İLGİ/GERÇEK AİLEM

25.BÖLÜM

Bölüm Şarkısı: Farkında Değildin-Selin Geçit(bölümle alakası yok sevdiğim için koydum)

Salona girer girmez en büyük gençler olarak büyük bir masaya geçmiştik. Büyüklerimiz ise ayrı bir masada oturuyordu. Düğün çoktan başlamıştı bile.

"Salon ne kadar büyükmüş." Dedi Güneş etrafı incelerken. Başımı sallayarak onayladım. Birkaç dakika sohbetimizin ardından gelin ve damat ilk dans için sahneye çıktı. Kim olduklarını bilmiyordum ama fiziksel olarak yakışıyorlardı.

İlk dans bittikten sonra davetliler için de başka bir şarkı açıldı. Çiftler birbirini dansa kaldırırken biz oturuyorduk.

Deniz abim ayağa kalkıp elini uzattığında gülümseyerek kalktım.

Bir elimi omzuna koyup diğer elimi avcunun içine bıraktım.

"Hani bana alınmıştın sen?" Dedim.

"Kim ben mi? Aaa nasıl yaparım böyle bir şey. Abiler kardeşlerine yapmazlar böyle şeyler." Söylediklerine gülerek karşılık verdim.

"Abi ya." Birkaç saniye sonra yanımızda dans eden Güneş ve Taha vardı.

Hey! Güneş buna nasıl ikna olmuştu.

Ama bana bunu anlatması için darlamazsam adım da İlgi değil.

Dans sonrası tekrar yerimize oturduk.

Güneş'in kulağına eğilip,

"Hemen anlatman lazım Güneş." Dedim.

Ayağa kalktığında ben de dahil hepsinin bakışları Güneş'e döndü.

"İlgi'yle lavaboya gideceğiz." Dediğinde anlatacağını anlayıp hızlıca ayaklandım ve koluna girdim. Lavaboya girip kapıyı kapattıktan sonra sorgulayıcı bakışlarımı gönderdim.

"Ay bakma öyle İlgi. Bende meraklı değilim onun maymun suratını görmeye. Taha Ebru teyzeyi kaldırmıştı, Dağhan da beni kaldırınca bir anda eş değişikliği yaptılar." Sırıtarak koluna vurdum.

"Hoşuna gidiyor senin de."

"Benim mi?" Diyip yüksek sesle kahkaha attı. "Sevmediğim bir insanın yapmadıkları beni nasıl mutlu edebilir, hoşuma gitmesini sağlayabilir?" Omuz silktim.

"Valla orasını ben bilmem."

"Aman, boşver Taha'yı. Gidelim artık." Bu sefer o benim koluma girdi. Tam yerimize oturacağımız sırada gözüm birine çarptı.

İstanbul'da, çarpışan arabalarda göz göze geldiğim çocuk. Bu kadarı da tesadüf müydü?

Sanki fark etmiş gibi bana dönünce rezil olmanın etkisiyle önüme dönüp oturdum.

"Ural nerede?" Diye sordum.

"Annemlerin yanında." Diye cevap verdi Ozan. Az önce oturduğum yerden tekrar kalktığımda annemlerin yanına ilerledim.

"Selamlar, Ural beyi almaya geldim." Dediğimde hepimiz güldük. Ural annesinin kucağından atlayıp yanıma geldi. Eğilerek onu kucağıma aldım.

Geri masaya döndüğümde Ural'ı düşmeyeceği şekilde masaya oturttum.

"Sıkıldın mı bakalım?" Dedi Güneş.

"Evet. Sadece şarkı çalıyor." Dedi Ural ona karşılık.

"İstersen dışarı çıkalım. Hem yakında park var." Ural heyecanla el çırptı.

"Tamam Güneş abla. Gidelim." Güneş kalktığında Ural'ı da yere indirdim. Ural sıkıca Güneş'in elini tuttuğunda Taha da ayaklandı.