அலையும் நிலவும்!!... நீயும் நானும்!!...

அலை 🌊 16

ஹாய் பிரெண்ட்ஸ் சாரி சாரி சொந்த பிரச்சனையில் கொஞ்சம் சிக்கிக் கொண்டேன் அதான் இந்த பக்கம் வர முடியல பட் அதுக்கெல்லாம் ஈடு செய்யும் வகையில் பெரிய எபி கொடுத்து இருக்கேன் 2300 வார்த்தைகள் இரண்டு யூடிக்கு சமம்.... ப்ளீச் பெரிய மனசு பண்ணி  மன்னிச்சு... 💕💕💕💕💕

மேக கூட்டங்களுக்கு மத்தியில் ஒளிவீசும் பௌர்ணமி நிலவை ரசித்துக் கொண்டே,  தன் அடர்ந்த ஈர கூந்தலில்  நடுவே விரல்களை விட்டு   பிரித்து உலர்த்திக் கொண்டிருந்தாள் ரேவதி… நேரம் இரவு 9 கடந்திருந்தது. இன்று வெய்யிலின் தாக்கம் சற்று அதிகமாக  இருக்கவே, தலைக்கு குளித்திருந்தாள். ஈரமுடியை உலர்த்திக் கொண்டிருந்தவளின், பார்வையை எங்கோ பதிந்திருக்க,  ஓசை எழுப்பி அவளின் கவனத்தை ஈர்த்தது அலைபேசி.

அதில் மிளிர்ந்த எண்களை  பார்த்தவளது‌ மனது எடுக்கலாமா வேண்டாமா என இரு வேறு எண்ணங்களில் சிக்கி சுழன்றது,. அவளின் இந்த தவிப்பிற்கு காரணம் ராகவ் தான்,  ராகவின் இரண்டு  முழு அழைப்பை தவறவிட்டவளுக்கு, அடுத்த‌ 5 நிமிடத்தில் திவ்யாவிடமிருந்து  அழைப்பு வந்தது.  அதை பார்த்ததும் அலைபேசியை இயக்கி காதில் பொருத்தினாள்.

"சொல்லு திவி …. என்ன இந்த நேரத்துல…. கால் பண்ற…?"  யோசனையுடனே கேள்வியை எழுப்பினாள் ரேவதி.

"ஹேய் நீ முழுச்சிட்டு தான் இருக்கியா…?" திவியின் அதிர்ந்த கேள்வியில் சன்னமாக சிரிப்பை சிந்தியது ரேவதியின் இதழ்கள், அதை அடக்கியபடியே, 

"ஹேய் லூசு மணி என்ன ஒன்பது தானே ஆகுது…  அதுக்குள்ள எப்படி தூங்கறது… இன்னும் சிவா வரலையே…" திவியிடம் கூறியபடியே  வாசலை தான் பார்த்தாள்.

"நான் லூசு இல்லடி…  உன்னை  சுத்தி சுத்தி வர்றானே அந்த ராகவ் தான்டி லூசு… அவன், நீ போனை எடுக்கலன்னதும்‌ எனக்கு போன் பண்றான்…" என்றாள் கடுகடுவென 

ராகவின்‌ பெயரை உச்சரிக்கவும் சட்டென‌ ரேவதியின் முகம் மாற்றத்தை தத்தெடுக்க, "ஹேய் வீட்டுல ஏற்கனவே பிரச்சனை போயிட்டு இருக்கு எருமை… இதுல இந்த போனை எடுத்து நான் பேசினேன்னு வைய், இதுதான் சாக்குன்னு அந்த ஆளு சொல்ற மாப்பிள்ளைக்கு என்னை கழுத்த நீட்ட வைச்சிடுவாங்க எங்க அம்மா… இதுதான் வேணுமா அவனுக்கு, இப்போ என்ன காரணத்துக்காக அவன் ஃபோன் பண்றானாம்…" என்றாள் எரிச்சல் மண்டிய குரலில்.