Hyungumu görmemle ona koşmuş ve uzunca sarılmıştım. Her zaman elinde tuttuğu, yürümek için destek aldığı sopası çamurlanmıştı. Ağlamamak için kendimi çok zor tutuyordum. Onu çok özlemiştim. Yoongi ile Jimin geldi aklıma hemen. Gömmüşler miydi?
"Yoongi ile Jimin'i katletmişler Jungkook. Neredeydin onca zamandır? Seni bekledim ama gelmedin. Yoongi'nin arkadaşları aldı beni evden." Bir daha sarıldım sıkıca. Elimle sırtını sıvazladım.
Kral bize iki ayrı oda vermişti. Hyungumun odası hemen yanımdaydı. Kralın ne yaptığını bilmiyordum, karşıda çıkamıyordum. Bogum diye bir askeri göndermiştim Jin hyungun durumunu Yoongi'nin yakın arkadaşı Eunwo'ya sorması için fakat onu görememiştim hiç bir yerde. Hava kararmaya, saray soğumaya başlamıştı. Hyunguma odasında dinlenmesi için onlarca laf etmiş, hemen sonra sarayda gezinmeye başlamıştım. Kralı sarayın büyük balkonunda görmemle yanına yaklaşmıştım. "Neden burdasın? Neden sarayda yaşayacaksın? Neden hyungun burda? Neden? Bunları sormak için geldiysen geri git çocuk." Arkasında kaldığım için rahatlıkla gözlerimi devirmiştim. "Neden burada olduğumu bilmek benimde hakkım kralım." demiştim öfkemi saklamaya çalışarak.
"Çünkü ben öyle istiyorum. Yeterli oldumu?" Olmadı terliksi varlık, olmadı.
Öylece durmuştuk orda. O şehrini izlemişti, ben ise gökyüzümü. Uzun bir aradan sonra konuşmuştu. "Beni takip et." Yavaş adımlarla geçtiği koridorlardan onun arkasından bende geçiyordum. Karşı duvarda olan bir tablonun önünde durmuştu. Bu saray soyluların bir arada olduğu, çok eski bir tabloydu. İşaret parmağıyla o zamanlar bebek olan kendisini göstermişti, ve hemen sonra yanında duran bir diğer bebeği. "Bunun kim olduğunu biliyor musun?" Kafası bana dönmüştü. "Evet, biliyorum. En büyük yengenizin ölen en küçük çocuğu değil mi?"
Gülümsemişti, "Evet o Jeon fakat yanlışın var, gördüğün bebek ölmedi, yaşıyor."
YOU ARE READING
You Are My King
Fanfiction"Eşcinselleri cezasız bırakmadığınızı duydum kralım. Hadi o halde, durmayın, verin cezamı."
