Achter de Schermen

6. ontbijt

De volgende morgen sliepen ze alle 6 uit, omdat het zaterdag was en omdat het gisteren een hele drukke dag was geweest voor iedereen. Pas rond 11 uur kwamen de eerste twee uit bed, het waren Matthy en Raoul. Wat die andere 3 jongens deden kon hen weinig schelen op dit moment, wel hadden ze samen besloten om Mila voorzichtig wakker te maken voor een laat ontbijtje, zodat ze wel genoeg at. Dus Raoul ging aan de slag in de keuken om een lekker ontbijtje klaar te maken en Matt liep naar boven, hij klopte zachtjes op de deur en hoorde Mila "ja, wat is er" voor hem was dat een teken om binnen te komen "kom je zo beneden, Raoul is een lekker ontbijtje aan het maken! De andere gasten zijn nog niet wakker, maar dat worden ze vanzelf wel," zei Matt. Mila knikte en zei dat ze zich nog ff ging omkleden.

Ongeveer 20 minuten later zaten ze met z'n 4e beneden, Milo was intussen ook wakker geworden en aan tafel gaan zitten, de grap dat hij wakker was geworden van de lekkere geur van het eten wat Raoul had klaargemaakt was inmiddels ook al 100 keer voorbij gekomen. Mila liet het allemaal een beetje langs haar heen gaan, ze had namelijk pijn aan haar armen, de trui drukte tegen de wondjes aan, en ook wist ze dat ze zo moest gaan eten, iets waar ze op dit moment helemaal geen zin in had, ze baalde daarom ook enorm toen Matthyas haar kwam wakker maken, ze was zelf al wakker vanaf ongeveer 9 uur alleen omdat ze geen zin had in eten had ze bedacht om gewoon heel lang "uit te slapen"

"dat ziet er goed uit Raoul!" het was Milo die het zei, maar Matthy was het er zeker me eens. Hij keek voorzichtig naar Mila, die naast hem zat, tegen over hem zat Milo en naast Milo zat Raoul, Mila had nog niks gezegd behalve een kleine "goeiemorgen" ook keek ze niet op van haar bord. Matthy kon dan wel geen gedachten lezen maar hij had een sterk vermoeden wat er nu door haar hoofd heen ging, het eten, in groepsverband, was namelijk iets waar Mila niet van hield. Hij keek op naar Milo, die ook z'n hoofd schudde, ook hij had door wat er aan de hand was, de andere 3 hadden al hun borden vol gelegd met allerlei lekkers wat Raoul gemaakt had, broodjes, spek, ei en ga zo maar door, maar Mila, nee die niet. Ook de laatste van de 3, Raoul had door wat ze bedoelden, Matthy besloot om iets te appen in de groepsapp van de 5 jongens, de andere snapte de hint toen Matt z'n telefoon pakte en lazen me:

Matt: wat zullen we doen, Haar ff laten en er straks op terug komen of zal ik er nu wat van zeggen?

Miel: ik zou het straks doen, misschien nu gwn vragen wat ze wilt hebben en dan straks erover praten.

Roelie: dat denk ik ook, anders wordt het misschien alleen maar erger als we hier 3 tegen 1 gaan praten.

Matt: dacht ik ook! Dan vraag ik haar straks voor een gesprekje ofzo

"hey Mila wat wil jij hebben?" het was Raoul die het vroeg "euhm, ik heb niet heel veel trek eigenlijk" ze keek op en zag de bezorgde ogen van Raoul "doe maar een broodje met kaas ofzo" zei ze toen snel, ze voelde zich meteen alweer schuldig 2 kanten op, naar Raoul en de jongens die zo graag har wilde helpen, en naar de stem in haar hoofd, die had gezegd dat ze niks moest eten. Matthy legde het broodje op haar bord, ook kreeg ze een bakje fruit en wat te drinken, veel meer dan wat ze eigenlijk wilde hebben, maar tuurlijk wist ze ook wel dat de jongens dat expres deden. Alle 4 begonnen ze met eten, halverwege het eten schoof Matthyas voorzichtig een briefje onder de tafel naar Mila op het briefje stond "straks even naar mijn kantoor? Kunnen we rustig praten" daar had Mila echt geen zin in, en Matthy wist dat ook. Maar het moest wel, dus Mila knikte naar Matt.

Na het eten rond 12 uur inmiddels zei Raoul dat hij het wel zou laten staan voor de andere 2 jongens, Mila begon met het afruimen van de borden en bekers die in de vaatwasser doen, vooral om het gesprekje met Matthy nog heel even uit te stellen, maar zelfs dat lukte niet "Milo kan dat ook wel doen hoor, die heeft toch niks beters te doen, dan kunnen wij even zitten" natuurlijk was het Matt die dat zei, ze liep achter hem aan en ging weer tegenover hem zitten aan het bureau.

"zo daar zitten we weer, hoe gaat het vandaag, voel je je al iets beter als gister?" "jawel" antwoorde ze, tuurlijk was dat niet helemaal waar, want ze was misselijk van het eten, en wat er vannacht had afgespeeld hielp natuurlijk ook niet me. "mooi zo, ik wil verder niet heel veel met je bespreken behalve even kort over het eten, we snappen allemaal dat het lastig is voor je, sowieso maar ook in een nieuwe omgeving, maar weet wel dat wij het begrijpen en dat we alleen maar het beste voor jou willen! Vandaar dat we dan op z'n moment als net maar gewoon wat op je bord leggen, en ik ben super trots op je dat je het hele broodje hebt gegeten! Echt waar" dat vond Mila echt super lief, zoiets had ze nog nooit gehoord, het was normaal altijd dat ze nog meer had moeten eten en niet dat iemand trots was dat ze weinig had gegeten, ze keek Matthyas aan en zag dat hij het echt meende "dankjewel" zei ze zacht, maar Matthy hoorde het en was blij dat het goed over kwam bij het meisje.