Achter de Schermen

12. ervaring

Na een lang potje Monopoly hadden de jongens allemaal wel trek, er stond nog kant en klare lasagne in de koelkast dus die had Koen in de oven gezet. Mila had tijdens het spel niet zoveel last van haar gedachten maar nu het klaar was en iedereen weer hun eigen ding ging doen kwam alles harder terug, ze had helemaal geen trek, het liefst gooide ze zelfs haar lunch en ontbijt eruit.

Nadat ze hadden gegeten ging Matthy weer met Mila naar het kantoor, maar dit keer voor een serieuzer gesprek, hij wilde het met haar hebben over wat hij gezien had bij het meisje, littekens. Hij wist ook dat dit gesprek een lastige zou worden, en dat er een grote kans was dat het zou leiden tot paniek daarom had hij toch besloten om vanmiddag al de jongens in te lichten zodat zij het ook wisten. Iedereen was geschrokken maar op zich wisten ze ook al wel dat ze het vroeger gedaan had, want dat stond in haar dossier, het gene waar ze zich zorgen over maakte was dat ze het nu nog deed.

"wil je nog wat drinken Mila?" zo begon hij dit vreeslijke gesprek, hij wist wel hoe je dit soort gesprekken moest voeren maar het voelde nu anders. Nadat hij haar een glas water had gebracht begon hij maar gewoon direct, hoe langer hij het zou uitstellen hoe erger het werd.

Robbie zat buiten het kantoor aan de eettafel te wachten, hij wist net zoals alle anderen in dit huis wat voor gesprek daar gevoerd werd op dit moment, alleen wisten de andere 3 jongens niet wat hij vanmiddag had gezien toen hij haar kamer binnen kwam. Een gebroken meisje, hij wilde er zo graag zijn voor haar maar hij wist gewoon niet hoe, Matt kon goed gesprekken voeren, Milo kon goed zorgen voor afleiding, Raoul kon haar helpen met het eten en Koen kon haar altijd aan het lachen maken op serieuze momenten. Vanmiddag had hij haar dan misschien een knuffel gegeven maar of dat nou echt hielp, nee daar geloofde hij niet in. Robbie hoefde niet na te denken toen ze gevraagd werden voor dit project, hij had veel ervaring gehad met JGZ, niet op de manier zoals Matt maar zijn beste vriend van vroeger werd op ongeveer dezelfde leeftijd als Mila opgenomen en was ook vaak verhuisd, maar ze hielden nog altijd contact. Hierdoor had Robbie al op jonge leeftijd mee gemaakt hoe verschrikkelijk jeugdzorg eigenlijk was en wat al die mentale problemen met je konden doen.

Op de bank in de woonkamer zat nog iemand die precies wist wat daar binnen in het kantoor gaande was, Koen. Hij staarde voor zich uit en hoopte op het beste, dat Mila de hulp van hen zou accepteren en dat het niet erger zou worden. Want hij wist als geen ander in dit huis hoe lastig het kon zijn om te stoppen met zelfbeschadiging, hij had het misschien niet zelf gedaan maar hij heeft het van heel dichtbij mee gemaakt, zijn nichtje deed het ook, en hij kreeg altijd de gesprekken tussen zijn ouders en zijn oom en tante mee, vreselijk vond hij dat want het eindigde altijd in huilen bij iedereen. Ze wilde geen hulp en vond dat ze het zelf wel kon, maar uiteindelijk werdt het alleen maar erger totdat de familie besloot dat het niet meer kon. Nadat ze een half jaar gesloten had gezeten bij JGZ ging het gelukkig een stuk beter, en koen heeft nu nogsteeds goed contact met haar, alleen heeft hij gezien wat het deed met haar ouders en de rest van de familie. Alleen al om die reden zou hij het zo graag allemaal willen oplossen voor Mila.

Op de kamer van Milo zaten Raoul en Milo samen te praten, ook zei hadden namelijk een reden om dit project aan te gaan. En voor hen was dit iets wat ze samen deelde, ze kende elkaar namelijk al vanaf de middelbare school. En in klas 2 kreeg Raoul zelf een lichte depressie, en omdat Milo zijn enigste vriend was die hij kon vertrouwen kreeg hij alles mee. Hij kwam bijna elke dg langs toen Raoul niet meer naar school kon en was altijd bij hem toen dat wel weer lukte. Dit had hun band heel sterk gemaakt, maar het was ook iets waar ze op dit moment allebei weer aan terug dachten. Raoul wist precies hoe het meisje zich soms moest voelen en Milo ging bijna automatisch weer terug naar de afleidingsstand die hij bij Raoul vroeger ook altijd gebruikte en hij merkte dat dit ook bij Mila vaak hielp. Raoul was de enige die van te voren twijfel had gehad of ze het wel moesten doen, hij was bang dat hij zelf ook getriggerd zou zijn als hij het bij een ander zou zien, maar zodra hij hoorde dat ze Mila in huis zouden krijgen en hij haar dossier gelezen had wist hij het zeker, hij kon haar heel goed begrijpen en daarmee ook enorm goed helpen.

Al deze verhalen kreeg Mila ook te horen in het Kantoor, Matthy had het er met de jongens over gehad dat dat misschien zou kunnen helpen als zij wist dat alle jongens dit deden met een reden. En voor Mila was dit nogal wat, 5 jongens die alle 5 op de een of andere manier exact begrepen wat ze meemaakte. Ook had Matthy verteld dat hij wist dat ze aan zelfbeschadiging deed, ze was van te voren heel bang dat als iemand het ooit zou ontdekken dat het het einde van de wereld was maar nu het zover was viel het mee, ze was misschien zelfs wel opgelucht dat het eindelijk geen geheim meer was en dat ze er met anderen over kon praten.

Ook Matthyas was enorm opgelucht toen hij merkte hoeveel het meisje had aan dit gesprek, dit was precies wat ze nodig had om hun band nog sterker te maken en om het vertrouwen nog iets meer op te bouwen tussen de jongens en Mila.

Ondanks dat het een goed gesprek was, lag Mila die avond weer met tranen in haar bed, ze was aan het piekeren over woensdag, het optreden, de vlog, het moment waarop iedereen zou weten wie ze was.