«Υπάρχει λόγος;»

«Η συνέχεια..»

Η ζωή τους πια είχε μπει σε μια σειρά.
Πέρασαν 4 χρόνια από εκείνη την μέρα.
Η Μαργαριταρένια τους μεγάλωσε.
Δεν είναι πια η σταλίτσα τους.
Έγινε ολόκληρο παιδάκι.
Τους έμοιαζε πολύ, ήταν μία μικρή Άννα με χαρακτηριστικά και του Δημήτρη.
Ήταν πραγματικά πανέμορφη.
Είχε υπέροχη ψυχή, αυτό το είχε πάρει και από τους δυο.
Η αδυναμία τους. Η μονάκριβη τους.
Μετά από όλα αυτά που συνέβησαν τότε η Άννα λίγο καιρό μετά διάβασε, έδωσε εξετάσεις και μπήκε στο εισαγγελικό σώμα.
Δεν ήθελε κανένα παιδί να μείνει χωρίς οικογένεια. Αυτός ήταν ο σκοπός της.
Να τα βοηθάει σε κάθε ευκαιρία.
Ειδικά από τότε που απέκτησε την μικρούλα της, άλλαξε ολόκληρη η κοσμοθεωρία της.
Η ταμπέλα απέξω από την πόρτα της πιο συγκεκριμένα έγραφε:

Εισαγγελέας Ανηλίκων
Άννα Ροδίτη-Μαρκέτου.

Το γραφείο της στην εισαγγελία ήταν το παλιό του Δημήτρη.
Είχαν αυτή την δυνατότητα και έτσι από εκεί που όλα ξεκίνησαν τώρα συνεχίζονται αλλιώς.
Το δικό του είναι λίγο πιο έξω στον διάδρομο ενώ ο Γιώργος ήταν πια και δικός της γραμματέας.
Τα είχαν συμφωνήσει με τον Σταύρο καθώς η Άννα ανέβηκε σε αξίωμα γιατί πέρασε στην άλλη πλευρά και ότι δεν υπήρχε πρόβλημα να μοιράζεται η δουλειά από την στιγμή που δέχτηκε.
Δεν ήθελαν άλλα μπερδέματα και να αρχίσουν να βάζουν αγνώστους μέσα, μόνο έναν άνθρωπο εμπιστοσύνης.
Εκείνη την στιγμή καθώς ήταν απορροφημένη σε μία υπόθεση που διάβαζε χτύπησε η πόρτα.

Α-Περάστε..

Μπήκε μέσα ο Γιώργος και της έφερε έναν φάκελο.

Γ-ο φάκελος που ζητήσατε κυρία εισαγγελέα.

Έβγαλε τα γυαλιά της τα άφησε επάνω στα χαρτιά που ήδη προϋπήρχαν και του είπε.

Α-Γιώργο..μπορείς να φωνάξεις τον εισαγγελέα Μαρκέτο και να του πεις να έρθει στο γραφείο μου;..τον θέλω για μία υπόθεση..θα καταλάβει..
Γ-μάλιστα κυρία εισαγγελέα..

Πήγε να φύγει αλλά τον σταμάτησε.

Α-Α..Γιώργο!..
Γ-ορίστε..
Α-μπορείς να μου φέρεις ένα καφέ ακόμα;
Γ-όπως επιθυμείτε κυρία εισαγγελέα.
Α-σε ευχαριστώ..

Είπε και του χαμογέλασε ενώ βγαίνοντας έκλεισε την πόρτα πίσω του.
Φόρεσε ξανά τα γυαλιά μυωπίας της για να συνεχίσει ενώ μετά από λίγο χτύπησε ξανά η πόρτα.

Α-Παρακαλώ..
είπε αφοσιωμένη σε αυτό που διάβαζε.

Δ-να μπω..;..ή να έρθω σε λίγο;