ESİNTİNİN KÖKLERİ

5.Bölüm: İlk Kırık

Sol alttaki yıldızı parlatırsanız çok sevinirim^^

İyi Okumalar!

5.Bölüm: İlk Kırık

SYML - Where's My Love

Yeni başlangıç yapmak benim hayatımın ana temasıydı uzun zamandır. Bu açıdan yeni bir şeye başlamak, yeni bir şeye adım atmak benim normalimdi. Hiçbir yere ait olmayarak da bunu anlayabiliyordum zaten. Her şeye sürekli yeniden başlayarak her ne kadar hiç bir yol katedemediğimin bilincinde olsam da bazı şeyleri kabullenmek zorundaydım. Bu kaçıncı yere düşüşümdü, bu kaçıncı yerden kalkışımdı bilmiyordum aslında. Tek bildiğim bir şekilde o yerden kalkmaktı. Yerde kalamazdım. Aşağıda olanları ezerlerdi. Dünyanın kuralı buydu.

Küçüklüğümde yeni başlangıçları sevmediğimi, konfor alanımdan çıkmak istemediğimi anımsıyordum. Annemin işe yeniden döneceğini beni ise yuvaya bırakacaklarını öğrendiğimde gitmek istemeyip ortalığı ayağa kaldırışım bunun yalnızca bir örneğiydi. Tabii bu sadece savunmasız bir çocuk olmamdan da kaynaklanıyor olabilirdi. Böyle bir çocukken şu an hiçbir yere ait olamayıp durmadan oradan oraya sürükleniyor oluşumu o küçük kız çocuğu bilse üzülürdü. Bir düzenimin olmasını sadece onun için istediğimi bilseydi eğer kendini değerli hisseder ve mutlu olurdu. Fakat elimden gelen yalnızca buydu. Yeni başlangıç yapmak. Her ne kadar uzun süreli olmasa da dedim ya elimden gelen buydu. Yeni adımlar atarken kendime bir kaç şeyi hatırlatıyordum. Hayata geç kalmamak ve yeni başlangıçlar yaparken kendimi ve kim olduğumu unutmamak. Bu hayatta kendimden başka kimsem yok diyebilirdim. Kendimi de kaybedersem elimde hiçbir şey kalmazdı.

Tuğba ablaya elimdeki bezle kuruladığım fırçayı verirken son fırçaya uzandım. "Korku filmi setleri eğlenceli oluyor fakat işte bunun bir de arka planı var." dedi Tuğba abla elindeki fırçayı büyük makyaj çantasının içine koyarken. Son fırçayı da kurulayıp ona uzattım.

"Büyük fırçalardaki boyaları çok zor çıkarttım." dedim Tuğba abla son fırçayı da çantaya koyarken.

Telefonuma bildirim sesi geldiğinde bakışlarımı Tuğba abladan olarak masanın üzerindeki telefonuma çevirdim. Telefonumu elime alarak mesaj uygulamasına girdim.

0531.... : "Hemen konum atıyorsun!" (14.32)

"??" (14.32)

0531....: "Bir dost!" (14.32)

0531....: "Şaka şaka gerilme. Aleyna ben." (14.33)

0531....: "Hadi, bekliyorum." (14.33)

Aleyna'nın konumu neden istediğini bilmeyerek yine de gönderdim. Telefonumu masanın üzerine bıraktığımda masanın dağınıklığı yüzümü buruşturmama neden oldu. Masanın köşesindeki Tuğba ablanın içine bulduğu her şeyi koyduğu suyu önüme alarak bezi içine atıp suyunu sıkarak elime aldım. Masanın üzerindeki kurumaya yüz tutmuş boya lekelerinin üzerinde gezdirirken Tuğba abla ceketinin fermuarını çekiyordu.

"Peri, ben çıkıyorum." dediğinde yerdeki büyük makyaj çatasına uzanmıştı.

"Tamam bende zaten şurayı hallettikten sonra çıkacağım." dedim derin nefes vererek.

"İlk gün kıyağı galiba." dedi Tuğba abla gülümseyerek.

"Galiba. Gerçi Feyza deneme tarzı olur demişti bugün için. Ondan sanırım." Tuğba abla cevap vereceği sırada telefonunun çalmasıyla bakışlarını elindeki telefona çevirdi.