«Υπάρχει λόγος;»

«Μου 'χεις τάξει μια εκδρομή.»

Η Άννα βρισκόταν στο γραφείο της στην εισαγγελία. Διάβαζε μία καινούργια υπόθεση ώσπου χτύπησε το τηλέφωνο της.
Έβγαλε τα γυαλιά μυωπίας της και απάντησε χωρίς να δει το ποιος την καλούσε καθώς ήταν απασχολημένη.

Α-παρακαλώ;
Μ-Άννα; Τι κάνεις;
Α-Μαρία..εσύ είσαι; Που χάθηκες τόσο καιρό;
Μ-συγνώμη που δεν μπόρεσα να έρθω στα γενέθλια της μικρής αλλά με την μετακόμιση, δεν πρόλαβα..
Α-δεν πειράζει..πήγες και εσύ επάνω και μας έγινες Θεσσαλονικιά..
Μ-πες το ψέματα..έχεις δουλειά;
Μήπως ενοχλώ;
Α-μπορεί να περιμένει..πες μου τα νέα σου..
Η δουλειά πως είναι εκεί; Η ζωή στην πόλη;
Μ-Αχχ Άννα μου είναι πανέμορφα..ειδικά τα ηλιοβασιλέματα εδώ είναι πραγματικά ένα όνειρο..
Α-Αχχ σταμάτα..ζηλεύω..
Μ-με τον ψηλό πως τα πάτε;
Α-είμαστε πολύ καλά..

Της αποκρίθηκε και ένα μεγάλο χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπο της.

Μ-χαίρομαι πολύ για εσάς κοριτσάκι μου..την μικρή μου..πότε θα μου την φέρεις να την δω;
Την περιμένει και ένα δώρο πες της..
Α-τρέχοντας θα έρθει αν της το πω..

Άρχισαν να γελούν και οι δυο ενώ συνέχισαν το τηλεφώνημα τους.

Μ-πέρα από την πλάκα, δεν έχουμε πολύ κρύο εδώ..έχει πολύ ωραίο καιρό για Μάρτιο..αν μπορείτε να πάρετε κάποια άδεια ελάτε..θα χαρώ πολύ να σας δω..και να δείτε και το σπίτι..να μου πεις αν εγκρίνεις..

Της είπε με ένα πονηρό τόνο στην φωνή της.

Α-θα ήταν πολύ ωραία..ίσως καταφέρω να πάρω άδεια αλλά για τον Δημήτρη δεν ξέρω..θα σε ενημερώσω όμως..
Μ-εντάξει..πάντως να ξέρετε πως το σπίτι μου είναι πάντα ανοιχτό για εσάς..ελάτε για το τριήμερο της 25ης Μαρτίου..
Α-δεν ξέρω..αλλά τώρα μου έβαλες πολύ έντονα το μικρόβιο..δεν ξέρω..
Μ-σκέψου το..θα κρατήσω εγώ την μικρή..θα βγείτε οι δυο σας..
Α-που είναι το σπίτι που βρήκες;
Μ-είναι στην άνω πόλη.
Α-εκεί που είναι τα κάστρα..σωστά;
Μ-ναι Αθηναία φίλη μου..εκεί που είναι τα κάστρα..

Πάντα την πείραζε έτσι και η Άννα γελούσε.
Την είχε καλύτερα και από αδελφή της παρόλο που τώρα πια έμεναν μακρυά.
Στάθηκαν η μία στην άλλη σε όλα.

Α-έλα..μην με κοροϊδεύεις..θα τα μάθω όταν ανέβω..στο υπόσχομαι..
Μ-αρκεί να μην λες το σουβλάκι, καλαμάκι..
Α-όχι εντάξει..τα βασικά τα ξέρω..
Μ-έτσι μπράβο..

Το κλίμα άλλαξε, δεν έγινε βαρύ αλλά υπήρξε μια συνειδητοποίηση για το πόσα έχουν αλλάξει.