ្អេីល
"ឌឹប.....អ្ហក"កូនចៅដែលក្រៀកដៃនាយតូចម្ខាង ឃេីញថាភ្លេចខ្លួននាយតូចយកដៃចាប់ក្បាលហេីយលេីកជង្គង់ចំក្បាលធ្វេីអោយសន្លប់ម្នាក់ទៀត
"ឌឹប ព្រូស"ថេយ៉ុងលេីកដៃវាយអាម្នាក់ទៀតពីក្រោយរួចធាក់អោយដួលទៅលេីពីរនាក់នោះ
"ឈប់ រញ៉េរញៃជាមួយយេីងទៀត លេីកក្រោយយេីងមិនលេងតែបុិននឹងទេ"ថេយ៉ុងនិយាយទាំងសម្លឹងមុខពួកនាងរួចដេីរចេញទៅ
"ពិតជារំខានមែន"ថេយ៉ុងដេីររអ៊ូទាំងមុខក្រញ៉ូវទៅអង្គុយនៅចំណតឡានក្រុងជួយVoteផងណា💙