İLGİ/GERÇEK AİLEM

11.BÖLÜM

Bir el yavaşça saçlarımda geziniyordu.

Hafifçe gözlerimi açıp kim olduğuna bakmak istedim.

Bu?

Nasıl yani?

Karşımda gördüğüm ablamla yerimde doğrulup ayağa kalktım.

O ise gülümseyerek bana bakıyordu.

"Abla?" Dedim kısık çıkan sesimle.

Ölmedi mi yani ablam...

Bu imkansız!

Olamaz!

"Meleğim... " Dedi ve ayağa kalktı. Ağlayacaktım. Ama bir şey engelliyordu sanki.

"Neden gittin?" Dedim. Üzerinde beyaz bir elbise vardı. Saçları dümdüz ve çok güzeldi.

"Öyle olmalıydı Meleğim... Ama seni görmeye tekrar geleceğim. " Dedi.

"Hemde kalıcı" Dedi ve sıkıca sarıldı bana.

Kollarımı hiç beklemeden sardım ona.

Çok özlemiştim ablamı.

İçime bir huzur dolmuştu. Ne olursa olsun umurumda olmazdı. Çünkü ablam vardı. Gelmişti...

Ama bir yandan da korkuyordum. Ya gelmezse.

Kollarımdan ayrıldı.

"Tekrar geleceğim... " Dedi ve sanki bir tozmuş gibi yok olmaya başladı.

"Gitme... " Diye fısıldadım sessizce.

Bana el sallarken o an ona tekrar sarılmak için atıldığım an yok olmuştu.

"Abla!" Diye haykırmıştım sadece.

Koluma sertçe vurulmasıyla bir anda gözlerim açıldı ve hızlı bir şekilde doğruldum.

Nefes nefese kalmıştım.

Duygularım karmakarışık.

Hızlı hızlı nefes alıp veriyordum.

Rüyaydı...

Kabus değil rüyaydı, ablamın olduğu hiç birşey kabus olacak kadar kötü olamaz.

"Geçti güzel kızım geçti... Rüyaydı." Diyerek beni kendine çekti Onur Bey.

Herkes buradaydı.

Gördüklerimin etkisiyle hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Ellerim titriyor, başım şiddetli bir şekilde ağrıyor. Ellerimi saramadan ağladım sadece.

Ne kadar olduğunu umursamadan öylece ağladım.

Kendimi yavaş yavaş geri çektim. İki elimle yüzümü kapatıp kendime gelmeye çalıştım.

Yanına gitmeye ihtiyacım vardı.

Dakikalar geçmişti ellerim titremiyordu ve nefes alış verişlerim düzelmişti.

Ama başımın ağrısı artmıştı.

"Annecim... Ne oldu kızım, geldiğinde de bir şey olduğunu fark ettim. " Dedi. Ellerimi yüzümden çekip diğerlerine baktım.

Şuan bir anneye çok ihtiyacım vardı. Ama onlar varken anlatmak istemiyordum.

Annemi istiyordum...