My CEO Daddy [END]

Part 36

ក្រាក
ជុងគុកបេីកទ្វាចូលមក​ ក៏ដេីរទៅជិតគ្រែរបស់អ្នកជំងឺ​ ដែលមានសំណព្វចិត្តរបសនាយគេងស្តូកស្តឹងនោះ
នាយដាក់ខ្លួនអង្គុយចុះជិតនាយតូច​ លេីកដៃដែរត្រជាក់ស្រេបមកផ្អឹបនឹងថ្ពាល់របស់នាយ
"បងសុំទោស...បងការពារអូនមិនបានល្អ..បេីសិនជាស្គាល់បងយូរជាងនេះប្រហែលអូនមិនទៅជាបែបនឹងទេ...ឆាប់ដឹងខ្លួនណាកូនខ្លារបស់បង..បងនឹកអូនខ្លាំងណាស់...ចាប់ពីពេលនេះទៅបងសន្យាមិនអោយអូនឈឺឫបង្ហូរទឹកភ្នែកម្តងទៀតឡេីយ...ជុប"ជុងគុកនិយាយទៅកាន់អ្នកជំងឺ​ ទោះជាគ្មានការឆ្លេីយតបប៉ុន្តែវាក៏បន្ធូរអារម្មណ៍នាយបានខ្លះដែរ​ ជុងគុកងេីបទៅថេីបមាត់នាយតូចមួយខ្សឹត​ រួចដេីរចូលបន្ទប់ទឹកដេីម្បីលាងជម្រះឈាមចេញសិន​ ណាមួយក៏គ្មានខោអាវពាក់ដែល​ ចាំមេីលព្រឹកសិន
ជុងគុកមកអង្គុយមេីលនាយតូចមុនហ៊ានគេងឡេីយខ្លាចគេកេីតអ្វីឡេីង​ ទោះយប់កាន់តែជ្រៅ​ ភ្នែកចង់តែទោរទន់ប៉ុន្តែនាយសុខចិត្តទ្រាំ
​ ព្រឹកថ្ងៃថ្មី
ពន្លឺបញ្ចេញរស្មីចែងចាំងពាសពេញផ្ទៃមេឃ​ បណ្តាលអោយមនុស្សគ្រប់គ្នាភ្ញាក់ពីដំណេកដេីម្បីរៀបចំខ្លូន​ ទៅបំពេញកាតព្វកិច្ចបស់ខ្លូន​ យេីងងាកមកមេីលមន្ទីរពេទ្យឯនេះវិញ
"អ្ហឹម"អ្នកជំងឺដែលសន្លប់អស់រាប់ម៉ោងក្រហឹមដេីមកឡេីង​ ភ្នែកក៏ចាប់បេីកបន្តិចម្តងៗ​ រហូតបានឃេីញមនុស្សដែលខ្លួនស្រឡាញ់ដែលគេងកាន់ដៃខ្លួនជាប់
"អ្ហឹម? ថេយ៍..អូនដឹងខ្លួនហេីយហេហ? មានឈឺត្រង់ណាទេ"ជុងគុកដឹងដល់ការបម្រះទេីបបេីកភ្នែកឡេីងឃេីញនាយតូចគេងមេីលមកគេ
"អូន...អូនមិនអីទេ...អួយ"ថេយ៉ុងឆ្លេីយមិនទាន់រួចពីមាត់ផង​ ថារកដាក់គេងអោយស្រួលស្រាបលតែស្រែកឡេីងដៅយក្តីឈឺចាប់ភលាមៗ
"អូន..អូនកុំគេងផ្ងារណា​ វាប៉ះពាល់របួសអូន..."ជុងគុករហ័សទៅទប់គេ​ អោយគេងផ្អៀងបន្ត
"ចាំបន្តិចបងទៅហៅពេទ្យសិន"ជុងគុកថារួចរត់ទៅយ៉ាងលឿន
ក្រោយលោកគ្រូមកដល់ការចាប់ផ្តេីមការពិនិត្យដោយមាននាយក្រាស់នៅឈរកាន់ដៃគេជាប់
"អ្នកជំងឺបានធូរស្រាលច្រេីនហេីយ​ តែសុំកុំអោយប៉ះពល់ត្រូវរបួសខ្លាំងពេក​ វាអាចដាច់រលាត់ថ្នេរបាន​ ហេីយនេះថ្នាំសម្រាប់បំបាត់ការឈីចាប់"គ្រូពេទ្យ
"អឹម"ជុងគុក
"ចឹងខ្ញុំសុំលាទៅសិនហេីយ​"គ្រូពេទ្យនោះនិយាយរូចដេីរចេញទៅបាត់
"អូនឃ្លានទេ"ជុងគុក
"តិចៗ"ថេយ៉ុងនិយាយទាំងម្ហបៗបេីកមាត់មិនចង់រួច​ ព្រោះគ្មានកម្លាំងនោះទេ
"ចាំបងទៅទិញអោយ"ជុងគុករកដេីរចេញទៅ​ ក៏មានសម្លេងបង្អាក់មុន
​ ក្រាក
"ថេយ៍ដឹងខ្លួនហេីយមែនទេ"អ្នកស្រីចនដែបានដំណឹងពីហ៊ូសុងភ្លាុំធ្វេីអោយគាត់បារម្ភភ្លាមៗ​ តែត្រូវនៅមេីលចៅសិន​ ទេីបព្រឹកឡេីងប្រញាប់ធ្វេីម្ហូបរៀបចំមកមេីលគេទាំងព្រឹកតែម្តង
"បាទម៉ាក់"ជុងគុកក៏ឆ្លេីយជំនួស
"កូនទៅងូតទឹកចេញសិនទៅ​ ខោអាវនៅក្នុងថង់ម៉ាក់យកមកហេីយ"អ្នកស្រីចនឃេីញខោអាវនាយក្រាស់ប្រលាក់ទៅដោយពណ៍ឈាមក៏ដេញគេអោយទៅងូតទឹក
"បាទ"ជុងគុកដេីរទៅយកខោអាវរួចចូលបន្ទប់ទឹក
"មានឈឺត្រង់ណាទេកូន"អ្នកស្រីចនក៏ដេីរមកសួរនាយតូច
"គឺមិនអីទេអុំ..ម៉ាក់"ថេយ៉ុងចងៅអុំតែឮគាត់ហៅកូនហេីយក៏ហៅបែបនេះវិញ
"ម៉ាក់សុំទោសដែលមេីលថែឯងមិនបានល្អណា​ បេីម៉ាក់ប៉ាក្មួយដឹងមិនដឹងបន្ទោសម៉ាក់យ៉ាងម៉េចទេ"អ្នកស្រីចន
"មិនអីទេ​ គ្មាននរណាចង់អោយកេីតឡេីងដែរ..ចុះជុងវ៉ុននោះ"ថេយ៉ុង
"គេមិនទានេីងេីបពីគេងទេ​ ព្រោះយប់មិញលួងទ​ម្រាំតែគេង​ នៅភ៏យរឿងនោះទៀត​ ប្រហែលអត់ងងុយហេីយ"អ្នកស្រីចន
​ ក្រាក
ជុងគុកងូតទឹករួចរាល់ក៏ចេញមកវិញឃេីញម៉ាកលរបស់នាយកំពុងនិយាយជាមួយថេយ៉ុង
"ជុងគុកបបរនៅលេីតុដាក់អោយថេយ៉ុងញុំាទៅ​ ម៉ាក់ទៅសិនហេីយចាំល្ងាចចាំម៉ាក់មកមេីលម្តងទៀត"អ្នកស្រីចននិយាយរួចដេីរចេញទៅ
ជុងគុកក៏ដេីរទៅរៀបចំចាក់ដាក់ចានអោយនាយតូច
"ម៉ោះងេីបផ្អែកនឹងបងសិនមក"ជុងគុកដាក់ចានលេីតុសិនទេីបលេីកអោយនាយតូចផ្អែកជំហៀងនឹងគេ
"ម៉ោះ​ ញុំាអោយច្រេីនៗណា​ ឆាប់មានកម្លាំងវិញ"ជុងគុកក៏លេីកបបរមកផ្លុំបញ្ចុកនាយតូច
"យ៉ាងម៉េចមេីលមុខបងរហូតបែបនេះ"បញ្ចុកបបររួចនាយក្រាស់ងាកមកសួរនាយតូចព្រោះមុនឃេីញនិយាយអ្វី​ មេីលមុខនាយភ្លឹស
"អូនស្មានថាលែងបានឃេីញមុខបងទៀតហេីយ"ថេយ៉ុង
"ម៉េចនឹងអាចទៅ​ បងមិនអោយអូនទៅណាទេ​ បងឃុំអូនទុកក្នុងបេះដូងហេីយ"ជុងគុក
"ហិហិ"ថេយ៉ុងសេីចទាំងមុខស្ងួត
"មោះញុំាថ្នាំណា​ នឹងឆាប់បានជា"ជុងគុកក៏លេីកទឹកនឹងថ្នាំមកអោយនាយតូច
"អូន..អត់ចង់លេបទេ"ថេយ៉ុងនិយាយទាំងក្រវីក្បាល
"ហេតុអី"ជុងគុក
"គឺវាល្វីង"ថេយ៉ុង
"តែឆាប់ជានោះអី​ កាលពីមុនអូនជាអ្នកប្រាប់បងតេីមិនអញ្ចឹង"ជុងគុកក៏នឹកឃេីញដល់ថ្ងៃដែលនាយក្តៅខ្លួន
"ក៏..ក៏បាន"ថេយ៉ុងក៏កថ្នាំនោះមកលេបទាំងមុខជូរ
"ឆាប់ជាឮទេ...ជាពេលណាបងនាំអូនទៅលេងសមុទ្រ"ជុងគុកនិយាយទាំងអោបនាយតូច​ ថេីបសក់គេខ្សឹតៗ
"បងសន្យាហេីយណា"ថេយ៉ុង
"អ្ហឹម​ អោយតែអូនឆាប់ជា​ ទោះទៅដល់ណាក៏បងព្រមដែរ"ជុងគុក
"បងសុំទោសណា.."បន្ទាប់ពីស្ងាត់មួយស្របក់ជុងគុកក៏និយាយឡេីងម្តងទៀត
"បងមិនខុសទេ​ កុំនិយាយទៀតអី"តាំងពីមុនសន្លប់អីឡូវសន្លប់រួចហេីយនៅតែឮនាយនិយាយបែបនេះ
"បងសន្យាមិនអោយនរណាប៉ះពាល់អូនបានទៀតទេ"ជុងគុក
"អូនជឿងបង"ថេយ៉ុង
"ម៉ោះគេងវិញណា​ ឆាប់មានកម្លាំង"ជុងគុកប្រលែងចេញពីការអោបរួចដាក់អោយគេគេងវិញ
"គេងជាមួយអូនមកណា"ថេយ៉ុង
"បាទ"ជុងគុកឆ្លេីយទាំងញញឹមរួច​ ឡេីងទៅគេងជាមួយនាយតូច​ អោនថេយ៉ុងក្មុងទ្រូងដ៏កក់ក្តៅរបស់នាយាប់​ រហូតដល់គេងលក់ទាំងពីរ​ ព្រោះនាយយប់មិញទម្រាំតែដាច់ចិត្តគេងគឺម៉ោង5ព្រឹកទៅហេីយ
​ ពេលថ្ងៃ
ថ្ងៃបន្តិចជីមីននិងយុនហ្គីបានមកលេង​ គ្រាន់តែយុនហ្គីចាត់ការរឿងរួចរាល់មកដល់ផ្ទះប្រាប់ជីមីន​ ចង់អូសមកទាំងយប់តែម្តង​ តែនាយបញ្ចុះបញ្ចូលអោយគេង​ បេីមនអញ្ចឹងពិបាកអីឡូវហេីយ
​ ក្រាក
"អួយ​ ស្អិតរមួតដល់ហេីយ"យុនហ្គីនិងជីមីនដេីរចូលមកឃេីញអោយគ្នាអោយស្អិត​ រួចបិទទ្វាថ្នមៗ​ និងយករបស់របរដែលគេងទិញមកទៅដាក់លេីតុ
"អ្ហឹម? ឯងមកតាំងពីពេលណា"ជុងគុកក្រហឹមដឹងខ្លួនឡេីងសួរទៅយុនហ្គីតិចៗ​ រួចងេីបចេញពីនាយតូចដាក់អោយគេគេងអោយ​ ស្រួលបួល
"ទេីបមិញទេ​ "យុនហ្គី
"គេយ៉ងាម៉េចហេីយ? "ជីមីនដេីរជិតនាយតូច​ ក៏ងាកមកសួរនាយក្រាស់ដែលដាក់ខ្លួនអង្គុយជិតយុនហ្គី
"អស់អីហេីយ​ តែកុំរំខានគេអី​ អោយគេសម្រាកចុះ"ជុងគុក
"រឿងតាកញ្ចាស់នោះយ៉ាងម៉េចហេីយ"ជុងគុកក៏សួរទៅយុនហ្គីបន្ត
"ចាត់ការអោយប៉ូលីសរៀបរយហេីយ"យុនហ្គី
"អរគុណហេីយ"ជុងគុក
"ហឹម"យុនហ្គី
ពួកគេបន្តនៅនិយាយលេងជាមួយគ្នាយូរគួរសម​ ទេីបត្រឡប់ទៅវិញ
ប្រហែលជាល្ងាចបន្តិចអ្នកស្រីចនក៏បានកអាហារមកអោយ​ ប៉ុន្តែនាយតូចនៅមិនទាន់ភ្ញាក់ទេ
"ថេយ៍..ថេយ៉ុង"ជុងគុកឃេីញគេគេងយូរពេកក៏បារម្ភ​ ក៏ស្រេចចិត្តថាដាស់
"អ្ហឹម? ជុង"ថេយ៉ុងបេីកភ្នែកឡេីងទាំងមិនទាន់អស់ងងុយ
"ភ្ញាក់ឡេីងនេះ​ រាងល្ងាចទៀតហេីយណា"ជុងគុករហ័សទ្រនាយតូចអោយអង្គុយផ្តេកលេីសមាខ្លួន
"អូនគេងយូរយ៉ាងនេះ​ ម៉េចបងមិនដាស់អូន"ថេយ៉ុង
"បងឃេីញអូនគេងលកលស្រួលទេីបមិនចង់ដាស់​ មែនហេីយជីមីននិងយុនហ្គីក៏កមេីលអូនដែរ"ជុងគុកលេីកដៃទៅក្រវាសសក់ចេញពីថ្ងាសបណ្តេីរនិយាយបណ្តេីរ
"អូនឃ្លានហេីយ"ថេយ៉ុង
"ចាំបន្តិច​ បងរៀបចំអោយអូន"ជុងគុកទាញនាយតូចអោយអង្គុយស្រូលបួលរួចរហ័សរៀបចំដាក់លេីតុពេទ្យ​ សម្រាប់ដាក់អាហារ​ រួចរុញមកក្បែរនាយតូចដោយមាននាយអង្គុយជិត
"ម៉ោះ​ ចាំបងបញ្ជុក"ជុងគុកក៏ដួសអាហារមកបញ្ជុកនាយតូច
"បងញុំាអីឫនៅ"ថេយ៉ុង
"អូនញុំាសិនទៅ​ ចាំបងញុំាតាមក្រោយ"ជុងគុកនិយាយទាំងកុហក​ ព្រោះគេសឹងតែលេបមុនចូលទេពេលនាយតូចឈឺបែបនេះ
"ញុំាជាមួយអូនទៅ"ថេយ៉ុង
"អត់បង......."ជុងគុក
"អោយមកអូន​ ហក៎ហារមាត់"ថេយ៉ុងនិយាយកាត់រួចទាញស្លាបព្រាពីដៃនាយមកដួសបញ្ចុកនាយវិញ
"គឺ....."ជុងគុក
"បេីមិនញុំាអូនខឹង"ថេយ៉ុង
"ញុំាក៏បាន"បន្ទាប់ពីអង្គុយបញ្ចុកអាហារគ្នារួចរាល់​ ក៏រាងយប់បន្តិច​  គ្រូពេទ្យបានមកពិនិត្យ​រួចរាល់ ជុងគុកបានទៅយកកន្សែងនឹងចានដែកជ្រលក់ទឹកដេីម្បីជូតខ្លួនអោយនាយតូច
"មោះដោះអាវមក"ជុងគុកដាក់ចានដែកនៅលេីតុ​ រួចងាកមកស្រដីជាមួយនាយតូច
ថេយ៉ុងឮហេីយចាប់ផ្តេីមភ៏យខ្លាចគេធ្វេីអ្វីមិនល្អ​ ទេីបកដៃខ្ទប់អាវយ៉ាងលឿន​ ធ្វេីអោយនាយក្រាស់អតនឹងទប់សំណេីចមិនបាន
"បងជូតខ្លួនអោយ​ អូនគិតដល់ណា"ជុងគុក
"មិនបានគិតទេ"ថេយ៉ុងនិយាយទាំងងាកចេញ​ ពិតជាខ្មាស់នាយជាខ្លាំង
"ម៉ោះបងដោះអោយ"ជុងគុកប្រលេះលេវអាវនាយតូចម្តងមួយគ្រាប់ៗ​ រហូតបញ្ចេញសាច់សខ្ចីធ្វេីអោយនាយសម្លឹងមិនដាក់​ ទាំងញ័រដៃតតាត់
"ក្អឹក"បន្ទាប់ពីទាញអាវចេញបង្ហាញអោយឃេីញសាច់សខ្ចី​ទប់រលោង ចង្កេះមួយក្តាប់​ ជាពិសេសអាពណ៍ផ្កាឈូកពីរគ្រាប់នោះគួរអោយចង់ចាប់ញិច​ រហូតដល់លួចលេបទឹមាត់មួយក្អឹក
"ផាច់....អូយ"ដោយឃេីញនាយក្រាស់សម្លឹងមកទាំងលរបទឹកមាត់ក៏ទះថ្ពាល់នាយមួយដៃ
"អួយ​ ម៉េចក៏ទះបង"ជុងគុកអង្អែលថ្ពាល់ទាំងមុខជូរ
"ជូតខ្លួនអោយដឹងជូតខ្លួន​ មកលេបទឹកមាត់ស្អី"ថេយ៉ុងនិយាយទាំងសម្លក់នាយ
"បា...បាទ"ជុងគុកសេីចមិនសម​ រួចបែរទៅពូតកន្សែងជ្រលក់ទឹកមកជូតលេីដងខ្លួននាយតូចស្រាល
ជុងគុកជូតបណ្តេីរភ្នែកសម្លឹងមុនដេីរ
"បងជូតកាលណាហេីយ"ថេយ៉ុងសួរនាយាំងអៀន​ ព្រោះនាយជូតូចអង្អែលចឹង
"ជិតហេីយៗ"ជុងគុកនិយាយតែមាត់​  តែកុំមេីលភ្នែកសម្លឹងអាពីរនោះគ្មានដាក់ទេ
បន្តិចក្រោយក៏រួចរាល់នាយតូចរហ័សលេីកអាវមកពាក់យ៉ាងលឿន​ ចំណែកជុងគុកដេីរចូលបន្ទប់ទឹកយករបស់ទុក
"មោះគេងស្រួលបួលណា​ ..សឹត"ជុងគុកដេីរចេញមកវិញរៀបចំដាក់អោយនាយតូចគេងអោយស្រួល​ រួចអោនថេីបថ្ងាស់មួយខ្សឹត
"ចុះបង"ថេយ៉ុងមិនឃេីញនាយឡេីងមកគេងជាមួយក៏សួរ
"បងមេីលការងារបន្តិចសិម​ ព្រោះខានទៅធ្វេីការបែបនេះមិនចង់អផយសល់ការងារច្រេីន"ជុងគុកស្រដីអំពីឯកសារដែលហ៊ូសុងយកមកអោយ
"ឡេីងមកគេងមក​ មិនបាច់ខំពេកទេ​ ចាំស្អែកក៏បាន"ថេយ៉ុង
"អូនគេងចុះណា​ បន្តិចទៀតបងគេងហេីយ..ឆ្លាតស្តាប់បង"ជុងគុក
"បេីបងគេងអូនមានអីអោយ"ដោយបង្ខំនាយមិនកេីតមានតែរកវិធីល្បួងវិញ
"មានអីមែនទេ"ជុងគុក
"ឡេីងមកសិនមក"ថេយ៉ុង
"អូនបោកបង? "ជុងគុកមិនទាន់ឡេីងទៅតែគេសួរសិន
"ថាឡេីងសិនមក"ថេយ៉ុង
"ក៏បាន"ជុងគុកក៏ឡេីងទៅគេងជាមួយនាយតូច
ថេយ៉ុងប្រលេះលេវអាវចេញអស់រួចទាញមុខនាយក្រាស់មកជ្រប់នឹងទ្រូវសខ្ចីរបស់ខ្លួន​ ធ្វេីអោយនាយក្រាស់ចាប់ផ្តេីមឡេីងកម្តៅ
"នេះអូន? .."ជុងគុកសួរទាំងលេបទឹកមាត់ក្អឹកៗពេល​ មុខរបស់នាយប៉ះនឹងទ្រូងសខ្ចីពេញៗ
"គេង"ថេយ៉ុងមិនមាត់ក៏បិទភ្នែកទាំងអោបអង្អែលក្បាលជុងគុកថ្នមៗ
បិទភ្នែកមិនបានប៉ុន្មានក៏ស្រែកឡេីងភ្លាមៗ
​    ជីប​ ជុប
"អ្ហឹស...ជុងបងធ្វេីអីឈប់ភ្លាមណា"ដោយសារតែនាយក្រាស់ស្រាប់តែលេបត្របាក់ចុងដោះគេធ្វេីអោយស្រៀវពេកច្រឡំបញ្ចេញសម្លេងថ្ងូរ
"មិនដឹងទេ​ អូនគេងទៅ​ អូនជាអ្នកចង់អផយបងធ្វេីបែបនេះ"ជុងគុកនយាយចប់អោនទៅបន្តកិច្ចការនាយបន្ត
"ហឺយ​ នាំទុកដាក់ខ្លួន"ថេយ៉ុងដកដង្ហេីមធំរួចប្រឹងសំងំដេកទាំងស្រៀវស្រេីបអស់ប្រាណ
ជុងគុកបន្តបឺតផង​ ច្របាច់ផងរហូតដល់គេងលក់មិនដឹងខ្លួន

ជួយVoteផងណា💙