My CEO Daddy [END]

Part 39​ 🔞🔥

មកដល់ក្នុងអូហ្វីស​ ជុងគុកប្រញាប់រកប្រេងមករិទ្ធអោយនាយតូចថ្នមៗ​ មេីលចំក្រហមសាច់អស់ហេីយ
"មានត្រូវកន្លែងណាទៀតទេ"បន្ទាប់ពីរួចរាលនាយសួរទៅនាយតូច​ ព្រោះខ្លាចរបួសកន្លែងផ្សេងទៀត
"អត់ទេ"ថេយ៉ុង
"ថ្ងៃក្រោយប្រយ័ត្នផងណា​ សឹត"ជុងគុកក្រសោបដៃនាយតូចមកថេីបបន្តិច
"នាងទេ​ ជាអ្នករករឿងអូនមុន"ថេយ៉ុង
"បាទ​ បងដឹងហេីយ"ជុងគុក
"បានហេីយបងឆាប់ធ្វេីការទៅ"ថេយ៉ុង
​"បាទ​ ជុប"នាយកម្លោះអោនថេីបមាត់នាយតូចមួយខ្សឹតរួចដេីរទៅតុធ្វេីការរបស់នាយ
​    យប់ឡេីង
"ចៅហ្វាយកូនរបស់វាបានមកប្រទេសកូរ៉េហេីយ"ហ៊ូសុងនិយាយប្រាប់ទៅចៅហ្វាយដែលកូនប្រុសតែ1របស់លោកហ៊ុនកាងទទួលបានដំណឹងថាឳពុកស្លាប់ភ្លាម​ ក៏ប្រញាប់ឡេីងមកកូរ៉េតែម្តង
"ហេតុអីមិនចេះចប់មិនចេះហេីយបែបនេះ"ជុងគុកដកដង្ហេីមធំមួយហឹក​ នាមិនសូវបារម្ភពីខ្លួនឯងទេ​ តែនាយបារម្ភពីមនុស្សដែលខ្លួនស្រឡាញ់ខ្រេីនជាង​ ចំណុចខ្សោយរបស់នាយគឺនៅលេីមនុស្សដែលនាយស្រឡាញ់​ បេីពួកគេឈឺគឺនាយឈឺជាងរាប់រយដង
"ធ្វេីយ៉ាងម៉េចចៅហ្វាយ"ហ៊ូសុង
"យុនហ្គីទៅវិញហេីយមែនទេ"ជុងគុក
"បាទចៅហ្វាយ​ ឮថាយកអ្នកប្រុសជីមីនទៅជាមួយផងដែរ"ហ៊ូសុង
"មិនបាច់ធ្វេីអ្វីទេ​ ចាំមេីលពួកវាសិនទៅ"ជុងគុក
"មែនហេីយខ្ញុំសេីបដឹងមកថា​ កូនប្រុសតាកញ្ចាស់នោះជាមនុស្សល្អ​ ស្មោះត្រង់​ មិនពិសពុលទេ​ ណាមួយគេបែកពីប៉ារបស់គេយូរ​ គេដឹងពីចរឹកឳពុកគេច្បស់ណាស់ថាជាមនុស្សយ៉ាងម៉េច"ហ៊ូសុង
"អ្ហឹម​ តាមមេីលខ្លះក៏ល្អ​ យេីងមុនចង់ប្រហែសដូចលេីកមុន​ ថេយ៉ុងឈឺខ្លួនម្តងហេីយ"ជុងគុក
"បាទ"ហ៊ូសុង
បន្ទាប់ពីនិយាយគ្នារួចរាល់ក៏បំបែកទៅគេងរៀងខ្លួន
​   ក្រាក
ជុងគុកដេីរចូលមកឃេីញថានាយតូចគេងហេីយ​ ទេីបដេីរទៅតុធ្វេីការនាយបន្តិចសិន​ មុននឹងចូលគេង
"អ្ហឹម? មិនទាន់គេទេហេហ"អារម្មណ័កំពុងមេីលការងារអម្បិញមិញត្រូវផ្តាច់អស់ពេលមានមនុស្សមកអោបក៏ខ្លួនពីក្រោយ​ មិនចាំបាច់ងាកមេីលក៏ដឹងថាជានរណា​ ព្រោះក្លិនក្រអូបចេញពីរាងកាយនេះមានតែមួយសម្រាប់នាយ
"នៅទេ​ យប់ហេីយបងនៅធ្វេីការទៀត"ថេយ៉ុង
"អឹប​ បងមិនទាន់ងងុយក៏ចេះតែបង្ហេីយទៅ...ជុប"ជុងគុកទាញនាយតូចអោយច្រកគាវលេីភ្លៅ​ រួចថេីបមាត់នាយតូចមួយខ្សឹត
"ចឹងអូនគេងហេីយ....អុះ"ថេយ៉ុងរកចុះចេញពីនាយតែគេទប់ជាប់
"គេងបែបនឹងហេីយ​ បានហុតក្លិនអូន..សឹត"ជុងគុកថេីបសៀតផ្កានាយតូចមួយទាំងស្រូបយកក្លិនក្រូបពេញសួត
"រំខានបងធ្វេីការទេដឹង"ថេយ៉ុង
"អត់ទេ​ អូនអង្គុយបែបនេះបងមានអារម្មណ៍ធ្វេីការទៅវិញទេ"ជុងគុក
"ក៏បាន"ថេយ៉ុងផ្តេកក្បាលលេីស្មាបេីកទូលាយ​ ខ្ទប់មុខនឹងកញ្ចឹងកនាយក្រាស់​ ស្រូបយកក្លិនជាសុភាពបុរសរបស់នាយវិញ
កន្លះម៉ោងក្រោយជុងគុកទម្លាក់ប៊ិចចុះរួចងាកមេីលក្មេងដែលផ្តេកក្បាលពីលេីនាយ
មិនចាំយូតជុងគុកលេីកពរគេសម្តៅទៅគ្រែតែម្តង
"អុះ​ ម៉េចមិនគេង"ជុងគុកដាក់អោយនាយតូចគេង​ គ្រាន់តែដល់ពូកភ្លាម​ នាយតូចបេីកភ្នែកមេីលនាយម៉ក់ៗ​ ទាំងអោបកនាយជាប់
"មិនដឹងទេ​ មិនទាន់ងងុយ"ថេយ៉ុង
"អ្ហឹម"ជុងគយកដោយក្រឹតខ្នាញ់ពេកក៏អោនទៅសង្ក្រប់បបូរមាត់នាយតូច​ បឺតយករស់ជាតិផ្អែមនៅក្នុងមាត់របស់ថេយ៉ុង
មិនអិយចាញ់ចិត្តថេយ៉ុងក៏តបតទៅនាយវិញយ៉ាងមួយឆ្ងាញ់
"ផ្អែមណាស់"ជុងគុកពោលសសេីរឡេីងធ្វេីអោយនាយតូចអៀនថ្ពាល់ក្រហមមួយរំពេច
"អឹម...."ម្តងទៀតនាយក្រាស់សកអណ្តាតចូលទៅក្រអូមមាត់នាយតូច​ យកអណ្តាតប្រលែងលេងជាមួយអណ្តាតនាយតូច
​  ជីប​ ជុប
សម្លេងនៅក្នុងបន្ទប់បន្លឺឡេីងឥតដាច់សូរសៀងនូវការបឺតជញ្ជក់របស់ពួកគេទាំងពីរ
ដៃមាំពោពេញដោយសាច់ដុំ​ លេីកមកអង្អែលភ្លៅខ្ចីស្រឡូនបំពាក់ទោដោយខោខ្លី​ ជុងគុកបំបោសអង្អែល​ រហូតដល់ផ្នែកខាងលេី​ យកប្រអប់ដៃមាំមកច្របាច់ទ្រូងមានសាច់ពេីកៗបស់នាយតូច​ ធ្វេីអោយការបតជញ្ជក់ត្រូវបានផ្តាច់ចេញ​ ព្រោះតែនាយតូចបន្លឺសំឡេងថ្ងូរឡេីង
"អ្ហេីស..ស្រៀវណាស់"ថេយ៉ុងនិយាយទាំងអារម្មណ៍ហេងហាងក្តៅក្នុងខ្លួន
"ថេយ៍...បងសុំណា"សំឡេងនាយក្រាស់ក្រល​ ធំខុសពីមុននេះដាច់ពីព្រោះតែកម្តៅឡេីងពេញខ្លួន
"គឺ..."ថេយ៉ុងមិនដឹងឆ្លេីយបែបណា​ ទាំងដែលអារម្មណ៍គេពេលនេះពិបាកសមានណាស់
"ណា..."ជុងគុក
"ក៏....ក៏បាន....អ្ហឹម"បញ្ចប់ប្រយោគមិនទាន់មាត់តូចច្រមិចត្រូវបបូរមាត់ក្រាស់ហក់មកសង្ក្រប់បឺតជញ្ជក់ម្តងទៀត​ ដូចអត់ឃ្លានពីណាអញ្ចឹង
ដៃមិនអោយទំនេរក៏លូកចូលកនុងអាវនាយតូច​ ច្របាច់លេងយ៉ាងសប្បាយដៃ
"អ្ហឹស..អ្ហឹម"ថេយ៉ុងបានត្រឹមថ្ងូរក្នុងបំពង់ក​ ព្រោះត្រូវនាយក្រាស់បឺតជញ្ជក់បាត់ទៅហេីយ
មិនប៉ុន្មានផង​ ខោអាវនៅលេីដងខ្លួននាយតូចត្រូវរបូតចេញអស់​ សល់តែកាយននោលគោក​ សខ្ចីល្ហក់​ ឥតទាស់ភ្នែក​ ធ្វេីអោយនាយក្រាស់សម្លឹងមិនដាក់ភ្នែកសឹងតែស្រក់ទឹកមាត់ទៅេហីយ
"សម្លឹងយូរទៀតទេ"ថេយ៉ុងនិយាយទាំងអៀនពេលនាយសម្លឹងមកគេដូចជាចងសុីសាច់ទាំងរស់បែបនេះ
"អឹម"ជុងគុកដោះអាបរបស់ខ្លួនចេញ​ បង្ហាញនូវរាងកាយមុតមាំពោរពេញទៅដោយសាច់ដុំតឹងណែន​ ឡេីងទៅទ្រោបពីលេីនាយតូច​ បឺតជញ្ជក់ទ្រូងសខ្ចីពេីកៗនាយតូចដីចស្រេកឃ្លានណាស់​ មិនអោយទំនេរម្ខាងទៀតយកដៃទៅច្របាច់លុញធ្វេីអោយនាយតូចថ្ងូរមុនដាច់ពីមាត់
"អឹស...ជុង..ស្រ...ស្រៀវណាស់...អ្ហឹស"សំឡេងស្រួយស្រេះបន្លឺថ្ងូរឡេីង​ ទាក់ចិត្តអោយនាយក្រាស់ឮហេីយតណ្ហាបាំងមុខរឹតតែខ្លាំង
"អឹមម..ជុប"បឺតជញ្ជក់ទ្រូវនាយតូចអស់ចិត្តក៏ងេីបទៅបឺតជញ្ចក់បបូរមាតនាយតូចម្តង
ដៃមិនទំនេរអង្អែលសព្វសាច់កាយនាយតូច​ រហូតដល់ផ្នែកខាងក្រោម
ជុងគុកយកដៃទៅប៉ះរន្ធតូចចង្ងៀត​ ដែលសឹងតែមេីលប្រហោ*មិនឃេីញ​ ដោយបន្តិចទៀតនេះ​ កន្លែងនេះហេីយជាអ្នកបំពេញក្តីសុខអោយនាយ
"អឹម...អ្ហឹស...ហឹក"ថេយ៉ុងចង់ស្រែកឡេីងប៉ន្តែបបូរមាត់នាយបំបិតចិតទៅហេីយបានត្រឹមក្រហឹមក្នុងដេីមកពេលនាយក្រាស់​ សកម្រាមដៃមួយចូលក្នុងច្រកតូចង្អៀតរបស់ខ្លួន
បន្តិចក្រោយក៏រាងសុំា​ ហេីយអោយនាយតូចអស់ភាពឈឺចាប់
ឃេ៏ញថានាយតូចពេញចិត្តណាស់​ នាយក៏សកម្រៀមដៃមួយទៀតចូល
"អ្ហឹស..ហឹក..ជុង...តិចៗ..អូន..អឹស"ថេយ៉ុងចង់យំបន្តិចអីបន្តិច​ ថ្ហូរមកិនយល់ភាសាតែសម្រាប់នាយក្រាស់ឮហេីយមានតែដុតកម្លោចនាយថែម
"ថ្ងូរមក​បងចូលចិត្តសម្លេងអូន..រឹតដៃបងសម្បេីមណាស់"ជុងគុក
"ជុង...អូន...អ្ហឹស...វាមកហេីយ...អ្ហឹស"ថេយ៉ុងស្រែកឡេីង​ ទឹកសថ្លាបាមព្រួសចេញមកពីរន្ធតូចចង្អៀតនោះ
នាយតូចថ្ងូរមួយអឹសចុងក្រោយទាំងដកដង្ហេី​មញាប់ៗ
ជុងគុកដកម្រាមដៃចេះមក​ មេីលទៅពោរពេញទៅដោយទឹកកាមរបស់នាយតូច
"ដល់ពេលសាករបស់ពិតហេីយ"ជុងគុកបញ្ឈរខ្លួនឡេីងនៅចន្លោះភ្លៅនាយតូច​សម្រាតខោចោល​ បង្ហាញអោយឃេីញនាគរាគធំពិនពោតចង្អុលមុខនាយតូចចំៗ
"ក្អឹក"នាយតូចលេបទឹកមាត់មួយក្អឹកទាំងមិនហ៊ានស្រម៉ៃថាបេីចូលទៅក្មុងខ្លួនរបស់ច​ខ្លួនមុនដឹងជាយ៉ាងណា​ ទាំងធំសសៃបែករវាម
"លួងវាបន្តិចទៅ"ជុងគុកខិតទៅចិតនាយតូច​ ចាប់ដៃស្រឡូនមកប៉ះនាគរាជរបសនាយ
ថេយ៉ុងងេីបអង្គុយឡេីងរួចចាប់កាន់វាពេញៗដៃ​ សាប់វាតិចៗ
"អឹស..ល្អណាស់..ថេយ៍...អ្ហឹស"គ្រាន់តែដៃធម្មតាជុងគុកថ្ងូរសឹងតែបែកបំពង់ក៏ហេីយចុះទម្រាំ
"អឹម"ដោយសារតែឃេីញហេីយទំនងខ្លាំងពេកនាយតូចក៏បេីមាត់របស់ខ្លួនទៅបឺតជញ្ជក់ចុងពណ៍្កាឈូកនោះរួចដាក់ចូលក្នុងមាត់តែម្តង
"អឹស...ល្អណាស់អូនសម្លាញ់...អ្ហឹស"ជុងគុកអង្អែលក្បាលនាយូចតិចៗមិនហ៊ានកម្រេីកចង្កេះទេខ្លាចខក់សំណព្វចិត្តនាយ
"បានហេីយ"ជិតដល់គោលដៃចុងគុកទាញនាយតូចចេញរួចដាក់អោយគេងដោយមាននាយទ្រោបពីលេី​ បឺតជញ្ជក់មាត់មិនដាច់
"ដល់ពេលហេីយណា"ជុងគុកដកមាត់ចេញនិយាយតិចៗដាក់នាយតូច
"វាធំណាស់​ អូ...អូនខ្លាច"ថេយ៉ុងនិយាយទាំងទឹកមុខរអា
"ជុប...ឈឺតែមួយភ្លេតទេ"ជុងគុកថេីបថ្ពា់នាយតូចមួយខ្សឹត​ រួចងេីបបញ្ឈរខ្លួនឡេីង​ សាប់របា់នាយតូចរួចយកទៅជ្រលនៅមាត់ល្អាងតូច
"ជុង..អ្ហឹស...កុំលេងបែបនេះ...អូនស្រាវ...អ្ហឹស"ថេយ៉ុងថ្ងូរបណ្តេីរពេបមាត់ដាក់នាយបណ្តេីរ
"បានបងឈប់ហេីយ..."ជុងគុកសេីចបន្តិចរួចយកនាគរាជរបស់នាយដោតចូលទៅ
"អ្ហឹស...ហឹកជុង..ឈឺណាស់..ដកចេញទៅ"ចូលបានតែបន្តិចនាយតូចស្រែកឃាត់ទាំងហូរទឹកភ្នែកអត់នឹងអោយនាយក្រាស់មិនអាណិតមិនបាន​ តែតណ្ហាបញ្ជាមកហេីយបេីឈប់ពេលនេះនាយស្ទះស្លាប់មិនខាន
"ផ្លឹប....ហឹក"នាយក្រាស់អុកមួយផ្លឹបដេីម្បីអោយដល់គល់តែម្តង​ ធ្វេីអោយនាយតូចអួសស្ងាត់មាត់ឆឹង
"ជុប...យ៉ាងម៉េចហេីយ"ជុងគុកអោនមកទ្រៀបពីលេីនាយតូចថេីបថ្ពាល់មួយខ្សឹត​ នាយមិនទាន់ក​ម្រេីកទេទុកអោយសុំានឹងទំហំសិន
"ហឹក..មនុស្សឆ្កួតឈឺណាស់"ថេយ៉ុងនិយាយទាំងពេបមាត់ដាក់នាយ
"អូហ៍Baby​ កុំយំឈឺតែបន្តិចទេ​ តិចទៀតស្រួលវិញហេីយ"ជុងគុករហ័សលួងនាយតូច
"អឹស​...កុំទាន់ខ្លាំងពេក"ថេយ៉ុងថ្ងូរឡេីង​ ថែមទាំងលេីកដៃអោបកនាយជាប់​ ពេលនាយក្រាស់ចាប់ផ្តេីមកម្រេីកចង្កេះតិចៗ
"អឹម...អឹស"ជុងគុកក៏អោនទៅថេីបមាត់នាយតូចដេីម្បីបន្លប់ភាពឈឺចាប់
​  មួយសន្ទុះក្រោយ
"អ្ហឹស....ជុង..ស្រួលណាស់...អ្ហឹស..លឿនឡេីង"ភាពឈឺចាប់បានរំសាយអស់​ សល់នូវតែភាពសុខស្រួលធ្វេីអោយនាយ​ តូចចំហរមាត់ថ្ងូរលែងខ្មាសនរណា​ ថែមទាំងសុំអោយនាយក្រាស់បន្លែងមល្បឿន
"ពូនតាមសំណូមពរ..អឹស..អ្ហឹស"ចង្កេះបាវខ្សាច់កម្រេីកកានលតែលឿនទៅៗ​ មិនអោយនាយតូចខកចិត្តឡេីយ​ ទោះជាខ្លួនពោរពេញទៅដោយដំណក់ញេីសរាងខ្លួន​ តែគ្មានអារម្មណ៍ថាហត់បន្តិចសោះឡេីយ​ មានតែខំឡេីហ
"អឹស...Daddy...Jung...ស្រួសណាស់..."ថេយ៉ុងអោបកនាយក្រាស់ជាប់ទាំងថ្ហូរមិនដាក់មាត់សោះ​ អារម្មណ៍ហោះឡេីងដល់កំពូលហេីយ
​   ផ្លាប់ៗៗ​ 
"អឹស...អូនពូកែណាស់Baby​...អឹស...ផាច់ៗ"ចង្កេះកាន់តែលឿន​ នាយក្រាស់ងេីយក​ មាត់ថ្ងូរទៅតាមអារម្មណ៍ដែលពុះកញ្ច្រោល​ លេីកដៃទះដេីមទ្រូងសខ្ចីពេីកៗនោះផាច់ៗ
នាយតូចគ្មានពាក្យថាឈឺ​ គឺមានតែធ្វេីអោយអារម្មណ៍ស្រួលលេីសដេីម
"អឹស\អ្ហឹស"បន្តិចក្រោយពួកគេក៏ដល់គោលដៅរាងខ្លួន
ជុងគុកក្រាបពីលេីនាយតូចដេីម្បីបញ្ចូលទឹកស្នេហ៍ចូលក្នុងខ្លួននាយតូច​ ខ្ទប់មុខនឹងកញ្ចឹងកសខ្ចី
ទោះរាងកាយពោរពេញដោយញឹស​ ប៉ុន្តែនៅតែក្រអូបទាក់ទាញនាយ
"ហត់ណាស់"ថេយ៉ុងលេីកដៃមកអង្អែលខ្នងមាំពោរពេញទៅដោយញេីស​ តែគ្មានពាក្យថាខ្ពេីមឡេីយ​ មានតែគួរោយចង់ណែបនិត្យលេីសដេីម
"បន្តទេ"ជុងគុកងេីបវាសសក់រញ៉េរញ៉ៃចេញពីថ្ងាស​ សួរទៅនាយតូច
"តាមបង...អ្ហឹស...អឹ....ប្រញាប់ទៅណាថេយ៉ុងឆ្លេីយមិនទាន់ផុតពីមាត់ផង​ នាយក្រាស់កម្រេីកចង្កេះយកភ្លាមៗតែណម្តង​ នាយតូចឯនេះខំថ្ងូរទាំងត្រដរខ្យល់
"យប់នេះបងមិនអោយអូនគេងទេ"ជុងគុក
សំឡេងថ្ងូរ​ ជាមួយនឹងសំឡេងកកិតជេីងគ្រែ​ កានលតែកេីនឡេីង​ សង្គ្រាមស្នេហ៍កេីតឡេីងជាបន្តបន្ទាប់​ ដោយគ្មាននរណាហាក់អស់ក​ម្លាំងឡេីយ​ គឺខ្លាំងរាងខ្លួន​ រហូតដល់ម៉ោង4ព្រឹកទេីបនាំគ្នាឈប់​ ដោយនាយតូចសន្លប់មុនស្អាត

ដាច់សីលអស់ហេីយ🙏🏻🔥